หลิ่วเซิงเซิงยิ้มแล้วพูดว่า "เธอมีสามีที่รักเธอ จะไม่ดีได้ยังไง?"
"เมื่อกี้ข้าเห็นท่านแอบโจมตีเธอ ดังนั้นเธอร้องเพราะ..."
"แค่ยาระบายนิดหน่อย แบบที่ออกอาการทันที"
เมื่อมองดูการแสดงออกที่ไม่เมินเฉยของเธอ มุมปากของอี้โจวก็สั่น ยาที่ออกอาการทันที...
นี่น่ากลัวเกินไปแล้วมั้ง?
ตามที่พวกเขาคาดไว้ ห้องโถงในขณะนี้ยุ่งเหยิงมาก ทุกคนในห้องโถงวิ่งออกประตูด้วยกลิ่นเหม็น หรงหรงหรงหรงร้องไม่หยุด ปวดท้องนั่งยอง ๆ บนพื้นและบางครั้งก็มีตดกลิ่นเหม็น
"ปู้ด..."
หรงหรงร้องอย่างหวาดกลัว พยายามปกปิดเสียงที่มีกลิ่นเหม็นของตัวเอง แต่ท่าทางตะโกนนั้นเหมือนผู้หญิงบ้า ทําให้คนรอบข้างตกใจจนต้องถอยกลับ!
หนึ่งในนั้นถึงกับนอนอยู่ที่ประตูและอาเจียนออกมาอย่างดุเดือด
"อ๊วก ข้าจะอาเจียน คลื่นไส้มาก!"
"อ๊วก! ไม่เคยเห็นใครทำอะไรโจ่งแจ้งขนาดนี้ อ๊า เหม็นมาก!"
"..."
เฉินเหลียงเฟิงหน้าแดง ชี้ไปที่หรงหรงแล้วด่าว่า "นิ่งกันอยู่ทำไม? ยังไม่รีบพยุงเธอออกไป!"
หลี่หงรีบมา "ทำอะไรกันทำอะไรกัน? มีความเป็นกุลสตรีอยู่บ้างไหม? เสี่ยวโย่ว ทำไมเจ้ายังเหม่ออยู่? เจ้าต้องการทำให้อ๋องชางเหม็นตายเหรอ? ยังไม่รีบลากคนออกไปอีก?"
เฉินโย่วยืนอยู่ข้าง ๆ อย่างทำอะไรไม่ถูก กลิ่นเหม็นโชยมาปะทะหน้า เขาทำเสียงอาเจียนไปทีนึง แต่หรงหรงกอดต้นขาของเขาในเวลานี้ "สามีช่วยข้าด้วย! ข้าอั้นไว้ไม่ได้! ข้าโดนวางยา! ต้องเป็นนังผู้หญิงแซ่หลิ่ว ยังขี้เหร่..."
ทั่วทั้งห้องโถงเต็มไปด้วยกลิ่นเหม็นและทุกคนก็ถอยออก เฉินโย่วระงับความรู้สึกอาเจียนและดึงเธอขึ้นไป "หยุดพูดเถอะ รีบออกไปจากที่นี่!"
"ปู้ด..."
กลิ่นเหม็นกลับมาอีกครั้งจนทุกคนปิดปากและจมูก แม้แต่ผู้คนในสนามก็ยังจ้องมองด้วยตาเบิกกว้าง
"เกิดอะไรขึ้น?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง
อ่านอีกแอปจบที่ตอน341 จบเสยๆงงๆคนด่าเพียบ...
เดาว่าเรื่องนี้อาจจะไม่อัพต่อแล้วอ่านะนิยายเวปนี้ 7 เรื่องมีอัพเดทต่อเนื่อง 1 เรื่องจะบอกว่าระบบมีปัญหาก็ไม่น่าใช่เพราะยังมีเรื่องที่อัพเดทอยู่...
ถึงแอดมิน ถ้าลบใหม่ หรือแก้ใหม่จะดีกว่านะคะ เพราะทุกบทซ้ำซ้อน แนะนำ ให้ต่อ จาก บทที่ 290 ->262 เวอร์ชั่น 2 จนถึง บทที่ 290 Ver .2 ค่ะ ขอบคุณค่ะ...
ถึงผู้อ่าน เหมือนมีบัค ตั้งแต่บทที่สองร้อยกว่าๆ วิธีอ่านต้องเปลี่ยนเป็นการเสิร์ช ด้วยตัวเลขของบทถัดไป เช่น 210 -> 211 ถ้าเจออ่านไม่รู้เรื่องบางบทมีเลขซ้ำกัน ให้ลองกดเสิร์ซซ้ำ บทเดียวกัน...
ต้องใช้จินตนาการ+การคาดเดาและความน่าจะเป็นในการอ่านเรื่องนี้เนื้อหามั่วไปหมดไม่ต่อเนื่องกระโดดข้ามไปมา..ปวดกะโหลกแต่ก็จะอ่านต่อไป...กว่าจะอ่านจบเราก็จะเป็นผู้ที่มีจินตนาการสูงส่งแน่นอน555555...
วันนี้ไม่มีตอนใหม่...
บทซ้ำสองครั้งบางบทซ้ำกันและเนื่อหาไม่ต่อเนื่อง..แอดขาา..รบกวนปรับแก้หน่อยค่ะ...
ซ้ำ2ครั้งเกือบทุกตอนเพื่ออะไร??...
อยากได้วันละ 10 บทพอจะเป็นไปได้มั๊ยคะแอด..ติดงอมแงม🤗😘😁😄...
ในที่สุดอ๋องซางก็รู้ซักทีว่าซินเอ๋อเป็นคนเดียวกันกับพระชายา...ลุ้นมาตั้งนานแต่ก็ยังต้องลุ้นอีกว่าถ้าทั้งสองคนมาเจอกันจะเกิดอะไรขึ้นอีก...