ผมเกิดใหม่ เป็นหมอเทวดามือวิเศษ นิยาย บท 3

“พ่อครับ? พ่อรู้สึกยังไงบ้าง?” บุตรชายของหูซานรีบถามบิดา

"ดีขึ้นมากแล้ว" หูซานหวิตจะตายอยู่รอมร่อเมื่อไม่กี่นาทีก่อน แต่ตอนนี้เขากลับสามารถพูดได้แล้ว

"อ๊า! ท่านหมอผู้มีความสามารถอันสูงส่ง!" บุตรชายของหูซานอุทานด้วยความอัศจรรย์ใจ

ฉินกวงหมิงกลอกตาขึ้นฟ้า ใบหน้าเขาเต็มไปด้วยความสับสน ไม่มีใครรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

5 นาทีถัดมา เซียวหนานหลี่ดึงเข็มออก พยุงให้หูซานนั่ง และกล่าวว่า "โรคหัวใจของคุณร้ายแรงมาก คุณจะละเลยเรื่องนี้ไม่ได้อีกต่อไป"

“ฮะ? อะไรนะ? โรคหัวใจเหรอ? พ่อผมแค่ปวดท้องนะ!” เมื่อได้ยินคำพูดของเซียวหนานหลี่ บุตรชายของหูซานร้องถามด้วยความประหลาดใจ

“นั่นสิ เขาปวดท้องนะ แล้วโรคหัวใจมาเกี่ยวข้องได้ยังไง?” ฉินกวงหมิงแย้งถามคอเป็นเอ็น

“คุณนี่โง่จริง ๆ เลย คุณเคยได้ยินเรื่องของความเชื่อมโยงระหว่างอวัยวะต่าง ๆ มั้ย? ไม่แปลกใจเลยที่คลินิกของคุณจะไม่มีคนไข้” เซียวหนานหลี่ตบไหล่อ้วนท้วนของฉินกวงหมิง ขณะเอ่ยอย่างไม่ไว้หน้า "แม้ผู้ป่วยรายนี้จะมีอาการปวดท้อง แต่ความเป็นจริงมันคือโรคหัวใจต่างหาก"

ฉินกวงหมิงหน้าแดงอีกครา ทว่าเขาไม่ได้โต้แย้ง เพียงถามอย่างไร้ยางอายว่า "เมื่อกี้นี้แกใช้เทคนิคอะไรในการฝังเข็ม?"

“เคยได้ยินเคล็ดวิชาเข็มจตุรงค์มั้ย?” เซียวหนานหลี่กล่าวด้วยใบหน้าระบายรอยยิ้ม

“เคล็ดวิชาเข็มจตุรงค์?” ฉินกวงแทบจะทรุดล้ม แต่ก็รีบแย้งทันทีว่า "แกพูดเรื่องบ้าอะไร? เคล็ดวิชาเข็มจตุรงค์หายสาบสูญไปนานเป็นพันปีแล้ว มันเป็นแค่ตำนานเท่านั้น แกไม่ได้ขี้โม้ใช่มั้ย?"

"คนโง่มักไม่เกรงกลัวสิ่งใด!" เซียวหนานหลี่พ่นลมหายใจและสั่นศีรษะ

หูซานได้บุตรชายพามารักษาตัวทันเวลา บุตรชายของหูซานเองก็ขอบคุณเซียวหนานหลี่อย่างซาบซึ้งใจ

หูซานกล่าวว่า "ฉินกวงหมิง ไม่ว่าจะเป็นเคล็ดเข็มจตุรงค์หรือไม่ใช่ก็ตาม ผู้ช่วยของนายน่าจะเก่งมากจริง ๆ ฉันว่าเขายังเก่งกว่านายอีก แม้ฉันจะไม่รู้เรื่องการแพทย์ก็ตาม"

ฉินกวงหมิงโกรธมากจนหน้าบึ้งตึง ทว่าเขากลับโต้แย้งไม่ออก

หูซานพูดกับเซียวหนานหลี่อีกครั้ง "ขอบคุณพ่อหนุ่มที่ช่วยฉันเมื่อกี้นี้นะ ไม่งั้นฉันคงตายไปแล้ว"

