ผมเกิดใหม่ เป็นหมอเทวดามือวิเศษ นิยาย บท 22

รัศมีสว่างไสวของหญิงสาวมอมเมาให้เซียวอี้จิตใจหวั่นไหว เขาเพียรสงบสติอารมณ์ รีบคว้าเข็มเงินฝังลงบนจุดกวนหยวนที่หน้าท้องของเสี่ยวเยว่ทันที ในเวลาเดียวกันก็ค่อย ๆ สอนเธออย่างอดทน

เวลาล่วงเลยจนถึงดึกดื่น

"เข้าใจมั้ย?" เซียวอี้ดึงเข็มเงินออกมาทีละเล่ม พลางถามด้วยรอยยิ้มละมุน

"อื้อ" เสี่ยวเยว่พยักหน้าอย่างน่าเอ็นดู

"งั้นก็ไปนอนซะ" เซียวอี้ลูบเรือนผมเธอ แล้วพูดเสียงเบา

ทว่าเสี่ยวเยว่กลับยื่นมือรั้งแขนข้างหนึ่งของเซียวอี้ไว้ เธอกอดแขนเขาแน่น ใบหน้าเล็กลิ้มจิ้มเกยบนแขนเซียวอี้เหมือนลูกแมวตัวน้อย เจ้าตัวหลับตาพริ้มอย่างพึงใจ และพูดอย่างเขินอายว่า "เซียวอี้ พี่อยู่ต่อได้มั้ยหลังฉันหลับไปแล้ว?"

ชั่วขณะนั้นเรียวแขนของเธอช่างอบอุ่นและอ่อนนุ่มดุจดั่งเนื้อหยกชั้นดี

เซียวอี้พยายามระงับความกระสับกระส่ายของตน เขาลุกขึ้นยืนอีกครา ตลอดร่างแข็งทื่อ และไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรงด้วยซ้ำ เขาเอ่ยในใจว่า "เสี่ยวเยว่ ยัยเด็กคนนี้ เธอไม่รู้รึไงว่าฉันเป็นผู้ชาย ใครจะปฏิเสธการยั่วยุแบบนี้ได้?"

"พี่เซียว..." จู่ ๆ เสี่ยวเยว่ก็หลับตาและพูดอย่างกะทันหัน

"มีอะไร?"

"พี่เคย..." เสี่ยวเยว่หลับตาปี๋ขณะถามคำถามนี้ เธอซุกใบหน้าแดงซ่านกับแขนเซียวอี้

"ฮะ?" หัวใจของเซียวอี้สั่นสะท้าน แต่เขายังแสร้งทำเป็นสับสน "เธอหมายถึงอะไร?"

“คือว่า...พี่เคยมีอะไรกับแฟนเก่ารึเปล่า?” ใบหูของเสี่ยวเยว่กลายเป็นสีแดงสด

ในวัยนี้ ความอยากรู้ในใจของเธอเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้หัวใจเธอคันยุบยิบ และเธอถามเรื่องนี้กับคนอื่นไม่ได้ คำบอกเล่าในหนังสือก็ไม่ชัดเจน ในใจของเธอนั้น เซียวอี้คือคนในครอบครัวที่สนิทสนมกับเธอที่สุด และเธอก็เชื่อใจเซียวอี้

เซียวอี้เหงื่อไหลท่วมตัว เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าวันนึงตัวเองจะต้องสนทนาหัวข้อนี้กับเด็กสาว แม้เซียวอี้จะมีชีวิตมานานกว่า 300 ปีแล้ว เขาก็ยังกระดากอายอยู่ดี เขาหัวเราะเบา ๆ แล้วถามว่า "สาวน้อย ทำไมเธอถึงถามเรื่องนี้?"

“ฉันไม่ใช่สาวน้อยนะ!” เสี่ยวเยว่ไม่พอใจมากที่ได้ยินเซียวอี้พูดเช่นนี้ เธอเลิกผ้าห่มลุกขึ้นนั่ง มือถอดชุดนอนออก เรือนร่างท่อนบนของหญิงสาวเผยสู่สายตาเซียวอี้

ทรวงอกอิ่มของเธอชูชัน ผิวขาวเนียนยั่วยวนบาดตา และเรือนร่างของเธอส่งกลิ่นหอมกรุ่นเฉพาะตัวของสาวพรหมจรรย์

เซียวอี้ตกใจมากจนดวงตาเบิกโพลง

เสี่ยวเยว่เห็นการเปลี่ยนแปลงในดวงตาเซียวอี้ เธอแย้มยิ้มอย่างภาคภูมิใจ ก่อนจะเม้มปากและทิ้งตัวลงนอนบนเตียงดังเดิม เธอถามอีกว่า "พี่เซียว พี่เคยมีอะไรกับแฟนเก่ามั้ย?"

