พลมังกรเวทย์ประการ นิยาย บท 28

“ใช่ครับ จอมพลมีอะไรจะรับสั่งครับ?” หานลี่หมินรีบตอบ

จนตอนนี้ ภายในใจของเขาก็ยังกล้าๆกลัวๆหวาดหวั่นอยู่！

เซียวจ้านน่าเกรงขามเกินไป ถึงแม้จะแค่นั่งอยู่ตรงนั้น แต่หานลี่หมินก็รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองแทบจะหายใจไม่ออก！

“โครงการมรดกที่ตระกูลจินหลงเหลือทิ้งไว้ เลือกออกมาสักหน่อย แล้วให้เจียงอวี่โหรวรับช่วงต่อ จำไว้ ให้ได้เพียงแค่เจียงอวี่โหรวเท่านั้น คนอื่นห้ามเด็ดขาด！” เซียวจ้านพูดอย่างเย็นชา

“ครับ…กระผมรับทราบแล้วครับ” หานลี่หมินรีบตอบรับ ถึงแม้จะรู้สึกสงสัย แต่เขาก็ไม่กล้าถาม ทำตามที่สั่งก็พอแล้ว

“ไม่มีเรื่องอะไรแล้ว นายกลับไปเถอะ” เซียวจ้านพูดนิ่งๆ

หานลี่หมินพูดอย่างลังเลว่า “จอมพลครับ กระผมมีเรื่องจะขอร้องครับ หลังจากนี้สามวัน ซูหางจะมีงานประชุมคนสำคัญ กระผมเป็นคนจัดงานเอง จุดประสงค์เพื่อยินดีกับตระกูลและธุรกิจที่ได้รับโครงการมรดกของตระกูลจิน นี่คือบัตรเชิญครับ กระผมอยากจะขอเชิญจอมพลและนายหญิงไปร่วมงานด้วยครับ”

เซียวจ้านเหลือบมองแล้วพูดว่า “วางไว้ก่อนแล้วกัน หากมีเวลาว่างฉันจะไปแน่นอน”

“ครับ！” หานลี่หมินพูดแล้วทำความเคารพ จากนั้นก็ออกไปจากวิลล่าหลั่งเยว่

จนกระทั่งออกมาจากวิลล่าหลั่งเยว่แล้ว ความรู้สึกไม่สบายตัวของหานลี่หมินถึงได้ดีขึ้น แผ่นหลังเต็มไปด้วยเหงื่อโชก

…..

อีกด้านหนึ่ง ภายในสวนคฤหาสน์ตระกูลเจียง

เจียงเหม่ยเหยียนทำลายข้าวของมากมายอย่างโมโห พูดกับเจียงเหวินฉีว่า “พ่อคะ！พวกเราจะรอดูอย่างนิ่งเฉยแบบนี้หรอคะ? หากว่าเจียงอวี่โหรวได้กลับตระกูลเจียง แล้วยังจะมีโอกาสอะไรให้หนูอีกละคะ?”

แต่เจียงเหวินฉีเพียงแค่จิบชาอย่างนิ่งเฉย แล้วพูดยิ้มๆว่า “เหม่ยเหยียน ไม่ต้องโมโหแล้ว ฉันให้คนไปสืบมาแล้ว เซียวจ้านก็แค่หัวหน้าทหารที่ปลดประจำการมาเท่านั้น ไม่มีอำนาจใดๆเลย ตระกูลเซียวก็ถูกทำลายไปนานแล้ว หมาไร้บ้านอย่างมัน จะสามารถทำอะไรได้? โครงการมรดกของตระกูลจิน พวกมันไม่สามารถเอามาได้แน่นอน！”

“จริงหรอคะ?” เจียงเหม่ยเหยียนได้ยินเช่นนั้นก็มีสีหน้าเยาะเย้ย แล้วพูดว่า “หึ！หนูว่าแล้ว นังสารเลวเจียงอวี่โหรว ชาตินี้อย่าหวังจะได้กลับสู่ตระกูลจินเลย！”

“แต่ว่า พ่อคะ ไอ้เซียวจ้านคนนั้นมันเหิมเกริมเกินไปแล้ว！ทั้งตบหนู และทำร้ายคุณชายอู๋ คุณชายอู๋บอกแล้วว่าเขาไม่มีทางปล่อยเซียวจ้านไปง่ายๆแน่นอน！”

เจียงเหม่ยเหยียนพูด

เจียงเหวินฉีพยักหน้า “อย่างนั้นก็ดีสิ พวกเราแค่นั่งมองเขาตีกันก็พอ เธอนะใส่ใจคุณชายอู๋ให้มากๆ สานสัมพันธ์กับเขาให้ดี ตระกูลอู๋ของเขาเป็นหนึ่งในตัวเลือกของงานประชุมคนดังครั้งนี้ หากว่าเธอได้โครงการมรดกบางส่วนของตระกูลจินมา คุณปู่จะต้องให้ความสำคัญกับเธอแน่นอน แล้วต่อไปครอบครัวของเราก็จะมีความสำคัญในสายตาของคุณปู่！”

