พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง นิยาย บท 110

มู่ชิงชิงสะดุ้ง "เซินเอ๋อ เธอเข้าใจผิดหรือเปล่า? จะมีคนอยู่บนหลังคาได้ยังไง?"

หลิ่วเซิงเซิงไม่ได้พูดอะไร แต่ทันใดนั้นก็ลุกขึ้นยืนและปกป้องมู่ชิงชิงไว้ข้างหลัง

หลังจากนั้นทันที ชายชุดดำสองคนก็กระโดดเข้ามาจากหน้าต่าง

มู่ชิงชิงตกใจมากจนเธอต้องการเรียกใครสักคนทันที หลิ่วเซิงเซิงก็หยิบเข็มเงินออกมาและกำลังจะลงมือ แต่ทันใดนั้นชายสองคนในชุดดำก็คุกเข่าลงบนพื้น

มู่ชิงชิงตกตะลึง เธอมองไปที่หลิ่วเซิงเซิงอย่างว่างเปล่าและหลิ่วเซิงเซิงก็สับสนเช่นกัน

"พวกเจ้าเป็นใคร?"

ชายชุดดำสองคนดึงผ้าคลุมหน้าออกอย่างสุภาพ แต่พวกเขาก็เผยให้เห็นใบหน้าที่ไม่คุ้นเคยสองใบหน้า

ชายชุดดำคนหนึ่งเงยหน้าขึ้นแล้วพูดว่า "คุณหนูชิงชิง ข้าน้อยชื่ออี้โจว นี่คือน้องชายของข้าน้อย อี้เฉิน เราควรจะติดตามหัวหน้าแก๊งไปตลอดชีวิต แต่เจ้านายได้ออกคำสั่งไว้ก่อนแล้วว่า ถ้าเขาจากไป ข้าน้อยต้องตามหาเจ้านายของหยกอีกครึ่งหนึ่งเพื่อติดตามไปตลอดชีวิต"

"หัวหน้าแก๊งอะไร? เจ้ากำลังพูดถึงเรื่องอะไร..."

มู่ชิงชิงดูสับสน แต่หลิ่วเซิงเซิงที่อยู่ข้าง ๆ กลับพูดว่า "หัวหน้าแก๊งที่พวกเขาเรียกคือพี่รองของเจ้า ดูเหมือนว่าพวกเขาจะรู้ว่าอีกครึ่งหนึ่งของจี้หยกนั้นอยู่กับเจ้าและจะมาติดตามเจ้า"

มู่ชิงชิงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง "อะไรนะ? คนจากแก๊งอู่ชิว? อ๋องชางไม่ได้กำลังล้อมและปราบปรามส่วนที่เหลือทั้งหมดของแก๊งอู่ชิวเหรอ? พวกเขายังมาที่นี่ได้อย่างไร... "

อี้โจวพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง " คุณหนูชิงชิง ท่านพูดถูก ตอนนี้แก๊งของเราได้รับบาดเจ็บสาหัสและมีผู้คนจากทั่วประเทศไม่ถึงร้อยคนที่สามารถเข้ามาได้ เดิมทีเราต้องสู้ตายกับหนานมู่เจ๋อ แต่ตอนนี้เราไม่มีความสามารถทำได้อีกต่อไปแล้ว"

"แต่ถูกยุบไปแบบนี้ ข้าน้อยไม่พอใจจริง ๆ ในเมื่อหัวหน้าแก๊งออกคำสั่ง พี่น้องเราหวังว่าจะได้เข้าร่วมกับคุณหนูชิงชิงและปกป้องท่านให้ปลอดภัย ในขณะเดียวกันก็หวังว่าจะได้ตั้งรกรากอยู่ข้าง ๆ ท่าน บางทีด้วยวิธีนี้ จะได้ไม่ถูกจับหมด..."

มู่ชิงชิงมองไปที่หลิ่วเซิงเซิงอย่างทำอะไรไม่ถูก "เซินเอ๋อ คนเหล่านี้โกหกหรือเปล่า?"