พลิกปฐพี ชายาไร้ใจ นิยาย บท 37

ตอนที่ 37ในเหล้ามีพิษ

ในตอนนี้ เสียนเฟยได้ยิ้มขึ้นพูดว่า “ฝ่าบาทเพคะ พระองค์ทรงมีรับสั่งมิใช่หรือว่าวันนี้ใครได้ที่หนึ่ง ก็จะให้ได้สมความปรารถนา ตอนนี้ยวี่โหร่วกับคุณหนูหลินจือท่านนี้คว้าที่หนึ่งมาได้ ฝ่าบาทคงไม่ได้ลืมเสียแล้วหรอกนะเพคะ”

“ข้าไม่ลืมแน่นอน เพียงแต่….ที่หนึ่งกลับมีถึงสองคน แต่ให้สมความปรารถนาได้เพียงคนเดียวเท่านั้น เจ้าสองคนปรึกษากันให้ดีก่อนแล้วค่อยมาบอกข้า”

จางยวี่โหร่วรีบพูดขึ้นว่า “ข้าน้อยไม่มีความปรารถนาสิ่งใด จึงอยากให้พระองค์ทรงมอบรางวัลให้กับน้องหลินรับแทนเพคะ”

ที่แท้นี่ก็คือโอกาสที่นางได้เคยบอกกับหลินจือ จางยวี่โหร่วย่อมต้องไม่แย่งเอาหน้าจากนางแน่ ครั้งนี้ นางตั้งใจทำให้หลินจือโดดเด่นขึ้นมา ให้ทุกคนลืมสนใจที่ชื่อเสียงของนาง ให้สนใจแต่ความเปล่งประกายที่ออกมาจากตัวนาง จนกลายเป็นที่หมายปองของบรรดาลูกท่านหลานนางเหล่านั้น

ตอนนี้ดูแล้ว แผนทุกอย่างสำเร็จด้วยดี

“ข้าน้อย….ข้าน้อยก็ไม่ได้ปรารถนาสิ่งใดเพคะ แค่การที่ฝ่าบาททรงอนุญาตให้ข้าน้อยได้ศึกษาในสมาคมกาพย์กลอนขององค์ชายรอง ก็ถือเป็นเกียรติอย่างหาที่สุดมิได้แล้ว แค่นี้ข้าน้อยก็พอใจแล้ว ไม่ปรารถนาสิ่งใดอีกเพคะ”

โอกาสดีเช่นนี้ นางจะปล่อยไปง่ายดายแบบนี้หรือ?

นี่เป็นคำสัญญาหนักแน่นของฮ่องเต้ ขอเพียงนางเอ่ยความปรารถนาออกมา แม้ปรารถนาจะเป็นพระชายาก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไร นางรู้ตัวหรือเปล่าว่าตัวเองกำลังพลาดเกียรติยศครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตนี้ไป

จางยวี่โหร่วนั้นช่างเถอะ ชีวิตของนางตอนนี้ก็เป็นที่อิจฉาริษยาของคนทั่วไปอยู่แล้ว แต่หลินจือกลับปล่อยโอกาสดีๆไปแบบนี้ถือว่าทำพลาดอย่างจัง

แต่พอเห็นท่าทางของนางยืนกรานเช่นนั้น คงไม่ได้พูดเล่นอย่างแน่นอน

เป็นครั้งแรกที่ฮ่องเต้เจอคนปฏิเสธที่จะรับรางวัล หากเป็นคนอื่นล่ะก็คงจะใช้โอกาสนี้คิดของรางวัลอยู่เป็นแน่ ผู้หญิงคนนี้ช่างหาได้ยากยิ่งนัก

ในตอนนั้นเอง องค์ชายรองเป่ยจื่อหัวจึงได้ลุกขึ้นยืน ประสานมือขึ้นพูดว่า “ตามความเห็นของลูก คุณหนูหลินคงยังไม่มีความปรารถนาสิ่งใดในตอนนี้ สู้ให้เวลานางสักนิด หากวันหลังเกิดนึกออกได้แล้ว ฝ่าบาทค่อยทรงให้ตามความปรารถนาของนางในตอนนั้นก็ยังได้ แบบนี้เป็นยังไงพะยะค่ะ?”

หลินจือเงยหน้าขึ้น ก็เห็นสายตาของเป่ยจื่อหัวกำลังมองมาที่นาง พร้อมด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน นางก้มหน้าลงด้วยความเขินอายทันที ไม่กล้ามองเขาตรงๆ

“ดี งั้นเอาตามนี้”

ถึงยังไงตอนนี้ฮ่องเต้กำลังมีพระอารมณ์ดี พูดอะไรออกมาก็ดีหมด

ดังนั้น เรื่องนี้จึงเป็นแบบนี้ไปก่อน ทุกคนเข้าประจำที่นั่งของตัวเองแล้ว ตอนนี้ก็ใกล้ได้เวลางานเลี้ยงเสร็จสิ้น

แต่แผนบางแผน ถ้าไม่ดำเนินการตอนนี้ เกรงจะไม่มีโอกาสอีกต่อไป

ในตอนนี้เอง เป่ยจื่อห้าวกับลี่เฟยได้สบตากัน แผนการลับๆทั้งหมดได้เริ่มขึ้นแล้ว

ลี่เฟยลุกขึ้นยืนยิ้มพลางพูดขึ้นว่า “วันนี้ เป็นวันเกิดของน้องเสียนเฟย พระสนมที่ฮ่องเต้ทรงโปรดปรานนัก วันนี้พวกเรามาอยู่รวมกันที่นี่เพื่อร่วมอวยพร หม่อมฉันได้ยินว่า น้องเสียนเฟยชำนาญในการหมักเหล้า ยิ่งฮ่องเต้ด้วยแล้วโปรดการเสวยเหล้ากุ้ยฮัวที่น้องเสียนเฟยหมักขึ้นเอง วันนี้ขอให้พวกเราได้อาศัยพระบารมีของฝ่าบาท ได้ลิ้มลองรสชาติของเหล้าที่นางหมักบ้างได้หรือไม่?”

ฝีมือการหมักเหล้าของเสียนเฟยนั้นนับว่ายอดเยี่ยม เป็นเรื่องที่คนในวังรู้กันดี โดยเฉพาะเหล้ากุ้ยฮัว ทุกครั้งที่ฮ่องเต้เสด็จไปหานางต้องดื่มไปเสียหลายถ้วย