ผมเกิดใหม่ เป็นหมอเทวดามือวิเศษ นิยาย บท 35

"ชูว่าน คุณสวยที่สุดเสมอครับ"

"ใช่แล้ว คุณชูว่าน ผมคิดว่าคุณดูดีกว่าตอนที่ยังไม่ป่วยเมื่อ 2 ปีก่อนมาก ผิวพรรณคุณดูสดใสเปล่งปลั่งกว่าเดิมด้วย"

"ชูว่าน คุณไม่มีวันน่าเกลียดหรอกครับ!"

ทุกคนต่างตอบด้วยรอยยิ้มอันแสนเคลิบเคลิ้ม ไม่ว่าผู้พูดจะเป็นใครก็ตาม พวกเขาไม่ได้โกหก ขณะนี้ชูว่านมีรูปลักษณ์งามจับใจมาก สายตาของบุรุษทุกคนล้วนติดตรึงบนเรือนร่างของเธอประดุจมีแม่เหล็กดึงดูด และพวกเขาไม่ต้องการเบือนสายตาไปที่อื่น สาว ๆ ทุกคน ณ ที่แห่งนั้นต่างอิจฉาริษยาเธอ พวกเธอไม่มีคุณสมบัติที่จะอิจฉาด้วยซ้ำ ในเมื่อเปรียบเทียบกับชูว่านแล้ว พวกเธอยังห่างชั้นลิบลับ

"คิก" ชูว่านหัวเราะแผ่วเบา เธอเหลือบมองเซียวอี้ซึ่งยืนอยู่ด้านหลังฝูงชน ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงหยอกเย้า  "บอกตามตรงค่ะ เมื่อไม่นานมานี้ฉันเพิ่งได้ลองใช้ผลิตภัณฑ์คุณภาพเยี่ยม มันช่วยรักษาความงามของฉันได้อย่างน่าทึ่ง"

"หา? มันคืออะไรน่ะ?"

"ถูกต้อง ชูว่าน อย่าให้เราต้องเดา รีบเอาออกมาให้เราดูเดี๋ยวนี้เลย"

แววตาของเหล่าหญิงสาวค่อย ๆ ทอแววบ้าคลั่ง หนุ่ม ๆ เองก็อยากรู้อยากเห็นมากเช่นกัน

ชูว่านส่งเสียงหัวเราะเบา ๆ และรับขวดแก้วใสมาจากบริกรที่ยืนข้างเธอ ขวดแก้วใบนั้นส่องแสงสะท้อนสีขาวแวววาว มันคือโอสถอายุวัฒนะบำรุงความงามที่เซียวอี้เคยกวนเมื่อหลายวันก่อน ครีมผิวหยกนั่นเอง

“นี่มันอะไรกัน? ดูธรรมดาชะมัด”

"นั่นสิ ขวดไม่เห็นจะสวยเท่าลังโคมกับชาเนลเลย"

เหล่าสาว ๆ ยืนซุบซิบกันใหญ่

ชูว่านไม่พูดอะไร เธอกำลังจะดึงจุกขวดออกด้วยนิ้วเรียวยาวของเธอ

ทว่ามือของเธอกลับลื่น ขวดแก้วร่วงลงพื้นแตกกระจายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยโดยพลัน

"อุ๊ย!" ชูว่านทาบมือแนบอก เธอร้องอุทานออกมาด้วยความตื่นตกใจ

“คุณหนู ผมจะรีบทำความสะอาดเดี๋ยวนี้ครับ!” บริกรที่อยู่ข้าง ๆ รีบย่อตัวใช้มือทำความสะอาดพื้นอย่างระมัดระวัง

ทว่าก่อนที่เขาจะทำความสะอาดเสร็จ หญิงสาวที่ยืนติดขอบเวทีของชูว่านกลับอุทานเสียงดัง พลางทำจมูกฟุดฟิด "กลิ่นอะไรน่ะ? หอมจัง!"

เมื่อเธอพูดจบ หญิงสาวหลายคนก็เริ่มพึมพำปากต่อปากว่า "จริงด้วย กลิ่นหอมมาก! มีอะไรอยู่ในขวดเล็ก ๆ นั่น?"

ผ่านไปเพียงชั่วครู่ ทุกคนในห้องโถงต่างสูดดมด้วยฟุดฟิดเป็นการใหญ่

กลิ่นหอมไม่ฉุนจมูกทำให้จิตใจของทุกคนสดชื่นผ่อนคลาย สะท้อนถึงบรรยากาศอันงามสง่าโดดเด่น กล่อมเกลาให้ผู้คนผ่อนคลายรื่นรมย์ แม้แต่น้ำหอมคุณภาพชั้นนำของโลกก็ยังไม่หอมจรุงใจเท่านี้

"ชอบกันมั้ยคะ?" ชูว่านถามด้วยรอยยิ้มละไม

"กลิ่นหอมจังเลย! หอมยิ่งกว่าน้ำหอมชื่อดังที่ฉันเคยใช้อีก! นี่มันคืออะไรกันเนี่ย?" ทุกคนต่างพูดประโยคนี้กันทั่วทั้งห้องโถง!

