พลิกปฐพี ชายาไร้ใจ นิยาย บท 105

ตอนที่ 105 เขาก็เป็นผู้ต้องสงสัย

มีผู้ชายคนไหนที่จะไม่รังเกียจความบริสุทธิ์ของผู้หญิง เห็นได้ชัดว่าเมื่อครู่นี้เขาเห็นแล้ว ตอนนี้นางไม่ได้บริสุทธิ์อีกต่อไป เขาไม่เอ่ยปากพูดอะไรตั้งนาน เห็นได้ชัดว่าเขาจะทิ้งนาง

หรือว่าตอนนี้นางยังไม่น่าอับอายมากพอ หรือจะต้องให้นางเอาศักดิ์ศรีของตัวเองเหยียบย่ำไปแทบเท้าอย่างรุนแรงถึงจะถึงจะหยุดได้?

ได้ ถ้าหากเขาต้องการแบบนั้น นางก็จะทำให้เขาพอใจ

ทันใดนั้นนางก็ผลักเขาออก ยืนข้อมือของตัวเองไปตรงหน้าเขา

“ ท่านไม่เห็นหรือไง? ท่านพูดมาตลอดว่าต้องการให้ข้ามอบทั้งกายและใจให้ท่าน แต่ตอนนี้สิ่งที่ท่านต้องการไม่มีแล้ว ถ้าหากท่านคิดว่าข้าสกปรกและไม่ต้องการข้าแล้ว ก็พูดมาตามตรง ข้าจะไม่รั้งท่านไว้อย่างไม่ละอายใจแน่นอน”

ในตอนนี้นางสูญเสียการควบคุมอารมณ์อย่างเห็นได้ชัด จนแม้แต่คำพูดก็ไร้เหตุผลเล็กน้อย

ท่าทางของชายหนุ่มสงบนิ่งอย่างมาก ไม่ได้รู้สึกโกรธเพราะถูกสวมเขาเลยแม้แต่นิดเดียว แต่เพราะแบบนี้จึงทำให้จางยวี่โหร่วยิ่งรู้สึกอับอายมากขึ้นอีก

เขาไม่ได้แสดงท่าทีอะไร เพียงแค่เพราะเขาไม่ได้ใส่ใจสินะ

“ ข้าเห็นแล้ว แต่ในเมื่อเรื่องมันเกิดขึ้นไปแล้ว เจ้าต้องการจะให้ข้าแสดงท่าทีอะไร? ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น อย่างน้อยตอนนี้เจ้าก็ยังยืนอยู่ตรงหน้าข้าอย่างปลอดภัย สิ่งที่ข้าห่วงใยเจ้ามากที่สุด ก็คือตัวเจ้าเท่านั้น! ”

นี่...เป็นคำหวานที่ประทับใจที่สุดที่จางยวี่โหร่วเคยได้ยินมา

เมื่อครู่นี้นางยังรู้สึกว่า เขาจะต้องรังเกียจนางแน่และไม่อยากเห็นหน้านางอีกต่อไป แต่ตอนนี้...นางกลับถูกพูดสะเทือนถึงใจแล้วจริงๆ

“ แต่ว่า...” นางยังรู้สึกไม่อยากเชื่อเล็กน้อย “ ท่านไม่คิดจะถามถึงสาเหตุสักหน่อยหรือ? ว่าข้าทำอะไรจึงทรยศท่าน หรือว่ายังมีอะไรปิดบังอีกบ้าง ท่านไม่อยากรู้เลยหรือ? ”

ถ้าหากไม่ถามเรื่องราวให้ชัดเจน เขาก็ให้อภัยนางอย่างง่ายดาย มันจะปลอมเกินไปหรือเปล่า?

ถึงแม้จางยวี่โหร่วจะซาบซึ้งใจ แต่ก็ไม่ถึงขนาดสับสนไปทั้งหมด จนแม้แต่ทักษะการคิดขั้นพื้นฐานมากที่สุดก็ไม่มี

“ ไม่กี่วันมานี้ เกิดเรื่องขึ้นมากมายในเมืองหลวง องค์ชายสามถูกทำร้าย คุณหนูคนโตตระกูลจางก็หายตัวไป แม้ว่าข้าจะไม่อยู่ในเมืองหลวงก่อนหน้านั้น แต่หลังจากกลับมาก็เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่รู้เรื่อง?”

เขาหมายความว่า เขารู้เรื่องนี้มาตั้งนานแล้ว?

ที่พูดมาก็ถูก นางมองข้ามจุดนี้ไปได้อย่างไรกัน

ไม่ว่าอย่างไรเขาก็เป็นถึงท่านอ๋องชิงผิน จะไม่มีคนที่เป็นหูเป็นตาให้เขาในเมืองหลวงนี้ได้อย่างไรกัน ถ้าหากเกิดเรื่องอะไรขึ้น ก็จะต้องมีคนส่งข่าวให้เขาอยู่แล้ว?

แต่ว่า ถึงแม้เขารู้เรื่อง ก็รู้เพียงแค่ว่านางหายตัวไปกับเป่ยจื่อห้าว แต่เรื่องที่นางเสียตัวเขาจะรู้เรื่องได้อย่างไร?

จากท่าทีของเขาเมื่อครู่นี้ เขาก็ไม่ได้ตกใจอะไรเลย ราวกับว่ารู้เรื่องนี้ตั้งนานแล้ว

เมื่อครู่นี้จางยวี่โหร่วรู้สึกซาบซึ้งใจ แต่ตอนนี้อดไม่ได้ที่จะสงสัยขึ้นมา

ตอนนี้แม้แต่คนในตระกูลก็ถูกนางปิดบัง นอกจากหลินจือกับเสี่ยวเฟิงแล้ว ไม่มีใครล่วงรู้ความลับนี้ และนางก็เชื่อว่าพวกนางจะไม่มีวันทรยศนาง

หรือว่าเขารู้อะไรอยู่แล้ว? หรือว่านี่เป็นแผนการของเขากับเป่ยจื่อห้าวร่วมมือกัน?