ผมเป็นเขย(ผู้ไม่ธรรมดา) นิยาย บท 38

หลี่จั่นเข้ามานั่งที่ พ่อบ้านร่ายชื่อของขวัญอีกครั้ง......

20 กว่านาที แขกที่มาถูกเชิญเข้างานเลี้ยงทีละคน นอกวิลล่าเหลือเพียงลูกหลานตระกูลเจียง

เสิ่นหัวปรายตามองฉินเฟยที่อยู่ข้างลูกสาวอย่างเจียงเยว่ถง สายตาไม่เป็นมิตร เธอไม่ได้หูหนวก เธอได้ยินเสียงซุบซิบทั้งหมด ตอนที่พ่อบ้านร่ายรายชื่อของขวัญเมื่อกี้

เธอคิดไม่ถึงว่า เรื่องที่ครอบครัวเธอล่วงเกินฮั่วจงเหยียนตระกูลฮั่ว ถูกแพร่ออกไปแล้ว!

ยิ่งทำให้เธอกังวลใจเข้าไปอีก ตระกูลฮั่วขายหน้าแบบนี้ ต้องกู้หน้าคืนแน่นอน แต่เธอไม่รู้ว่าลูกสาวกับสามีเป็นอะไรไปกันหมด สมองมีปัญหาหรือเปล่า โดยเฉพาะผู้เป็นสามีอย่างเจียงเฟิ่งหยุน ให้ตายยังไงก็จะเอาแต่ยอมรับลูกเขยสวะอย่างฉินเฟย

ลูกสาวอย่างเจียงเยว่ถงก็ยังไม่วางใจ ทุกครั้งที่ตัวเองให้เธอหย่ากับฉินเฟย เธอจะเปลี่ยนเรื่องพูดกับตัวเอง หรือไม่ก็บอกอย่างรวดเร็วว่าไม่ยอมหย่า

ทำเหมือนเธอคือคนไม่ดี ไม่อาจจัดการให้ฝ่ายใดพอใจได้!

โดยเฉพาะเมื่อกี้ไอ้สวะนี่ยังล่วงเกินหลี่จั่นอีก เขาเป็นถึงคุณชายใหญ่ตระกูลหลี่ รวยและแข็งแกร่ง มีอิทธิพลมากกว่าเขาตั้งเยอะ

ตัวเองพูดไม่ผิดสักนิด!

ไอ้สวะนี่เป็นตัวสร้างเรื่องชัดๆ!

แม้ตอนนี้ฉินเฟยอยู่ในชุดสูท ดูเหมือนคน แต่พฤติกรรมไม่เหมาะสม เขาขัดหูขัดตาเสิ่นหัวมาก ไม่ว่ามองยังไงก็ขัดหูขัดตา!

“ฉันถามนายหน่อย นายเตรียมของขวัญให้คุณย่าหรือยัง อีกเดี๋ยวอย่าเอาของเน่าๆ อะไรออกมาทำให้ฉันขายหน้าล่ะ” เสิ่นหัวพูดกับฉินเฟยอย่างไม่สบอารมณ์

“ผมเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว” ฉินเฟยพูดพลาง เอากล่องไม้สลักที่ดูโบราณมากออกมา

“นาย!” เมื่อเห็นกล่องไม้บ้าๆ ในมือฉินเฟย เสิ่นหัวเกือบโมโหจนเป็นลม “นี่มันของบ้าบออะไรของนาย นายรู้ไหมว่าวันนี้วันอะไร”

“แม่ ฉินเฟยเตรียมของขวัญให้คุณย่ามาหลายวัน คงไม่แย่หรอก” เจียงเยว่ถงช่วยพูดเบาๆ อยู่ข้างๆ พูดพลางก็อดมองบนใส่ฉินเฟยไม่ได้ เอาจริงๆ เธอก็รู้สึกว่ากล่องไม้นี่ดูเก่าและผุพังไปหน่อย

“นี่ไม่ได้พังนะครับ แต่เป็นของโบราณที่มูลค่าสูงมาก” ฉินเฟยรีบพูดอธิบาย

ยังพูดว่าไม่พังอีก ยังพูดว่าราคาสูงอีก เสิ่นหัวทนไม่ไหวแล้ว ขณะกำลังจะด่า ปรากฏว่าเสียงของพ่อบ้านดังขึ้นอีกครั้ง

“เชิญลูกหลานตระกูลเจียง อวยพรวันเกิดคุณย่าครับ!”

