ผมเป็นเขย(ผู้ไม่ธรรมดา) นิยาย บท 42

ใต้โคมระย้าคริสทัลสว่างไสว พ่อบ้านซุนยืนอย่างทะนงองอาจ

เมื่อเหลือบมองท่าทางโกรธจัดของเจียงเฟิ่งหยุน เขาก็ยิ้มเยาะกล่าวว่า “ตระกูลซุนของผมถูกใจเขาหลีเสวี่ยของพวกคุณ เรื่องนี้ท่านสามของเราเคยพูดกับคุณนายเจียงเอาไว้เมื่อหนึ่งปีก่อนว่าต้องการซื้อเขาหลีเสวี่ย เพื่อเอามาบุกเบิกโครงการท่องเที่ยว โรงแรม และห้างสรรพสินค้า แต่พวกคุณไม่ตอบตกลง แต่ตระกูลเจียงของพวกคุณมีความสามารถแค่ไหน คุณคิดไม่ได้เหรอ? เมื่อหนึ่งชั่วโมงที่แล้ว ท่านสามของเราได้ยื่นคำขาดแก่คุณย่าเจียงอีกครั้ง แต่ยายแก่บ้านี่ไม่สนใจ นี่ก็แสดงว่าไม่เห็นตระกูลซุนอยู่ในสายตาใช่ไหม?”

“ฮ่า ผมก็อยากดูว่าตระกูลเจียงของพวกคุณจะเก่งสักแค่ไหน!”

“พล่ามอะไร!” คุณย่าเจียงที่ใจเย็นลงแล้วอดด่าไม่ได้ “ทุกคนรู้ว่าเขาหลีเสวี่ยเป็นดินแดนขุมทรัพย์ แต่พวกคุณเสนอราคา 2 แสนเพื่อซื้อมัน คิดว่าฉันโง่เหรอ? ไม่เพียงแค่นั้น ยังมาทำร้ายเฉิงเย่หลานชายของฉันด้วย นี่คือท่าทีของพวกคุณเหรอ?”

พอคุณย่าเจียงพูดเช่นนั้น ฉินเฟยที่อยู่ข้างๆ ก็เข้าใจในทันที

ไม่น่าแปลกใจที่เจียงเฉิงเย่จะไม่ปรากฏตัวในคืนนี้ ที่แท้เขาก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการทำร้ายของตระกูลซุน

เป็นไปตามที่คาดไว้ บริษัทฉีแยก็ไม่ต้องการกลับมาเช่นกัน!

แน่นอน บริษัทฉีแยเป็นเพียงตัวเปิดเรื่องเท่านั้น!

สิ่งที่ตระกูลซุนถูกใจก็คือเขาหลีเสวี่ยของตระกูลเจียง เดิมทีเขาหลีเสวี่ยอยู่ไกลจากตัวเมืองของซงไห่มาก แต่ด้วยการพัฒนาอย่างรวดเร็วของเมืองซงไห่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ทำให้มีอาคารปกคลุมมากขึ้นเรื่อยๆ การจราจรก็ได้รับการพัฒนามากขึ้นเรื่อยๆ อาคารที่สร้างขึ้นใหม่อยู่ใกล้กับเขาหลีเสวี่ย

จากนั้นในกลางปีนี้โครงการรถไฟใต้ดินซงไห่ได้เริ่มต้นขึ้น มีการสร้างทางเข้ารถไฟใต้ดินที่เชิงเขาหลีเสวี่ย เพียงชั่วขณะเดียว ราคาที่อยู่อาศัยในบริเวณใกล้เคียงได้เพิ่มสูงขึ้น และเขาหลีเสวี่ยก็ไปเตะตากิจการขนาดใหญ่หลายแห่งเช่นกัน ที่ดินผืนนี้จะมีราคาอย่างน้อยหนึ่งพันล้าน หากมีกลุ่มก่อสร้างในซงไห่แข่งขันกันมากขึ้น ก็อาจจะสามารถประมูลได้ในราคาสูงเสียดฟ้าสองสามพันล้านเลยทีเดียว

ตระกูลซุนเสนอราคาสองแสนก็จะซื้อให้ได้ เห็นได้ชัดว่าเป็นการบังคับซื้อขาย!

แขกที่อยู่รอบๆ ก็เข้าใจเช่นกัน สีหน้าค่อนข้างโมโห พวกเขารังเกียจการข่มเหงรังแกของตระกูลซุนเป็นอย่างมาก

แต่พวกเขามีอำนาจมาก!

“คุณย่าเจียง ผมจะถามคุณเป็นครั้งสุดท้าย คุณจะขายหรือไม่ขาย?”

พ่อบ้านซุนไม่สนใจเจียงเฟิ่งหยุน ถามคุณย่าเจียงอย่างจริงจัง “ถ้าขาย ตระกูลเจียงของพวกคุณก็ยังเป็นตระกูลเจียง! ถ้าไม่ขาย งานเลี้ยงวันเกิดก็จะกลายเป็นงานศพ!”

“ยังคิดจะจัดงานเลี้ยงวันเกิดเพื่อแสดงพลังให้ตระกูลซุนเห็นอีกเหรอ? ตลกสิ้นดี ผมจะให้เวลาคุณคิดทบทวนสิบนาที ไม่งั้นก็เตรียมรับผลที่ตามมาให้ดี!”

