ผมเกิดใหม่ เป็นหมอเทวดามือวิเศษ นิยาย บท 21

เสี่ยวเยว่และฉินกวงหมิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ อดเข้ามาดูชายคนนั้นไม่ได้

"เขาเป็นโรคอะไรกัน? ฉันดูไม่ออกเลย" ฉินกวงหมิงเดินวนรอบ ๆ ผู้ป่วย ขณะปากบ่นพึมพำ เขาตบไหล่ผู้ป่วยแล้วถามว่า "คุณรู้สึกไม่สบายตรงบริเวณไหน?"

ผู้ป่วยมองฉินกวงหมิงด้วยใบหน้าเหลอหลา เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้ยินสิ่งที่ฉินกวงหมิงพูด

"อ๋อ เป็นคนหูหนวกนี่เอง คุณหมอหลี่ครับ นี่เป็นกรณีที่ธรรมดามากเลยนะ" ฉินกวงหมิงแย้งอย่างไม่เห็นด้วย

หลี่ฉิงซานเพียงแย้มยิ้ม ไม่กล่าวสิ่งใด เขาพูดกับเสี่ยวเยว่ว่า "เสี่ยวเยว่ เธอลองคุยกับเขาดูสิ"

"หนูเหรอคะ?" ใบหน้าเสี่ยวเยว่เต็มไปด้วยความสงสัย เธอไม่รู้ว่าคุณหมอหลี่หมายถึงอะไร แต่เธอก็เดินมาใกล้ผู้ป่วยแต่โดยดี และถามว่า "ขอโทษนะคะ คุณได้ยินที่ฉันพูดมั้ย?"

“อ๊า ฉันได้ยินแล้ว!” ชายคนนั้นเปิดปากพูดทันที นั่นทำให้ฉินกวงหมิงตกใจแทบตาย

“เฮ้ย คุณนี่มันซื่อบื้อจริง ๆ แล้วทำไมตอนที่ผมถาม คุณถึงไม่ตอบ?” ฉินกวงหมิงตวาดเสียงดังอย่างขุ่นเคือง

“อะไรนะครับ? คุณพูดกับผมเหรอ?” ผู้ป่วยหันไปมองฉินกวงหมิง แล้วถามเสียงดัง

"หา หา" ฉินกวงหมิงโมโหมาก เห็นได้ชัดว่าผู้ป่วยคนนี้ไม่ได้หูหนวกซักหน่อย แต่แสร้งทำเป็นไม่ได้ยินสิ่งที่เขาพูดต่างหาก

หลี่ฉิงซานรีบเข้าไปห้ามปรามฉินกวงหมิง และอธิบายว่า "ไม่ต้องกังวลไป ฉินกวงหมิง เขาไม่ได้ยินคำพูดของผู้ชาย แต่ได้ยินคำพูดของผู้หญิง แปลกใช่มั้ยล่ะ?"

“อะไรนะครับ? มีโรคแปลก ๆ แบบนี้ด้วยเรอะ?” ฉินกวงหมิงเบิกตาโตและไม่อยากจะเชื่อ

หลี่ฉิงซานมองเซียวอี้ แล้วถามว่า "เซียวอี้ ฉันรักษาโรคนี้ไม่ได้ คุณคิดว่าอย่างไรบ้าง?"

เซียวอี้ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา เขาเพียงยื่นนิ้วทาบบนข้อมือผู้ป่วยอย่างใจเย็น หลังตั้งสมาธิและจดจ่อกับตรวจชีพจรอยู่ครู่หนึ่ง เขาจึงถามคนไข้ด้วยรอยยิ้มว่า "คุณชำนาญเรื่องบนเตียงมั้ย?"

หลังเอ่ยถาม เขาเพิ่งตระหนักว่าชายผู้นี้ไม่ได้ยินสิ่งที่เขาพูด เขาจึงมองเสี่ยวเยว่ด้วยรอยยิ้ม แล้วพูดว่า "เสี่ยวเยว่ ช่วยถามเขาอีกครั้งหน่อย"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เสี่ยวเยว่พลันหน้าแดงอย่างกระดากอาย เธอถลึงตาใส่เซียวอี้ ทว่าสุดท้ายก็ยอมถามผู้ป่วยแต่โดยดี

"ไม่ครับ" ชายผู้นั้นตอบอาย ๆ

“ถามเขาว่ารู้สึกร้อนที่เท้ามั้ย” เซียวอี้ถามอีกครั้ง

"เท้าเย็นครับ" ผู้ป่วยตอบ

“มาเถอะ บอกให้เขานอนลงบนเตียง ฉันจะรักษาให้เขาเอง” เซียวอี้พูดกับเสี่ยวเยว่

ชายผู้นั้นนอนลงบนเตียงตามคำสั่ง

เซียวอี้หยิบเข็มออกมา แล้วปักลงบนจุดฝังเข็มในหูของผู้ป่วย เช่น จุดเอ่อร์เหมิน จุดทิงกง และจุดทิงหุ้ย จากนั้นเขาจึงฝังเข็มที่จุดกวนหยวน และจุดชี่ไห่