"นี่คือครีมผิวหยกที่ฉันตั้งใจจะแนะนำให้ทุกคนรู้จักค่ะ กลิ่นนี้เป็นแค่สรรพคุณรองเท่านั้น สรรพคุณที่ยอดเยี่ยมที่สุดของมันคือการช่วยรักษาความงาม และบำรุงรูปโฉมให้ดูดีเยาว์วัยอยู่เสมอ!" ชูว่านอธิบายด้วยรอยยิ้ม

"คุณชูว่านคะ คุณน่ะสวยอยู่แล้ว เกรงว่าถึงพวกเราจะประโคมครีมมากมายเท่าไร ก็คงไม่ได้ผลลัพธ์แบบเดียวกับคุณหรอกค่ะ ว่ามั้ย?" หญิงสาวใบหน้าธรรมดาสามัญถามขึ้นอย่างเศร้าใจ

"ฮิ ๆ ถ้าอย่างนั้นฉันแสดงให้คุณเห็นเลยดีมั้ยคะ? ไม่ต้องกังวลค่ะ" ชูว่านตอบ เธอหยิบครีมผิวหยกออกมาจากข้าง ๆ

ชูว่านเหยียดแขนของเธอออกมาแสดงให้ทุกคนเห็น เธอกล่าวว่า "บางคนเคยพบฉันมาก่อน คุณยังจำแผลเป็นบนแขนของฉันได้มั้ยคะ?"

"จำได้สิ!"

“ว่าแต่แผลเป็นหายไปได้อย่างไรกัน?”

"เอ๋? หายไปหมดเลย เหลือแค่แผลเดียวเอง!"

ทุกคนต่างพากันรุมล้อมรอบชูว่าน และถกเถียงกันอย่างออกรส!

“แน่นอนว่าฉันใช้ครีมผิวหยกลบรอยแผลเป็นเหล่านั้นค่ะ แต่เพื่อจะแสดงอานุภาพของมันให้ทุกคนประจักษ์ ฉันเลยเหลือแผลเป็นไว้หนึ่งแห่งเพื่อแสดงผลลัพธ์ในค่ำคืนนี้!” ชูว่านประกาศเสียงดัง ขณะดึงจุกขวดออก เธอใช้ช้อนเงินบอบบางตักครีมผิวหยกออกมาเล็กน้อย ก่อนจะทาลงบนบริเวณแผลเป็นอย่างเบามือ

"ชูว่าน คุณสามารถลบรอยแผลเป็นตรงนี้เลยได้จริง ๆ เหรอ?" ทุกคนถามขึ้นมาแทบจะพร้อม ๆ กัน

ชูว่านยิ้มไม่ตอบคำ เธอใช้นิ้วเรียวนวดคลึงบริเวณแผลเป็นเบา ๆ เมื่อผ่านไปสิบกว่านาที ชูว่านจึงลอกรอยแผลเป็นน่าเกลียดออกมาจากแขนต่อหน้าแขกเหรื่อทุกคน เหลือเพียงรอยสีชมพูระเรื่อตื้น ๆ ไว้บนข้อมือของเธอ

"อ๊ะ! หายจริง ๆ ด้วย!"

“พระเจ้า ถ้าฉันไม่เห็นกับตาตัวเอง ต่อให้โดนตีจนตายก็เชื่อไม่ลง!”

"มหัศจรรย์!"

"ชูว่าน คุณซื้อครีมนี้ที่ไหนเหรอคะ?" เหล่าหญิงสาวค่อย ๆ แสดงความคลั่งไคล้ออกมาราวพวกเธออยากกลืนกินชูว่านทั้งเป็น

แม้แต่เซียวน่าที่เพิ่งถูกตบหน้า ก็ยังพักความแค้นของตนไว้ชั่วคราว เธอพุ่งตัวออกมายืนต่อหน้าชูว่านด้วยใบหน้ากังวลระคนใคร่รู้

ชูวานปิดฝาขวดคืน พลางแย้มยิ้มงดงาม เมื่อจับจ้องเซียวอี้ซึ่งยืนยิ้มให้เธออยู่ข้างหลังฝูงชน เธอจึงกระแอมในลำคอแล้วตอบว่า "ของดีแบบนี้จะหาซื้อง่าย ๆ ได้อย่างไรกันคะ? สหายของฉันให้ฉันมาทั้งหมดสามขวด และฉันต้องการเก็บครีมทั้งหมดไว้กับตัวค่ะ ฉันอยากแบ่งให้พวกคุณสัก 2-3 ขวดนะคะ แต่บังเอิญทำตกแตกไปหนึ่งขวดแล้ว เฮ้อ ของดีแบบนี้ แม้แต่เทพเจ้าก็ยังอยากได้!”

"คุณชูว่าน ช่วยขายขวดสุดท้ายให้ฉันได้มั้ยคะ? ฉันยอมจ่ายไม่อั้นเลย ไม่ว่าจะราคาเท่าไรก็ตาม!" เซียวน่าถามอย่างกระวนกระวายใจ เธอกระเสือกกระสนออกมายืนติดขอบเวที

"หืม พูดเรื่องอะไรกันคะ? ถ้าคุณอยากได้ ฉันจะส่งไปให้คุณนะคะ" ชูว่านตอบยิ้ม ๆ