ผมเป็นเขย(ผู้ไม่ธรรมดา) นิยาย บท 39

“นี่เป็นหยกนิ้วหัวแม่มือที่อู๋กั๋วไท่ใส่จริงเหรอ”

ทุกคนตกตะลึงไปหมด แขกมากมายในห้องโถงของวิลล่าพากันลุกขึ้นยืน อยากเห็นรูปร่างแท้จริงของหยกนิ้วหัวแม่มือวงนี้ ขนาดคุณย่าเจียงยังอดเงยหน้าขึ้นมาไม่ได้ ดวงตาทั้งสองข้างจ้องมาทางนี้!

“ชิ แค่อยากได้รับการยกย่องจากผู้คน!” เพราะเรื่องเมื่อครู่ หลี่จั่นที่แค้นฝังใจหัวเราะพรืด

เขามองกล่องเก่าๆ ในมือฉินเฟย ใบหน้ายิ่งดูถูกเข้าไปอีก เกือบหลุดขำออกมา กล่องที่เป็นของขวัญอันนี้พังขนาดนี้ ฮ่าๆ เหมือนเก็บขึ้นมาจากกองขยะ

ฉินเฟยนี่เป็นสวะจริงๆ ไม่มีเงินให้ของขวัญราคาแพง ทุกคนยังพอเข้าใจ เพราะไอ้สวะนี่ไม่มีงานทำ ว่ากันว่าปกติเจียงเยว่ถงจะเป็นคนให้ค่าใช้จ่ายเขา

ตอนนี้กลับคุยโวโอ้อวดว่าของที่ให้คือ หยกนิ้วหัวแม่มือของอู๋กั๋วไท่

จะทำให้คนขำจนฟันหลุดหรือไง

“ปลอมแน่นอน แต่ไอ้สวะนี่ก็พยายามดีนะ มุกตลกนี่ไม่เลวนะ ฮ่าๆ นับวันยิ่งเหมือนตัวตลกเข้าไปทุกวัน!” หลี่จั่นหัวเราะเสียงดัง เยาะเย้ยฉินเฟยอย่างรุนแรง

สีหน้าเสิ่นหัวไม่สู้ดี แอบพูดว่าโชคดีที่เจียงเฉิงเย่ไม่อยู่ที่นี่ ไม่งั้นคงโดนเยาะเย้ยจนตาย ไอ้หมอนั่นปากจัดจะตาย!

แต่ถึงเป็นเช่นนี้ เธอก็รู้สึกอับอายอยู่ดี ก่นด่าเบาๆ ว่า “บ้านเรามีลูกเขยสวะแบบนี้ ช่างโชคร้ายไปแปดชาติ!”

“ฮ่าๆ ฉันว่าไม่ใช่แค่ปลอม อีกทั้งยังไม่มีค่าสักนิด ไปซื้อมาจากแผงลอยข้างทางชัดๆ ยังมีหน้ามาพูดว่าเป็นวัตถุโบราณยุคสามก๊กอีก” หลี่จั่นเดินมาข้างฉินเฟย แล้วกระชากกล่องมา เอาหยกนิ้วหัวแม่มือออกมาดูตามอำเภอใจ ปากก็เอาแต่พูดดูถูก

เป็นเพราะหยกนิ้วหัวแม่มือวงนี้ยุคสมัยเก่าแก่มากอยู่แล้ว รูปลักษณ์จึงดูธรรมดาจริงๆ แต่หยกนิ้วหัวแม่มือวงนี้ เป็นหยกเนื้อแข็งที่มองด้วยตาเปล่าจะมีสีเขียวทั้งเม็ด โปร่งใสจนมีความวาวคล้ายแก้ว

แน่นอนว่ามูลค่าแท้จริงของหยกนิ้วหัวแม่มือวงนี้ คือยุคสมัยและผู้ที่สวมใส่มัน ถ้าเป็นแค่หยกนื้วหัวแม่มือหยกเนื้อแข็งโปร่งใส่ธรรมดาๆ อันที่จริงก็มีมูลค่าไม่มากเท่าไร

“ใช่ ยังไม่แน่ใจเลยว่าอู๋กั๋วไท่ใส่หยกนิ้วหัวแม่มือหรือเปล่า เขาบอกว่าใช่ก็ใช่งั้นเหรอ ฮ่าๆ”

“ตลกเกินไปแล้ว ฮ่าๆ ฉินเฟย ความจนทำให้นายบ้าไปแล้วเหรอ วันนี้เป็นงานวันเกิดของคุณย่า นายเสียเงินสักหน่อยไม่ได้เหรอ หยกนิ้วหัวแม่มือวงนี้นายซื้อมาจากไหน อย่าบอกนะว่าซื้อจากข้างทางจริงๆ” หลี่จั่นเล่นหยกนิ้วหัวแม่มือ หัวเราะเสียงดังแล้วเอ่ยขึ้น

“ซื้อในร้านค้าแห่งหนึ่งบนถนนวัตถุโบราณ” ฉินเฟยพูด

“ถนนวัตถุโบราณเหรอ นั่นมันถนนที่ขายของปลอมไม่ใช่เหรอ เสียเงินไปเท่าไรล่ะ 800 หรือ 1,000”

“ฉันว่าแค่ 200 ซื้อหยกนิ้วหัวแม่มือของอู๋กั๋วไท่ยุคสามก๊ก ได้ในราคา 200 หยวน ฉินเฟย นายรวยแล้ว!”

