พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง นิยาย บท 178

เพื่อไม่ให้ถูกค้นพบ หนานลั่วเฉินจึงรีบออกจากรถม้า "เสด็จพี่มีสายตาที่เฉียบคม ข้าเพิ่งมาถึงก็สังเกตุเห็นแล้ว"

องครักษ์เพียงนำเขาอย่างเชื่อฟัง ในขณะที่หนานลั่วเฉินติดตามเขาไปหาหนานเทียนด้วยใบหน้าที่สงบ

"เสด็จพี่ ดึกดื่นป่านนี้แล้ว ทำไมท่านยังอยู่ที่นี่?"

ตอนนี้หนานเทียนนั่งพิงเก้าอี้ตัวหนึ่งด้วยสีหน้าซีดเซียว สีหน้าน่าเกลียดมาก "วันนี้เกิดอะไรขึ้นในพระราชวัง เจ้าน่าจะได้ยินบ้างแล้วไม่ใช่เหรอ?"

หนานลั่วเฉินถอนหายใจ "ข้าได้ยินมานิดหน่อย ตอนนี้ทุกคนกำลังพูดถึงท่านและเสด็จแม่ใส่ร้ายเสด็จอาหญิงว่าขโมยของ แน่นอนว่าข้าไม่เชื่อ คนเหล่านั้นกล้าพูดเรื่องไร้สาระโดยไม่มีหลักฐาน ฉีกปากของพวกเขาไม่ช้าก็เร็ว"

หนานเทียนหรี่ตาลง "ข้ากำลังพูดถึงที่เสด็จอาลงมือกับข้า"

หนานลั่วเฉินแสร้งทำเป็นประหลาดใจ "อะไรนะ เสด็จอาลงมือกับท่านเหรอ?"

"โอ้ ไม่อย่างนั้นเจ้าคิดว่าทำไมข้าถึงยังนั่งอยู่ล่ะ?"

หนานเทียนพูดอย่างเศร้าโศก "ถ้าไม่ใช่เพราะทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยมของหมอหลวง เกรงว่าขาของข้าจะเสียไปแล้ว แล้วจะสามารถยืนขึ้นได้หลังจากพักผ่อนเหรอ สิบเข็มเต็ม เสด็จอาเกือบจะเอาชีวิตข้าไปแล้ว!"

หนานลั่วเฉินรีบนั่งยอง ๆ ข้าง ๆ เขาแล้วตบขาของเขาเบา ๆ "มันร้ายแรงขนาดนั้นเลยเหรอ? งั้นเสด็จพ่อตรัสว่าอย่างไร?"

"หยุดตบได้แล้ว ตอนนี้ข้าไม่เป็นอะไรแล้ว"

หนานเทียนเอามือของเขาออกไปด้วยความรังเกียจ "เจ้าคิดว่าเสด็จพ่อจะตรัสยังไง? เขาลำเอียงมาโดยตลอด แม้ว่าจะมีหลักฐานพิสูจน์ว่าเสด็จอาทำอะไรบางอย่างกับข้า เสด็จพ่อก็จะไม่ลงโทษเขาเพื่อข้า"

"เป็นไปไม่ได้หรอก? เสด็จอาอยู่ดี ๆ ทำไมถึงลงมือกับท่านล่ะ?"

"ทุกคนไม่เชื่อข้า แม้กระทั่งเจ้าก็ไม่เชื่อข้าด้วยเหรอ?"

หนานลั่วเฉินถอนหายใจ "ข้าเชื่อท่านแน่นอน แต่เสด็จอาอยู่ดี ๆ จะลงมือกับท่านทำไม? หรือว่าทำเพื่อหลิ่วเซิงเซิง?"