พลิกปฐพี ชายาไร้ใจ นิยาย บท 94

สรุปบท ตอนที่94 ตีงูตีเจ็ดนิ้ว: พลิกปฐพี ชายาไร้ใจ

อ่านสรุป ตอนที่94 ตีงูตีเจ็ดนิ้ว จาก พลิกปฐพี ชายาไร้ใจ โดย ฝูซูกงจื่อ

บทที่ ตอนที่94 ตีงูตีเจ็ดนิ้ว คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายโรแมนซ์ พลิกปฐพี ชายาไร้ใจ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย ฝูซูกงจื่อ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

ตอนที่94 ตีงูตีเจ็ดนิ้ว

“เจ้าวางใจแล้ว เขาไม่พูดเรื่องนี้ออกมาอย่างเด็ดขาด” จางยวี่โหร่วกล่าวอย่างมั่นใจมาก

เป่ยจื่อห้าวเป็นคนชนิดมุ่งให้ความสำคัญแก่หน้าตาขนาดนั้น ถ้าข่าวเรื่องฝีมือต่ำช้าสามานย์ประเภทใช้วิธีวางยาแพร่ออกไป แม้ว่าฮ่องเต้จะปกป้องเขาโดยเห็นแก่ความสัมพันธ์ฉันท์พ่อลูก แต่เขาก็จะสูญเสียความประทับใจในพระทัยของฮ่องเต้ไปจนสิ้นซาก

เมื่อเป็นเช่นนี้ ความพยายามทั้งหมดที่เขาได้ทำมาหลายปีก็ไยมิใช่ไร้ประโยชน์ไปแล้วหรือ?

เขาพยายามทุกวิถีทางที่จะดึงตระกูลจาง และดึงตำหนักเฉินกั๋วกงมาเป็นพรรคพวก แต่คนที่ตัดสินใจชะตากรรมสุดท้ายของเขาอย่างแท้จริง ก็คือฮ่องเต้ เป่ยจื่อห้าวต้องไม่กล้าเสี่ยงกับความเสี่ยงนี้เด็ดขาด

คนตระกูลจาง ในใจคิดว่าดูเหมือนจะเป็นเช่นนี้ แต่ก็ย่อมมีความกังวลอยู่บ้าง

แต่พวกเขาไม่เข้าใจว่าทำไมโหร่วเอ๋อร์จึงได้เข้าใจองค์ชายสามดีขนาดนั้นได้อย่างไร แม้กระทั่งรู้ว่าในใจเขากำลังคิดสิ่งใดก็ชัดเจนแจ่มแจ้งมากน่ะ?

“นั่นน่ะ...เรื่องนี้ควรทำอย่างไร?”

“ไม่เพียงแต่เราไม่สามารถเปิดโปงเขาได้ แต่ยังต้องพูดสิ่งที่ดีเกี่ยวกับเขา เอี้ย ๆ ตอนนี้ท่านรีบเข้าไปในพระราชวังกราบทูลต่อฮ่องเต้อย่างชัดเจนทันที ว่าข้าได้พบกับมือสังหารขณะออกไปท่องเที่ยวกับองค์ชายสาม เพื่อช่วยข้า องค์ชายสามจึงได้รับบาดเจ็บ สำหรับเรื่องการนัดหมายอภิเษกสมรส ถ้าถึงเวลาที่เหมาะสมแล้ว ก็สามารถเอ่ยปากขึ้นมาตามสบายคราหนึ่ง ก็บอกว่าตอนนี้องค์ชายสามกับข้าได้เป็นเพื่อนที่ดีแล้ว เพื่อปกป้องชื่อเสียงของราชวงศ์นิกูล พวกเขาสามารถประกาศว่าเป็นองค์ชายสามไม่ต้องการนาง”

พวกเขาตระกูลจาง อดทนต่อความคับข้องใจที่ยิ่งใหญ่มากเช่นนี้สักครา ทั้งยังต้องปกป้องหน้าตาของราชนิกูลไว้ สันนิษฐานว่าฮ่องเต้จะไม่ทรงตรัสพระดำรัสที่ก่อให้ลำบากใจอะไรออกมาอีก

แต่นั่นไยมิใช่ให้เจ้ารับความคับข้องใจมากเกินไปแล้วหรือ? องค์ชายสามได้ทำสิ่งนี้กับเจ้า ก็ต่อให้เขาเป็นโอรสแท้ ๆ เราก็ต้องทวงความยุติธรรมคืนมาให้เจ้า?”