ยามเซียวอี้บิดพลิกนิ้ว ปลายเข็มพลันเกิดการสั่นสะเทือน จุดฝังเข็มของผู้ป่วยค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีแดง และรัศมีสีแดงนั้นค่อย ๆ ก่อร่างขึ้นเป็นเส้นสีแดงอย่างชัดเจน

หลี่ฉิงซาน เสี่ยวเยว่ และฉินกวงหมิงต่างจ้องเขาไม่วางตา พวกเขาทั้งสามคือเป็นพยานผู้มีโอกาสยลโฉมเคล็ดวิชาพิเศษซึ่งมีอายุเก่าแก่นับพันปี

“ที่จริงแล้ว เคล็ดวิชาเข็มจตุรงค์ประกอบไปด้วยการฝังเข็ม 4 รูปแบบ ได้แก่ หางมังกรฟ้า การสั่นสะเทือนของพยัคฆ์ขาว การเคลื่อนไหวของเต่าดำ และการพิทักษ์ของวิหคชาด ทั้งหมดนี้ล้วนแต่เป็นวิธีรักษาที่ยอดเยี่ยม...” เซียวอี้อธิบายให้ทั้งสามคนฟัง ขณะที่ฝังเข็มให้ผู้ป่วย

ทั้งสามคนต่างตั้งใจฟังด้วยความตื่นเต้น พวกเขาไม่กล้าพลาดแม้แต่ประโยคเดียว โชคดีที่พวกเขาล้วนแต่เป็นแพทย์แผนจีน แม้บางครั้งจะรู้สึกว่าวาจาของเซียวอี้มีความลึกซึ้งเกินไป ทว่าพวกเขาก็ยอมรับได้ ทุกคนต่างชื่นชมความกล้าหาญและความฉลาดเฉลียวของเซียวอี้

ไม่นานเซียวอี้ก็ค่อย ๆ ดึงเข็มเงินออกมาทีละเล่ม เขาเอ่ยกับชายผู้นั้นด้วยรอยยิ้มว่า "เดี๋ยวผมจะให้ยาสมุนไพรจีนสำหรับบำรุงสมรรถภาพทางเพศสัก 2-3 เม็ด คุณกินยาติดต่อกัน 3 วัน แล้วปัญหาเรื่องบนเตียงจะหายเองครับ"

"ขอบคุณครับคุณหมอ" ผู้ป่วยพยักหน้าและเอ่ยตอบ แต่เมื่อเขาเปิดปาก เขากลับแปลกใจที่ค้นพบว่าตัวเองได้ยินคำพูดของเซียวอี้แล้ว ชายผู้นั้นตกใจมากและตะโกนเสียงดัง "โอ้ หายแล้ว! คุณหมอครับ คุณคือหมอเทวดาจริง ๆ!"

เซียวอี้ยิ้มไม่ตอบคำใด เขาเพียงเขียนเทียบยา และขอให้เสี่ยวเยว่จัดยาตามนั้น

ผู้ป่วยรับยาจีน และจากไปด้วยความซาบซึ้งยินดี

“เซียวอี้ เกิดอะไรขึ้นกันแน่?” ฉินกวงหมิงและหลี่ฉิงซานต่างกรูเข้าไปหาเซียวอี้พร้อมกัน และถามด้วยความสงสัย

“สตรีคือหยิน และบุรุษคือหยาง ชายเมื่อครู่มีภาวะพร่องหยางอย่างร้ายแรง เขาจึงไม่ได้ยินเสียงผู้ชาย” เซียวอี้ล้างมือ และอธิบายด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า

“หยางพร่อง? เรียบง่ายขนาดนั้นเชียวรึ?” หลี่ฉิงซานอดถามไม่ได้

"ฮ่า ๆ ก็แค่หยินหยางเท่านั้นเองครับ แพทย์แผนจีนไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษหรอก" เซียวอี้ตอบขณะเช็ดมือ

หลี่ฉิงซานพยักหน้าอย่างลึกซึ้ง เขาเอ่ยว่า "นั่นสิ คุณหมอเซียวพูดถูก แต่ไม่มีใครอื่นที่สามารถเข้าใจความหมายแท้จริงของแพทย์แผนจีนได้แล้วนอกจากคุณ เซียวอี้"

"ฮ่า ๆ ขอเพียงคุณรักษาด้วยใจ" เซียวอี้เอ่ยตอบ พลางคลี่ยิ้ม

"ใช่แล้ว" หลี่ฉิงซานพยักหน้าอย่างนอบน้อมดุจดั่งนักศึกษาแพทย์ "เซียวอี้ วันประชุมประจำปีของสมาคมแพทย์แผนจีนคือวันที่ 1 ในเดือนหน้า คุณพอจะเข้าร่วมได้มั้ย?"

“ว้าว ต้องเป็นการรวมตัวของเหล่าแพทย์ยอดฝีมือแน่เลย?” เสี่ยวเยว่พูดอย่างตื่นเต้น

"ถูกต้อง แพทย์แผนจีนที่มีชื่อเสียงในเมืองไห่ทุกคนจะมารวมตัวที่นี่ในเวลานั้นเพื่อหารือกันเรื่องแผนการพัฒนาแพทย์แผนจีนอย่างยิ่งใหญ่" หลี่ฉิงซานพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม