“ฉินเฟย......ฉินเฟย? เกิดอะไรขึ้นกับนาย? นายคิดอะไรอยู่เหรอ? ในขณะที่ฉินเฟยกำลังตกอยู่ในห้วงเวลารำลึกความทรงจำ ก็ได้ยินเสียงแปลกๆ ของเซียววี่
ฉินเฟยส่ายหัวไปมา และสลัดอารมร์ทั้งหมดทิ้งไป: “อ้อ ไม่มีอะไรครับ ขออภัยด้วย ผมคิดฟุ้งซ่านไปหน่อย”
เซียววี่ชะงักเล็กน้อย: “ที่แท้นายไม่ได้รู้จักฮั่วจงเหยียน เสียใจภายหลังใช่ไหม?”
“ก็รู้สึกเสียใจนิดหน่อย ถ้ารู้ตั้งแต่แรกผมก็ตบมันอีกสักสองสามทีแล้ว” ดูเหมือนฉินเฟยจะแค่ล้อเล่น ซึ่งพูดขึ้นทันทีว่า: “ผมจะระวังมากกว่านี้ แต่เรื่องนี้ผมไม่เสียใจเลย กล้ารังแกภรรยาผม ผมไม่สนหรอกว่ามันเป็นใคร!”
เซียววี่เม้มปากเล็กน้อย: “อย่างไรก็ตามต่อไปก็ระวังตัวหน่อย”
พวกเขาพึ่งรู้จักกันเมื่อวาน อย่างมากสุดก็ถือว่าเป็นเพื่อนธรรมดาทั่วไป เซียววี่ก็พูดไปตามเป็นพิธี แต่ดวงตาคู่งามอดไม่ได้ที่จะมองฉินเฟยอีกหลายครั้ง ก่อนหน้านี้เธอก็รู้สึกว่าฉินเฟยไม่ใช่คนธรรมดา แต่กลับคิดไม่ถึงว่าเขาจะเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านของตระกูลเจียง!
แต่มุมมองของเซียววี่ เธอไม่สนใจสิ่งเล็กน้อยนี้อยู่แล้ว และไม่มีทางดูถูกฉินเฟยเพียงเพราะฐานะทางสังคมของเขาอย่างแน่นอน แต่กลับรู้สึกว่าการที่ดาบเสวี่ยอิ่นเลือกเขามาเป็นเจ้านาย ก็มีเหตุผลเช่นกัน!
ต่อให้เป็นเขยแต่งเข้าบ้าน ก็ไม่ใช่คนธรรมดา!
เซียววี่แปลกประหลาดใจอยู่ภายในใจ แต่ที่จริงแล้วเจียงเยว่ถงแปลกประหลาดใจมากกว่า!
แต่งงานมาสามปี เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉินเฟยก็มีพลังที่แข็งแกร่งขนาดนี้เหมือนกัน และแปลกใจที่ฉินเฟยรู้จักคนมากขนาดนี้ได้อย่างไร?
คนหนึ่งคือเสิ่นเจียเหวิน ซึ่งเจียงเยว่ถงไม่คิดว่าเป็นเพราะว่าพวกเธอสองคนเป็นผู้หญิงด้วยกัน มีเรื่องพูดคุยที่เหมือนกัน อีกฝ่ายก็จะช่วยตัวเองแบบนี้ ในนั้นต้องมีฉินเฟยคอยช่วยอยู่แน่นอน ดังนั้นเสิ่นเจียเหวินถึงให้โอกาสการลงทุนในการถ่ายทำ นี้ให้กับเธอ
ตอนนี้ก็คุณหนูใหญ่ตระกูลเซียวอีกคน ไม่เพียงแต่เป็นสาวสวยเท่านั้น แต่เป็นวงการตระกูลสูงศักดิ์ในซงไห่ ที่มีบารมีล้นหลาม แล้วฉินเฟยไปรู้จักเธอได้อย่างไรกัน?
เมื่อมองดูฉินเฟยและเซียววี่คุยกัน เจียงเยว่ถงในฐานะที่เป็นภรรยาของฉินเฟย ดูเหมือนจะไม่รู้จักฉินเฟยมากขึ้นนเรื่อยๆ แล้ว
“เธอมาแล้ว......” เซียววี่สังเกตเห็นเหงาที่เดินเข้ามาของเจียงเยว่ถง จึงกระซิบเตือนด้วยเสียงเบา
“ยินดีที่ได้เจอค่ะ คุณเซียว” เจียงเยว่ถงทักทายขึ้นก่อน ด้วยใบหน้าสวยสดงดงามและเสียงที่อ่อนโยน
เซียววี่เงยหน้าขึ้น สีหน้ายิ้มแย้ม: “ยินดีที่ได้เจอค่ะ”
ฉินเฟยกำลังจะพูดขึ้น แต่สังเกตเห็นเจียงเยว่ถงขยิบตาอย่างแรงมาที่เขา และพูดด้วยรอยยิ้ม: “ฉันคอแห้ง ขอไปดื่มอะไรก่อน”
ดูเหมือนเจียงเยว่ถงจะรู้จักกับเซียววี่ และมันก็ไม่ควรที่เขาจะเข้าจะพูดแซกแซง ระหว่างการคุยกันของผู้หญิง
ฉินเฟยนั่งครองโต๊ะหนึ่งคนเดียว และกินของหวานของตัวเองอย่างใจจดใจจ่อ โดยไม่มีใครพูดอะไร แน่นอนว่าก็ไม่ใครมาเข้าใกล้เช่นกัน
แม้ว่าฉินเฟยจะสามารถกู้หน้าชูตาได้ครั้งหนึ่ง และได้รับความชื่นชมจากคนรุ่นใหม่หลายคนในตระกูลเจียง แต่เขาก็ทำให้ฮั่วจงเหยียนไม่พอใจ ซึ่งผู้หนุนหลังฮั่วจงเหยียนคือตระกูลฮั่ว เดิมทีฉินเฟยก็คือตัวปัญหาใหญ่อยู่แล้ว ซึ่งไม่มีใครที่อยากข้องเกี่ยวกับตัวปัญหาเช่นกัน!
ฉินเฟยไม่สนใจอยู่แล้ว สายตาของเขากวาดมองไปยังเจียงเยว่ถงและเซียววี่โดยไม่ทันตั้งตัว สาวสวยสองคนยืนอยู่ด้วยกัน ดูแล้วทำให้จิตใจเบิกบานยิ่งหนัก
จริงๆ แล้วเจียงเยว่ถงกับเซียววี่เจอกันเพียงไม่กี่ครั้ง และก็ไม่ได้สนิทสนมกัน ซึ่งเจียงเยว่ถงได้ถามคำถามที่ค้างคาใจที่สุดออกไปว่า เซียววี่กับฉินเฟยรู้จักกันได้อย่างไร?
“พึ่งรู้จักกันเมื่อวาน เขาไปซื้อวัตถุโบราณที่ถนนของโบราณวัตถุ คุณฉินมีความรู้และเชี่ยวชาญเรื่องโบราณวัตถุมาก ดังนั้นก็เลยรู้จักกัน” เซียววี่ยิ้มเล็กน้อย ด้วยน้ำเสียงที่ชื่นชมเป็นอย่างมาก: “เขามีวัตถุโบราณชิ้นหนึ่งต้องการเอาไว้ที่ฉันเพื่อช่วยศึกษาและวิจัย ซึ่งไปรับวันนี้ แต่พึ่งรับโทรศัพท์พอดี ฉันเห็นว่าเขาค่อนข้างจะเร่งรีบ จึงอาสาขับรถมาส่ง”
“ก็คือดาบที่อยู่ในมือสามีของฉันนั้นเหรอ? เจียงเยว่ถงพยักหน้าเล็กน้อย แต่กลับมีความขมขื่นและตื่นตะลึงเล็กน้อย
ฉินเฟยยังมีการศึกษาและวิจัยวัตถุโบราณด้วยเหรอ?
เชี่ยวชาญเป็นอย่างลึกซึ้งด้วย?
ไม่มีใครไม่รู้ว่า ตระกูลเซียวเป็นตระกูลเก่าแก่ด้านวัตถุโบราณ ว่าแต่เซี่ยววี่ชื่นชมฉินเฟยขนาดนี้เลยเหรอ?
และเนื่องจากความชื่นชมของเซียววี่ที่มีต่อฉินเฟย รวมกับภาพเมื่อครู่ที่พวกเขาพ่งคุยกันแล้ว ไม่รู้ว่าทำไม หัวใจของเจียงเยว่ถงกลับรู้สึกแปลกๆ ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ดังนั้นจึงพูดคำว่า ‘สามี’ อย่างหนักแน่น
เธออยากให้เซียววี่รู้ว่า เธอคือภรรยาของฉินเฟย!
“อืม” เซียววี่พยักหน้าลงเบาๆ และมองไปที่เจียงเยว่ถงด้วยสายตาที่น่าอิฉา: “เจอหาสีที่ดีแล้ว”
เซียววี่อิจฉามากจริงๆ ซึ่งตอนนี้เธอก็โสดเหมือนกัน เธอก็อยากหาคนที่ตัวเองชอบ และเป็นผู้ชายที่เต็มใจทุ่มเททุกอย่างเพื่อตัวเอง ถึงแม้ว่าผู้ชายคนนี้จะไม่ร่ำรวย และไม่มีอำนาจใดๆ ก็ตาม!
และผู้ชายคนนี้บังเอิญถูกเจียงเยว่ถงพบเจอไปแล้ว จะไม่ให้เธออิจฉาได้ยังไงกัน?
เจียงเยว่ถงตกตะลึงกับคำพูดของเธอ แล้วสีหน้าแดงขึ้นเล็กน้อย อดไม่ได้ที่จะมองไปทางฉินเฟยที่นั่งอยู่ไม่ไกลที่กำลังมองมาทางนี้พอดี และพยักหน้าด้วยความเขินอาย: “สามีของฉันดีกับฉันมากจริงๆ ล่ะค่ะ”
。
ผู้หญิงเป็นสัตว์โลกที่แปลก ถึงแม้ว่าเจียงเยว่ถงจะขี้อาย แต่ในใจกลับอดที่จะคิดมากไม่ได้ เซียววี่ชมฉินเฟยมากขนาดนี้ ในใจของเธอก็ชอบฉินเฟยเหมือนกันใช่ไหม? แล้วถึงแม้จะพูดเรื่องแบบนี้ออกไป ตัวเธอเองก็ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี แต่เธอก็ไม่สามารถบังคับตัวเองไม่ให้คิดแบบนี้ไม่ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมเป็นเขย(ผู้ไม่ธรรมดา)