สิ่งที่ไม่เป็นที่ยอมรับมากที่สุด ต่อให้พวกเขาไม่เปิดโปงเรื่องนี้ ก็ไม่อาจพรรณาเป่ยจื่อห้าวเป็นสุภาพบุรุษเป็นวีรบุรุษช่วยสาวงามคนหนึ่งไปได้ นั่นก็เป็นการดูถูกสุภาพบุรุษโดยสิ้นเชิง

“แค้นนี้ไม่ช้าก็เร็วต้องชำระแก้แค้นแน่นอน เวลานี้ยังไม่ต้องรีบทำ พวกเจ้าก็ทำตามที่ข้าบอกเถอะ”

คนตระกูลส่วนที่เหลือยังคงมีท่าทีปริศนาไม่เข้าใจ แต่จางไท่ซือกลับพยักหน้าแล้ว

“ฟังโหร่วเอ๋อร์เถอะ ข้าแน่ใจว่านางทำเช่นนี้ย่อมมีเหตุผลของนางเอง”

จางยวี่โหร่วมีความคิดของตัวเองจริง ๆ นางชัดเจนมาก คิดจะล้มเป่ยจื่อห้าวลง แค่อาศัยเรื่องเล็กน้อยเหล่านี้ก็เป็นไปไม่ได้โดยสิ้นเชิง

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือสถานภาพการเป็นโอรสของเขา ไม่ว่าเขาจะทำอะไรผิดไปแล้ว ตราบใดที่เขายังเป็นโอรสของฮ่องเต้ ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะมีอิทธิพลต่อตำแหน่งของเขา

แต่ไม่มีอะไรแน่นอน ถ้าความผิดพลาดของเขาสั่นคลอนภูผามหานทีไปแล้ว ถึงกับคุกคามผลประโยชน์ของราชวงศ์แล้ว ถ้างั้นฮ่องเต้จะยังคงประทับนั่งเฉย ๆ ไม่สนใจได้หรือ?

เป็นที่รู้จักกันดีว่าในหมู่โอรส ฮ่องเต้ทรงโปรดปรานองค์รัชทายาทมากที่สุด แม้ว่าองค์รัชทายาทจะไร้คุณธรรมธรรมดา เขาก็ทรงรักโปรดปรานโอรสองค์นี้มาก เขาถือว่าเขาเป็นทายาทสืบราชบัลลังก์ของตนเอง ไม่ทรงอนุญาตให้ผู้ใดเขย่าตำแหน่งของเขา

แม้ว่าองค์ชายสอง เป็นตัวเลือกองค์อุปถัมภ์ที่เหมาะสมที่สุดในจิตใจของทุกคน ไยฮ่องเต้เองไม่ทรงทราบได้เล่า?

ฮ่องเต้ในทุกยุคสมัย ผู้เป็นปราชญ์มีความสามารถดำรงอยู่ได้ แต่ฮ่องเต้ก็ทรงกังวลอย่างเห็นได้ชัดว่าถ้าพระองค์ทรงจากไปแล้ว องค์รัชทายาทจะถูกโอรสองค์อื่น ๆ ใส่ร้ายได้ ฉะนั้นพระองค์ทรงยินยอมที่จะตัดสินพระทัยทำเช่นนี้ออกมา

องค์ชายสอง องค์ชายสามล้วนเป็นเช่นนี้

จางยวี่โหร่วมีชีวิตอยู่สองชั่วชีวิต นางย่อมรู้เรื่องนี้ชัดเจนได้ดีกว่า

ด้วยใจทะเยอทะยานของเป่ยจือห้าว ไม่ช้าก็เร็วเขาจะต้องทำการบีบคั้นให้องค์รัชทายาททรงสละบัลลังก์ออกมา และสิ่งที่นางทำได้คือรวบรวมหลักฐาน จับจุดตายของเขาไว้

ตีงูก็ให้ตีเจ็ดนิ้ว นางต้องให้เป่ยจื่อห้าวล้มลงจากจุดที่สูงที่สุดอย่างรู้ตัวเอง ยิ่งปีนขึ้นไปสูงกว่า ก็ยิ่งล้มลงได้เจ็บช้ำสังเวชมากกว่า

...

