ภพนี้ตราบภิรมย์รัก นิยาย บท 46

คนอื่นๆ กลับมารู้สึกตัว ต่างก็รีบเข้ามาช่วยพวกนาง

เฝ่ยชุ่ยกับเจินจูเป็นคนฉลาดมีไหวพริบ พวกนางชะงักไปนิดหนึ่งเมื่อได้ยินเสียงร้องตกใจของหลินเมิ่งหวัน แต่เวลาต่อมาก็เข้าใจความหมายของหลินเมิ่งหวันทันที

คุณหนูของพวกนางฉลาดเฉลียวยิ่งนัก แม้ว่าหลินเมิ่งหวันจะผลักหลี่เล่อหย่าแต่เรื่องนี้นางไม่มีทางยอมรับแน่นอน!

เฝ่ยชุ่ยกับเจินจูมองหน้ากัน จากนั้นจึงรีบเข้าไป “ช่วย” ทันที

ในที่สุด เมื่อเหล่าบุรุษในสนามยิงธนูกระโดดตัวลอยขึ้นมา หลินเมิ่งหวันที่ได้รับ “ความช่วยเหลือ” จากเฝ่ยชุ่ยกับเจินจูก็ช่วยดึงหลี่เล่อหย่าขึ้นมาแล้ว

หลี่เล่อหย่าตกใจแทบแย่และทรุดลงไปกองกับพื้น สีหน้าของนางซีดเผือดและน้ำตาก็ไหลรินออกมา

หลินเมิ่งหวันมองหลี่เล่อหย่าอย่างขบขัน ไม่เคยคิดเลยว่านางจะขี้ขลาดขนาดนี้

สาวใช้สองคนของหลี่เล่อหย่ารีบก้าวเข้ามาและมองนางอย่างเป็นห่วง “คุณหนูเป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ บาดเจ็บตรงไหนหรือไม่”

หลี่เล่อหย่าเงยหน้าขึ้นทันควัน ความโกรธที่รุนแรงปรากฏขึ้นมาในแววตาที่เอ่อไปด้วยน้ำตา

นางพยายามลุกขึ้นและพุ่งตรงไปหาหลินเมิ่งหวัน

“ข้าจะฆ่าเจ้านังสารเลว!” หลี่เล่อหย่าเงื้อมือขึ้นอย่างเดือดดาลและฟาดไปทางใบหน้าของหลินเมิ่งหวัน

หลินเมิ่งหวันไม่ได้หลบเลี่ยง นางยกมือขึ้นและจับแขนของหลี่เล่อหย่าได้อย่างง่ายดาย

มีรอยยิ้มเย็นในนัยน์ตาที่แวววาวของนาง “คุณหนูหลี่ นี่เป็นวิธีที่เจ้าปฏิบัติต่อผู้ที่ช่วยชีวิตเจ้าหรือ”

นัยน์ตาของหลี่เล่อหย่ากลายเป็นสีแดง “เจ้ามันสารเลว ข้าจะฆ่าเจ้า! ข้าจะต้องฆ่าเจ้าให้ได้!”

“หยุดนะ!”

มีเสียงตะโกนดังขึ้นมา และสีหน้าของหลินเมิ่งหวันก็เยียบเย็นลงทันที

นางหันไปมองและเห็นหลี่จิ่นซูรีบร้อนตรงเข้ามา นัยน์ตาคมที่จ้องมองเต็มไปด้วยแรงโทสะที่รุนแรง แรงที่มือก็เพิ่มขึ้นโดยไม่รู้ตัว

หลี่เล่อหย่าเจ็บปวดและกรีดร้องอย่างน่าสังเวช หลินเมิ่งหวันกลับมาได้สติ นางกัดฟันกรอดและสะบัดหลี่เล่อหย่าออกไปอย่างแรง พยายามระงับความเกลียดชังที่เพิ่มขึ้นภายในใจอย่างสุดความสามารถ

หลี่เล่อหย่ากรีดร้องและโซซัดโซเซไปหลายก้าว แรงที่เกิดขึ้นทำให้นางกระเด็นเข้าไปหาหลี่จิ่นซู

หลี่จิ่นซูใจหายวูบและหลบไปด้านข้างตามสัญชาตญาณ

ไม่มีอะไรขวางหลี่เล่อหย่าดังนั้นนางจึงหน้ากระแทกพื้นไปเต็มๆ

หลินเมิ่งหวันไม่คิดว่าหลี่จิ่นซูจะหลบ เมื่อเห็นสภาพที่น่าเวทนาของหลี่เล่อหย่า ความเกลียดชังภายในใจของนางก็ถูกโยนทิ้งไปทันที จากนั้นจึงหัวเราะดังลั่นอย่างไม่นึกเกรงใจ

สาวใช้สองคนของหลี่เล่อหย่าชะงักไปนิดหนึ่ง จากนั้นจึงรีบวิ่งไปหานาง

“คุณหนู มะ...ไม่เป็นไรใช่หรือไม่เจ้าคะ”

คนที่มารุมล้อมมองเหตุการณ์นี้ต่างมึนงงเล็กน้อย

หลี่จิ่นซูหลบจริงๆ งั้นหรือ

หลี่เล่อหย่าเป็นน้องสาวของเขานะ นอกจากนี้หลี่จิ่นซูยังรักน้องสาวของเขามากที่สุดมิใช่หรือ

เมื่อนึกถึงฐานะของหลี่จิ่นซู ในใจของทุกคนก็คิดตลบไปตลบมาอย่างอดไม่ได้

“คุณชายหลี่ ท่านกับน้องสาวเป็น... พี่น้องที่รักใคร่กันนี่”

คำพูดของคุณชายผู้สวมอาภรณ์สีน้ำเงินมีความหมายซ่อนอยู่ ผู้ที่มามุงดูมองหลี่จิ่นซูกับหลี่เล่อหย่าด้วยความแปลกใจ บางคนก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้

พี่ชายผู้เป็นบุตรของอนุภรรยารักใคร่น้องสาวผู้เป็นบุตรีของเอกภรรยา ความรักเช่นนี้มองอย่างไรก็เต็มไปด้วยความน่าชื่นชม