พ่อบ้านซุนเหลือบมองไปที่โต๊ะจีนที่ระเนระนาด อดไม่ได้ที่จะยื่นมือไปช่วยยกเก้าอี้นั่งลงอย่างช้าๆ เหมือนอยู่ที่บ้านตัวเอง ผ่อนคลายสบายใจ

“คุณ คุณข่มเหงรังแกกันเกินไปแล้ว คุณ...แค่กๆ...” คุณย่าเจียงหน้าเขียวปั๊ดด้วยความโกรธ ในใจโกรธจนถึงขีดสุด ยังพูดไม่ทันจบก็ไอออกมาอีกครั้ง เลือดไหลออกมาจากมุมปาก

“แม่ แม่อย่าโกรธเลย ไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้ว ไม่ต้องพูดแล้ว…” เจียงเฟิ่งซวงประคองเธอด้วยสีหน้าบูดบึ้ง

เธอเป็นลูกสาวของตระกูลเจียง แต่แต่งงานออกไปแล้ว เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับการอยู่รอดของตระกูลเจียง ดังนั้นเธอจึงไม่กล้าพูดอะไรสุ่มสี่สุ่มห้า

“แม่ ดูแลตัวเองให้ดีๆ นะ!” เจียงเฟิ่งหยุนจับมือคุณย่าเจียงด้วยสีหน้าโกรธเกรี้ยว

“นี่เราจะทำยังไงกันดี…?”

เธอชำเลืองมองไปที่พ่อบ้านซุนที่กำลังรอคำตอบอยู่ที่ประตู เสิ่นหัวหน้ามุ่ย ไม่มีความคิดใดๆ เลย

เจียงเยว่ถงกัดริมฝีปากแน่นและไม่พูดอะไร ความจริงเธอเคยพูดเรื่องขายเขาหลีเสวี่ยเมื่อหนึ่งปีก่อนไปแล้ว เอาเงินสดมาพัฒนากิจการมากมายของตระกูลเจียง แต่ก็ถูกเจียงเฉิงเย่ดับฝันในไม่ช้า

อันที่จริงเจียงเฉิงเย่พูดถูก หนึ่งปีผ่านไป มูลค่าของเขาหลีเสวี่ยได้เพิ่มขึ้นอีกครั้ง แต่เมื่อมีสมบัติอยู่ในมือก็ย่อมนำพาความเดือดร้อนมาสู่ตัวได้ง่าย ชื่อเสียงโด่งดังย่อมดึงดูดความสนใจของผู้คน ตระกูลเจียงไม่มีความสามารถในการปกป้องเขาหลีเสวี่ย อีกทั้งไม่มีความสามารถและเงินทุนที่จะพัฒนา

เขาหลีเสวี่ยเมื่ออยู่ในมือของตระกูลเจียง ก็เป็นแค่เผือกร้อนลวกมือเท่านั้น!

สีหน้าของเสิ่นหัวเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก เธอไม่เข้าใจเรื่องพวกนี้ แต่เธอรู้ว่าหากตระกูลเจียงชนกับตระกูลซุนจนถึงที่สุด พวกเขาจะต้องพินาศในไม่ช้า

ดวงตาของเสิ่นหัวเป็นประกายเมื่อเห็นเจียงเยว่เสี่ยที่อยู่ข้างกายลูกสาว

“เสี่ยวเสี่ย ไม่ลองไปขอความช่วยเหลือจากเสี่ยวจั่นดูล่ะ?”

เสิ่นหัวกำลังพูดถึงหลี่จั่น ตระกูลเจียงและตระกูลหลี่มีความสัมพันธ์ที่ดีมาก อีกอย่างหลี่จั่นเพิ่งจ่ายสินสอดก้อนโตให้กับคุณย่าเจียงเพื่อสู่ขอเจ้าสาว

เจียงเยว่เสี่ยที่ยืนอยู่ข้างๆ ตกตะลึง “อาสาม คุณไม่เข้าใจ ตระกูลซุนแข็งแกร่งกว่าตระกูลหลี่มาก คำพูดของหลี่จั่นอาจไม่ได้ผล”

เจียงเยว่เสี่ยดูท่าทางเย็นชา เห็นได้ชัดว่าตอนนี้เธอใจเย็นลงแล้ว

เสิ่นหัวยิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า “แน่นอนฉันต้องรู้สิ แต่ตอนนี้มันไม่มีทางเลือก ถึงอย่างไรเสี่ยวจั่นก็เป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลหลี่ เขาสามารถเป็นตัวแทนครึ่งหนึ่งของตระกูลหลี่ได้ บางทีพ่อบ้านซุนอาจไว้หน้าเขาก็ได้?”

“แต่ว่า...” เจียงเยว่เสี่ยลังเลอีกครั้ง เพราะเธอนั้นไม่ชอบหลี่จั่น “เสี่ยวเสี่ย ให้เสี่ยวจั่นช่วยพูดสักหน่อยสิ ไม่ใช่เรื่องยากอะไร ไม่ลองแล้วจะรู้เหรอ? คุณจะมองดูคุณย่าโกรธจนอกแตกตายอยู่เฉยๆ ได้เหรอ? คุณย่าของคุณดีกับคุณมาตลอด เป็นห่วงคุณมาก”

เจียงเยว่เสี่ยอ้าปากกำลังจะปฏิเสธ แต่พอได้ยินคำพูดนี้ก็ไม่อาจโต้แย้งได้เลย เธอกัดฟันอย่างไม่มีทางเลือก ลุกขึ้นยืนขึ้นแล้วเดินเข้ามาหาหลี่จั่น

“คุณชายจั่น ฉันมีเรื่องจะขอความช่วยเหลือจากคุณ”