“พี่ยวี่โหร่ว...” หลิงจือก้าวไปข้างหน้ากุมจับมือนางไว้ สีหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกสำนึกผิดและละอายใจ พลันน้ำตาร่วงเผาะลงมา “ล้วนเป็นข้าไม่ดี ข้าไม่สามารถพาคนไปช่วยเจ้าให้ทันเวลา แล้วเจ้า เจ้าตอนนี้...”

พิษของยาเสน่ห์ผงร่วมสุขไม่มียาที่จะแก้ได้ มีเพียงวิธีเดียวเท่านั้น นางไม่กล้าคิดและไม่กล้าพูดออกมาจากปาก

มีรอยยิ้มเล็กน้อยแผ่ซ่านปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าของจางยวี่โหร่วอย่างฝืนใจ หลังจากนั้นกล่าวว่า “ไม่เป็นไร ถึงยังไง ๆ ก็ข้าได้กลับมาแล้วสำหรับเรื่องอื่น ๆก็ไม่มีความหมายอะไร อย่างน้อยข้าควรจะดีใจที่ข้าไม่ได้ตกอยู่ในมือของเป่ยจื่อห้าว มิฉะนั้นผลลัพธ์เลวร้ายมากจนมิกล้าคิดจินตนาการได้”

ดังนั้น...ตอนนี้นางมีความสนุกสนานในความทุกข์ยากหรือ?

สูญเสียความบริสุทธิ์ นี่เป็นสิ่งที่เจ็บปวดมากเท่าใดต่อผู้หญิงคนหนึ่ง นางสามารถทำมีทีท่าสงบเฉยเมยเช่นนี้ได้อย่างไรน่ะ?

แต่นางก็เข้าใจว่านี่เป็นเพียงผิวเผิน เพราะความเจ็บปวดที่ได้หลั่งไหลออกมาจากก้นบึงในดวงตาของนาง ก็มิอาจหลบหนีไปจากสายตาของเขาอย่างสิ้นเชิง

“ยวี่โหร่ว คนที่ช่วยเจ้าไว้ที่แท้เป็นคนอย่างไร เขาคิดช่วยเจ้าจริง หรือยังเป็นการฉวยโอกาสในยามที่คนตกอยู่ในอันตราย ภายภาคหน้าเขาจะมาสร้างความยุ่งยากไหม? ยังมีทางด้านอ๋องชิงผิน...” เรื่องเกิดขึ้นอย่างกระทันหัน นางตกใจไปบ้างแล้วจริงๆ

นางไม่สามารถจินตนาการได้ว่านางจะพังทลายถึงขั้นใดถ้าเปลี่ยนเป็นเขาเอง นางจะไม่มีวันได้สงบเฉยเมยเหมือนยวี่โหร่วเช่นนี้

จางยวี่โหร่วไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องอื่นใดอีก แต่เมื่อนางได้ยินคำว่า “อ๋องชิงผิน” สามคำนี้ปั๊บ พลันนางก็ชะงักอึ้งไปแล้ว

นางล้วนไม่ได้ร้องไห้ เมื่อนางได้รับมลทินและสูญเสียความบริสุทธิ์ของกายไป แต่เมื่อได้ยินคำสามคำนั้น พลันน้ำตาคริสตัลก็กลิ้งไหลลงมาจากดวงตา

วันเวลาเหล่านี้ หลิงจือติดตามอยู่ข้างกายนาง เหตุไฉนจึงมองไม่ออกถึงความรู้สึกรักที่แท้จริงราวกับมีราวกับไม่มีระหว่างนางกับอ๋องชิงผิน ตอนนี้อ๋องชิงผินกายอยู่ที่ชายแดนอันไกลโพ้น ถ้าเขารู้เรื่องนี้ ผลบั้นปลายมิอาจกล้าจินตนาการได้

นางรู้สึกปวดร้าวรานใจปวดใจมากต่อยวี่โหร่ว ทำไมนางต้องทนรับความทุกข์ยากแบบนี้ นี่ช่างโหดร้ายเกินไปจริง ๆ แล้ว

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลิกปฐพี ชายาไร้ใจ