ผมเกิดใหม่ เป็นหมอเทวดามือวิเศษ นิยาย บท 15

เรือนร่างพิลาสล้ำของเธอปรากฏอยู่ในห้วงฝันของบุรุษมากมายนับไม่ถ้วน ไม่เคยมีผู้ใดสัมผัสแตะต้องฝ่าเท้าของเธอมาก่อน

ชูว่านเหลือบมองเซียวอี้ ทว่าชายร่างเล็กยังคงจดจ่ออยู่กับการรักษา ยามที่ฝ่ามืออบอุ่นของเขากดคลึง ลูบไล้ หรือสัมผัส ราวกับว่ามันมีพลังวิเศษ และทำให้ส่วนลึกที่สุดในเรือนกายของเธอสั่นสะท้านรวดร้าว

ชูว่านตัวสั่นระริก ริมฝีปากเกือบเผลอร้องครางออกมา เธอรีบตะครุบปิดปากตัวเองไว้ และพยายามอย่างเต็มที่ที่จะข่มกลั้นเสียงครวญคราง อย่างไรก็ตามความรู้สึกนั้นยังคงวนเวียนอยู่ในใจ

ฝ่ามือของเซียวอี้อุ่นร้อนมากขึ้นเรื่อย ๆ เขาใช้วิชา "หัตถ์เจ้าแม่กวนอิม" อย่างสุดฝีมือ ในขณะเดียวกันเรือนร่างของชูว่านก็สั่นเทาเล็กน้อย และมีหยาดเหงื่อหลั่งไหลทั่วเรือนกาย

ในที่สุดเมื่อฝ่ามือร้อนระอุของเซียวอี้นวดคลึงเรือนร่างของชูว่าน และขยี้จุดชีเหมินของเธอ ชูว่านพลันสั่นสะท้านเฮือกทั่วสรรพางค์กาย หยาดเหงื่อพรั่งพรูท่วมตัว เธอนอนระทวยสิ้นเรี่ยวแรงอยู่บนเตียง

ในห้องนอนอันมืดสลัว บรรยากาศหนักอึ้งจนแทบหายใจไม่ออก

"ฉันไม่นึกมาก่อนว่าการนวดของคุณจะเป็นแบบนี้!" ชูว่านคลี่ยิ้มอย่างอ่อนแรง ขณะมองเซียวอี้ด้วยแววตาหยอกเย้าขี้เล่น

“คุณไปอาบน้ำเถอะครับ ให้สิ่งสกปรกที่ถูกขับออกทางเหงื่อถูกชำระล้างออก หลังรักษาเช่นนี้อีกหลาย ๆ ครั้ง เดี๋ยวคุณจะหายดีเอง” เซียวอี้ทิ้งตัวนั่งบนเก้าอี้ และอธิบายอย่างใจเย็น

ใบหน้าของชูว่านแดงระเรื่อ จู่ ๆ เธอพลันผุดลุกขึ้นนั่ง เวลานั้นเองที่เธอตระหนักว่าเหงื่อไคลของเธอมีสีเทาเข้มและเหนียวเหนอะหนะทั่วทั้งร่าง

"หา?" ผู้หญิงทุกคนล้วนรักความสะอาดเป็นที่สุด เมื่อชูว่านเห็นตัวเองอยู่ในสภาพเช่นนี้ เธอจึงตกใจมากและรีบกระโดดออกจากเตียงอย่างรวดเร็ว

ยามที่เธอเยื้องกรายผ่านเซียวอี้ เธอดูซวนเซไม่มั่นคง ก่อนจะถลาล้มลงบนร่างของเซียวอี้

เซียวอี้ยื่นมือประคองร่างบอบบางของเธอไว้ ทว่ามือเล็กนุ่มนิ่มของชูว่านกลับสัมผัสค้างอยู่ที่บริเวณหว่างขาของเซียวอี้