“ฮ่าๆ!”

ไม่รู้ว่าใครหลุดหัวเราะออกมาก่อน หลังจากนั้นทุกคนก็หัวเราะออกมาเสียงดัง!

สีหน้าเจียงเยว่ถงแย่มาก เธอโมโหเล็กน้อย คิดไม่ถึงว่าฉินเฟยจะพึ่งไม่ได้ขนาดนี้ ก่อนหน้านี้เธอโอนให้เขาห้าหมื่นหยวน คุยกันดีแล้วว่าให้เขาซื้อของขวัญที่พอเข้าท่าสักชิ้น

คราวนี้แย่แล้ว ทุกคนมองครอบครัวเธอเป็นตัวตลก!

คุณย่าเจียงที่เดิมทีดูตกใจเล็กน้อย ตอนนี้ใจเย็นลงแล้ว เธอเดาออกเหมือนกันว่าเป็นของปลอม!

ถ้านี่เป็นของจริง ต้องเป็นของขวัญระดับล้านแน่นอน ลูกเขยจนๆ ที่แต่งเข้าบ้านผู้หญิงอย่างฉินเฟย จะเอามาได้ยังไง

ตอนนี้หลี่จั่นเอาหยกนิ้วหัวแม่มือยัดลงในกล่อง โยนใส่อกฉินเฟยเหมือนขยะ

ฉินเฟยยิ้มแหยในใจ พวกเขาเข้าใจว่าเป็นของปลอม ไม่ว่าตัวเองจะอธิบายยังไงก็ไร้ประโยชน์ ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จึงเอากล่องไม้วางในกองของขวัญหน้าประตู

“เอาของพังๆ ของนายวางตรงนี้ทำไม ยังอับอายไม่พอเหรอ” เสิ่นหัวสีหน้าเย็นชา หยิบกล่องไม้ขึ้นมา โยนไปทางถังขยะข้างๆ ทันที หลังจากนั้นดึงเจียงเยว่ถง เดินไปทางห้องโถง

เห็นความขบขันในสายตาทุกคน ฉินเฟยถอนหายใจในใจ ไม่พูดอะไรแล้วเดินตามเข้าไป

คุณย่าเจียงดีใจเก้อ ในใจยิ่งไม่ชอบฉินเฟยเข้าไปอีก ต่อหน้าไม่ได้ตำหนิอะไร เธอโบกมือไปมา เจียงเฟิ่งซวงประคองให้ลุกขึ้นช้าๆ “โอเค ฉันขอพูดอะไรหน่อย”

“อย่างแรกเลย ขอบคุณทุกคนที่มาร่วมงานวันเกิดครบรอบ 70 ปีของฉัน ทั้งๆ ที่ยุ่งกันมาก” คุณย่าเจียงพยักหน้าเบาๆ แล้วพูดต่อ “ยิ่งรู้สึกขอบคุณสำหรับของขวัญที่ทุกคนนำมาให้ วันนี้อาหารรสเลิศเหล้าชั้นดี ทุกคนกินดื่มกันเต็มที่เลย!”

คุณย่าเจียงพูดด้วยรอยยิ้มเต็มใบหน้า เมื่อพูดจบ จึงปรบมือเบาๆ ไม่นานมีพนักงานบริการหลายสิบคนเดินเข้ามา

พนักงานบริการเป็นผู้หญิงอายุประมาณ 24-25 ปี สวยมาก สวมชุดกระโปรงสีแดงเหมือนกันทั้งหมด ถ้ามองดีๆ ขนาดส่วนสูงของพวกเธอยังเท่ากัน สูงระหว่าง 165-170 เซนติเมตร

ระดับของงานเลี้ยงดูจากรายละเอียดปลีกย่อย แค่พนักงานเสิร์ฟอาหารพวกนี้ ก็สามารถทำได้ถึงระดับนี้ เห็นถึงมาตรฐานของงานเลี้ยงวันเกิดครั้งนี้

ห้องโถงวิลล่าในปัจจุบันได้ปรับการวางโครงสร้างใหม่ วางโต๊ะจีน 30 ตัว แขกผู้มีเกียรติมากันมากมายจนเต็มงาน คึกคักเป็นอย่างมาก

ไม่นาน อาหารแต่ละอย่างถูกพนักงานเสิร์ฟสาวสวยยกมาเสิร์ฟบนโต๊ะ พระกระโดดกำแพง หอยเป๋าฮื้อชั้นดี เต้าหู้ชั้นยอด เป็ดแปดสมบัติ......

อาหารชั้นยอดแต่ละอย่างถูกนำมาเสิร์ฟ คนจำนวนไม่น้อยรู้สึกตกใจ

ทุกโต๊ะมีอาหาร 18 อย่างเต็มๆ อีกทั้งยังเป็นอาหารมีชื่อเสียงชั้นยอด!

คาดว่ามูลค่าแต่ละโต๊ะ ไม่ต่ำกว่าระดับแสน!

ตอนทุกคนกำลังตกใจอยู่ เสียงพ่อบ้านดังขึ้นอีกครั้ง!