เมื่อพูดจบ คนตระกูลเจียงเป็นร้อย พากันเข้าไปในวิลล่า

เสิ่นหัวถลึงตาใส่ฉินเฟยด้วยความแค้น เก็บคำที่จะด่าเขาเอาไว้ รีบลากลูสาวเข้าไปข้างใน

ตอนนี้ในวิลล่าตระกูลเจียง แขกที่มาอวยพรวันเกิดพากันไปนั่งหมดแล้ว พ่อตาสวมสูทพอดีตัว รอยยิ้มเต็มใบหน้า อาคนเล็กอย่างเจียงเฟิ่งซวงก็ยุ่งมาก

ฉินเฟยเงยหน้ามองคุณย่าเจียงที่นั่งตรงกลาง ตอนนี้เธอสวมเสื้อคอจีนสีแดง ใบหน้าสดใสมีเลือดฝาด ดูมีความสุขมาก

แต่สิ่งที่ทำให้ฉินเฟยรู้สึกประหลาดคือ เจียงเฉิงเย่ไปไหน

เขาเป็นลูกชายของลุงเจียงเฟิ่งหยู่เชียวนะ อีกทั้งยังมีฐานะสูงส่งในตระกูลเจียง คนที่ควรให้ของขวัญเป็นคนแรกควรเป็นเขาสิถึงจะถูก

ในตอนนี้ไอ้อวดดีคนนี้ ควรให้ของขวัญสุดหรู แล้ววางมาดสักหน่อยไม่ใช่เหรอ

หรือเตรียมเป็นรองสุดท้ายเหรอ

“ครอบครัวเจียงชุนลี่ มอบกลอนคู่อวยพรวันเกิดสองภาพ ขอให้คุณย่ามีวันที่มีความสุขแบบนี้ทุกปี”

“เจียงเยว่เสี่ย มอบกำไลหยก จี้หยกหนึ่งชุด......”

ตอนเปิดกล่อง ฉินเฟยที่ยืนอยู่ด้านหลังแอบพยักหน้า วัสดุที่ใช้ทำเครื่องประดับหยกชุดนี้ ดูก็รู้ว่าหยกใสระดับดีมาก ในบรรดาหยกเนื้อแข็ง จะทำออกมาสักชุดนับว่ายากมาก ราคาไม่ธรรมดา

เจียงเยว่เสี่ยเดินเข้ามาในห้องโถง เพราะเรื่องที่หลี่จั่นใช้เงินจำนวนมากคุยเรื่องแต่งงานเมื่อครู่ การปรากฏตัวของเจียงเยว่เสี่ย จึงเรียกสายตาของคนจำนวนมาก ขณะเดียวกันก็พากันซุบซิบ ก็ยังคุยกันเรื่องสินสอดมูลค่าสูงของหลี่จั่นเมื่อครู่

ฉินเฟยอดหันหน้าไปมองเจียงเยว่ถงที่อยู่ข้างๆ ไม่ได้ เจียงเยว่ถงในชุดเดรสรัดรูป ขับให้รูปร่างเธอน่าดึงดูดเป็นพิเศษ ใบหน้าประณีตงดงาม แต่เธอแต่งงานมาสามปีแล้ว จึงไม่ค่อยมีใครสนใจ

ถึงเจียงเยว่เสี่ยจะงดงามมาก แต่โดยส่วนใหญ่แล้ว สายตาของฉินเฟยก็อยู่กับภรรยาอย่างเจียงเยว่ถง ตอนที่พ่อบ้านประกาศรายชื่อของขวัญของหลี่จั่น ทุกคนพากันตะลึง หญิงสาวจำนวนมากอิจฉาไม่หยุด ฉินเฟยก็เห็นความอิจฉาในแววตาของเจียงเยว่ถงอย่างชัดเจน

เจียงเยว่ถงไม่ใช่ผู้หญิงหน้าเงิน แต่ยังไงเธอก็เป็นผู้หญิง ก็ชอบความรู้สึกที่ถูกคนอิจฉา ถูกคนมองว่าสูงส่งเหมือนกัน

แต่ตอนนี้เจียงเยว่ถง กลายเป็นคนที่โดนคนอื่นเยาะเย้ย ฉินเฟยหน้าหนาจึงไม่เป็นไร แต่เจียงเยว่ถงหน้าบาง อีกทั้งยังรักศักดิ์ศรีเป็นอย่างมาก!

นี่จึงเหตุผลที่ทำไมก่อนหน้านี้ฉินเฟยพูดว่าสามปีมานี้ เจียงเยว่ถงแบกรับมามากกว่าตัวเอง!

ฉินเฟยแอบคิดในใจ รอให้ตัวเองหาเงินได้ ก็จะเซอร์ไพรส์ใหญ่ให้เธอเหมือนกัน ทำให้ทั้งตระกูลเจียง รวมไปถึงทั้งซงไห่ตกตะลึง!

พ่อบ้านประกาศรายชื่อของขวัญไม่หยุด หลังจากเจียงเยว่เสี่ยเข้ามาในห้องโถง ไม่นานก็ถึงตาครอบครัวของฉินเฟย

จนกระทั่งเจียงเยว่ถงที่ยืนอยู่ข้างๆ ใช้มือเล็กหยิกหลังฉินเฟย เขาจึงหลุดออกจากภวังค์

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมเป็นเขย(ผู้ไม่ธรรมดา)