“พ่อคะ ไม่ต้องให้พ่อพูด หนูก็รู้ว่าควรทำยังไงค่ะ” เจียงเหม่ยเหยียนพูด “พรุ่งนี้หนูกับคุณชายอู๋จะไปเยี่ยมเยียนผู้พันหาน ถึงตอนนั้น รอหนูได้จดหมายแสดงความจำนงร่วมธุรกิจมาแล้ว เจียงอวี่โหรวก็จะได้ออกจากตระกูลเจียงอย่างสมบูรณ์แบบแน่นอนค่ะ！”

เจียงเหวินฉีเองก็หัวเราะ ทั่วทั้งห้องโถงเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะชั่วร้ายของสองพ่อลูก

และในขณะเดียวกัน ครอบครัวเจียงเสวโป๋ทั้งสามคน อาศัยอยู่ในพื้นที่ขนาดร้อยตารางเมตรในมุมทางทิศเหนือของคฤหาสน์ตระกูลเจียง

เจียงเฉินโอกครวญไม่หยุด กำลังออดอ้อนแม่ของตัวเองว่า “แม่ครับ ดูสิ แขนของผม ไอ้ขยะเซียวจ้านคนนั้นทำ！เจ็บมากเลยครับ！”

สวีเฟินเองก็สงสารอย่างมาก “โอ๋ๆๆ เฉินเอ๋อร์ลูกแม่ ไม่ต้องกังวล แม่เข้าข้างลูกเอง!”

ในเวลานี้ ตรงหน้าอาคารบริษัท มีรถหรูมากมายจอดอยู่ หน้าประตูมีนักธุรกิจและตัวแทนบริษัทเล็กๆใหญ่ๆมากมายมาดักรอ ต่างก็นำเอาของขวัญมากมายมาด้วย

พวกเขาล้วนมาเยี่ยมเยียนหานลี่หมินทั้งนั้น หน้าประตูวุ่นวายกันเป็นอย่างมาก

เมื่อเซียวจ้านขับรถมาส่งเจียงอวี่โหรวถึงที่แห่งนี้ เพียงแค่เพิ่งลงจากรถก็ต้องตกใจกับภาพตรงหน้า

“เซียวจ้าน คนเยอะจังเลย จะทำได้จริงๆงั้นหรอ? อีกอย่างพวกเขาล้วนมีของขวัญมาทั้งนั้น พวกเรามามือเปล่าแบบนี้คงจะไม่ค่อยดีหรือเปล่า?” มือเรียวนุ่มของเจียงอวี่โหรวจับมือใหญ่ของเซียวจ้านไว้แน่น สีหน้าเป็นกังวลและประหม่า

จนตอนนี้เธอเพิ่งรู้ว่า ที่แท้ผู้ที่รับผิดชอบโครงการมรดกของตระกูลจินก็คือหานลี่หมิน!

นั่นเป็นถึงผู้มีอิทธิพลอันดับต้นของซูหาง ไม่ใช่ผู้ที่ใครก็จะสามารถพบเจอเยี่ยมเยียนได้!

“สบายใจได้ เพื่อนของฉันทำงานที่ลี่หมินกรุ๊ป ติดต่อไว้เรียบร้อยแล้ว เดี๋ยวเธอแค่เข้าไปก็พอแล้วละ” เซียวจ้านบีบมือของเจียงอวี่โหรว ให้กำลังใจกับเธอ

แววตาของเจียงอวี่โหรวมีความหวาดกลัว สูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วพยักหน้า “อื้อ! เพื่อเข่อเข่อ เพื่อนาย! ฉันสู้สุดชีวิต!”

แต่ว่า ในเวลานี้ ด้านข้างมีรถหรูสองคันเข้ามาจอด ผู้ที่ลงมาจากรถก็คือเจียงเหม่ยเหยียนและอู๋ควนเย่ที่ถือกล่องของขวัญล้ำค่ามาด้วย

ส่วนคันด้านหลัง ก็คือครอบครัวเจียงเสวโป๋ทั้งสามคน

“โอ๊ะๆๆ นี่มันน้องสาวที่แสนดีของฉันไม่ใช่หรือไงกัน ไม่คิดเลยว่า เธอจะกล้ามาจริงๆด้วย?” เจียงเหม่ยเหมียนเพิ่งรถจากรถก็มาพูดเยาะเย้ยจิกกัดทันที