เซียวหนานหลี่รู้สึกอย่างชัดเจนถึงกระแสพลังจิตที่ไหลจากเหนือศีรษะของหูซาน และโคจรเข้าสู่ทะเลลมปราณของเขา

“นี่คือพลังแห่งการสั่งสมบุญบารมี” เซียวหนานหลี่เปรยกับตนเองด้วยความปิติยินดี

พึงสังเกตว่าการรักษาผู้อื่นคือหนทางที่รวดเร็วที่สุดในการสั่งสมบุญบารมี ในสมัยโบราณกาล มีบุคคลจำนวนมากที่เข้าสู่วิถีเต๋าโดยอาศัยการรักษาผู้อื่น ในกระบวนการรักษา พวกเขาสามารถเผยโฉมความลึกลับของร่างกายของมนุษย์ และศึกษาค้นคว้าเพิ่มเติมเกี่ยวกับกายวิภาคได้อีกด้วย นอกจากนี้ยังช่วยลดความยากเข็ญของการบำเพ็ญเพียรได้อย่างมาก

ลัทธิแพทย์ศาสตร์มืดให้ความสำคัญกับพลังการสั่งสมบุญ เนื้อหาสำคัญของคัมภีร์ต้นตำรับยามหาเวทย์คือการเพิ่มพูนพลังแห่งบุญบารมี ยามที่รักษาผู้คน พลังจะหลั่งไหลจะเข้าสู่ทะเลปราณเพื่อยกระดับความแข็งแกร่งในการหยั่งรู้ศักดิ์สิทธิ์ของผู้ที่ทำการรักษา และการหยั่งรู้ศักดิ์สิทธิ์จะส่งผลดีต่อการกลั่นโอสถ ช่วยพัฒนาความสามารถของคนผู้นั้นอย่างเลิศล้ำ

ลัทธิแพทย์ศาสตร์มืดสามารถเป็นใหญ่ได้ในโลกแห่งผู้บำเพ็ญเพียรนับพัน ๆ ปีได้ด้วยสาเหตุนี้ โอสถอายุวัฒนะทุกแขนงของพวกเขาล้วนล้ำค่าอย่างที่ประเมินไม่ได้ มีผู้คนมากมายยอมทิ้งชีวิตเพียงเพื่อครอบครองโอสถอายุวัฒนะเหล่านี้

เมื่อเกิดใหม่ในสถานรักษา เซียวหนานหลี่รู้สึกว่านี่คือโชคชะตาอย่างแท้จริง

"พ่อหนุ่ม เจ้านายของนายใจร้ายเหลือเกิน ฉันหวังว่าเขาจะปฏิบัติต่อนายดี ๆ หน่อยนะ" หูซานแอบพูดขมุบขมิบเสียงเบา แต่ฉินกวงหมิงนั้นได้ยินอย่างชัดเจน

ฉินกวงหมิงผุดลุกขึ้นทันที และพูดเสียงดัง "หูซาน ไอ้เวรเอ๊ย!"

"ฮ่า ๆ ฉินกวงหมิง ถ้านายไม่อยากเจอปัญหาอีกในอนาคต นายก็ควรจะใจดีกับผู้ช่วยของนายหน่อยนะ" หูซานกล่าวกับเพื่อนเก่าของเขาด้วยรอยยิ้ม

ฉินกวงหมิงอ้าปากพะงาบ ๆ และพยายามจะพูดบางสิ่ง "นี่..." ทว่าสุดท้ายเขากลับกลอกตาไม่เอ่ยสิ่งใด

จากนั้นหูซานจึงกล่าวกับเซียวหนานหลี่ว่า "พ่อหนุ่ม ครั้งนี้ค่ารักษาเท่าไร? ฉันเป็นคนจ่ายเอง"

ก่อนที่เซียวหนานหลี่จะพูดอะไร ฉินหวงหมิงก็รีบคว้าตัวเขาไว้ และพูดว่า "200 หยวน ฉันว่าเงินเท่านี้ไม่แพงสำหรับซื้อชีวิตหรอก!"