พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 143

“แล้วผลการตัดสินเป็นอย่างไรบ้างเพคะ?” เสียงหวานใสเจื้อยแจ้วดังขึ้นอย่างเสนาะหู หลังจากที่เขาไม่ได้ยินมาหลายคืน

เซียวชิงเฟิงที่มีเพียงเสื้อคลุมชั้นในเดินออกมาจากห้องสรงน้ำ จึงได้เห็นร่างพระชายาของตนกำลังนั่งเล่นอยู่บนเตียงกว้าง สองเท้าเปลือยเปล่าแกว่งขึ้นลงอย่างสบายใจ ราวกับกำลังรอฟังเรื่องเล่าสนุก ๆ จากนักเล่านิทานตามโรงเตี๊ยม

มุมปากของเซียวชิงเฟิงยกสูงขึ้นอย่างไม่รู้ตัว เขาก้าวเข้าไปนั่งลงเคียงกันอย่างคิดถึง “จ้าวต้าหลี่ซื่อชิงรายงานผลการสืบสวนสองเจ้าเมืองว่า ทั้งคู่ยอมรับสารภาพว่าเป็นผู้กระทำผิดเอง เพราะได้ยินว่า เมืองซีเหยากำลังจะส่งฎีกาทูลขอเสบียง จึงได้จัดเตรียมตราประทับปลอม นำข้าวเก่าในคลังของจวนเจ้าเมืองมาบรรทุกเกวียนรอไว้”

“ครั้นเมื่อขบวนแจกจ่ายเสบียงของฉีอ๋องเดินทางมาถึง แต่ละเมืองก็ดำเนินการสับเปลี่ยนที่เมืองละห้าร้อยเกวียน โดยติดสินบนรองแม่ทัพหลิวให้นำขบวนเกวียนออกไปจัดตั้งที่นอกเมืองแต่เช้าตรู่ เพื่อหลบเลี่ยงมิให้ฉีอ๋องลงมาตรวจตราพบเห็นเข้า”

ฉินเจียวเยี่ยนเลิกคิ้วยาวดั่งกิ่งหลิวขึ้นสูง พลางถามอย่างสงสัย “รองแม่ทัพหลิวไม่ได้มีส่วนรู้เห็นด้วยหรอกหรือเพคะ?”

“ไม่” เซียวชิงเฟิงส่ายหน้า “ตามคำรับสารภาพ สองเจ้าเมืองต่างอ้างว่า ตนติดสินบนรองแม่ทัพหลิว เพราะเกรงกลัวความผิดที่เชิญชวนฉีอ๋องร่ำสุรา จนทำให้การเดินทางล่าช้า จึงต้องขอให้รองแม่ทัพหลิวออกเดินทางตามกำหนดการเดิม”

“รองแม่ทัพหลิวจึงถูกลงโทษด้วยการโบยสี่สิบทีและลดขั้นจากรองแม่ทัพเหลือเพียงนายกองร้อยเท่านั้น”

“อ่า” ฉินเจียวเยี่ยนครางในลำคอพลางพยักหน้า “ฟังแล้วก็สมเหตุสมผลดี... แต่หม่อมฉันรู้สึกว่า มันยังมีสิ่งใดซ่อนเร้นอยู่อีก อ๊ะ แล้วซวี่หูปู้ซ่างซูเล่าเพคะ?”

เซียวชิงเฟิงตอบเสียงเรียบ “ซวี่หูปู้ซ่างซูพ้นผิดทุกข้อหา”

“หา!!” ฉินเจียวเยี่ยนอุทานเสียงหลง

'เสนาบดีการคลังไม่มีความผิด!!'

“หนึ่ง สองเจ้าเมืองยอมรับความผิดทุกข้อหาไว้กับตัว และสอง การปลอมตราประทับอยู่นอกเหนือการควบคุมของซวี่หูปู้ซ่างซู” เซียวชิงเฟิงสรุป “แต่กระนั้น การดูแลควบคุมไม่ทั่วถึงก็นับว่าเป็นความผิด เสด็จพ่อจึงสั่งลงโทษซวี่หูปู้ซ่างซูเพียงให้พักงานเป็นระยะเวลาหกเดือน และหักเบี้ยหวัดหนึ่งปี”

'โถ โถ โถ... ลงโทษได้หนักเสียจริง...'