"ไม่เคย! ผู้หญิงคนนั้นน่าเกลียดจนฉันไม่อยากแตะตัวด้วยซ้ำไป" เซียวอี้กระแอม และตอบอย่างประม่า

"อ้อ? งั้นพี่ก็ไม่เคยมีประสบการณ์นะสิ!" เสี่ยวเยว่เอ่ยขณะลุกขึ้นมาอีกครั้ง เธอทอดมองเซียวอี้อย่างมีความนัย

“เสี่ยวเยว่ พี่นวดให้เธอดีมั้ย?” เซียวอี้พูดรัวเร็ว มือเขากดนวดบนจุดฝังเข็มที่บริเวณท้ายทอยของเสี่ยวเยว่ ด้วยเคล็ดวิชาพิเศษ เพียงเขานวดเบา ๆ 2-3 ครั้ง เสี่ยวเยว่ก็หาววอดและง่วงนอนจนลืมตาไม่ขึ้นแล้ว

เซียวอี้กลืนน้ำลายอย่างแรง แล้วรีบเผ่นกลับห้องของตัวเอง

“บ้าที่สุด ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ฉันจะต้องตกอยู่ในอันตรายแน่” เซียวอี้สูดลมหายใจลึก ทว่าอีกใจนึงเขากลับคิดว่าเป็นการดีกว่าที่เธอถามเรื่องนี้ตรง ๆ ตั้งแต่อายุยังน้อย ดีกว่าพลั้งพลาดทำเรื่องไม่ดีเข้า ตอนนี้เขาเฝ้าภาวนาให้เหตุการณ์เช่นนี้ไม่เกิดขึ้นอีก

เขาใช้เวลานานทีเดียวในการสงบสติอารมณ์ ก่อนจะขับไล่ธาตุไฟทั้งหมดออกจากเส้นลมปราณ และเริ่มตั้งสมาธิฝีกตน

ยามดวงอาทิตย์ส่องสว่าง เซียวอี้กระโดดลงจากเตียง แต่เขากลับรู้สึกประหลาดใจ เมื่อตระหนักว่าพลังของเขาได้เข้าสู่ช่วงปลายของระดับมนุษย์แล้ว

เมื่อเซียวอี้เห็นเสี่ยวเยว่ที่กำลังง่วนอยู่ในครัว เสี่ยวเยว่ยังคงทักทายเขาอย่างสนิทชิดเชื้อ แต่เมื่อเธอเห็นบางสิ่งที่อยู่บริเวณหว่างขาของเซียวอี้ ความเปลี่ยนแปลงนั้นดึงดูดความสนใจของเธอในทันที

เซียวอี้รีบเดินหนีให้พ้นสายตาเธอ เพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองถูกจ้องมองอีก

หลังกินมื้อเช้าและไปส่งเสี่ยวเยว่ที่มหาวิทยาลัยแล้ว เซียวอี้เดินทางกลับหอจี้ซื่อทันที ทะเลปราณของเขาแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ บางทีหากเขาได้รับพลังแห่งการสั่งสมบุญอีกเพียงเล็กน้อย เขาก็จะสามารถเลื่อนระดับได้แล้ว เมื่อถึงยามนั้น เขาจะสามารถกลั่นเม็ดโอสถได้ และความเร็วในการฝึกฝนก็รุดหน้าอย่างมหาศาล

ภายในหอจี้ซื่อยังคงมีผู้ป่วยรอพบหมออย่างเนืองแน่น แม้คนส่วนใหญ่จะเป็นคนชราและไม่ได้มีโรคประจำตัวหรือโรคร้ายแรงใด ๆ ทว่าส่วนใหญ่มักเป็นโรคเรื้อรังที่มีอาการมานานหลายปีแล้ว หลังเซียวอี้รักษาให้ ผู้คนเหล่านี้จึงซาบซึ้งมาก และพลังบุญจากพวกเขาก็มีคุณภาพดีเยี่ยม

เซียวอี้รู้สึกสดชื่นกระปรี้กระเปร่า เขานั่งเก้าอี้พักผ่อนอยู่

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะทันรักษาคนไข้ที่เหลืออีก 2-3 คน กลับมีเสียงมอเตอร์ไซค์เบรคเอี๊ยดดังเสียดหูอยู่หน้าประตูคลินิก

เหล่าอันธพาลถือท่อเหล็กจำนวนกว่า 10 คนบุกเข้ามาในคลินิกอย่างอุกอาจ

"กรี๊ด!" เหล่าคนไข้ต่างตื่นกลัวจนกรีดร้องลั่นอย่างเสียขวัญ หญิงชราหลายคนกลัวจนเกือบหัวใจวาย