เข้าสู่ระบบผ่าน

พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 24

เซียวชิงฉีได้ยินเช่นนั้น จึงละความสนใจจากฉินเยี่ยนฟาง “อ้าว เสด็จพี่ ท่านอิ่มแล้วหรือ?”

“ใช่ ข้ายังมีงานอื่น จะกลับจวนก่อนก็แล้วกัน”

งานอะไรกัน? เสด็จพี่เป็นอ๋องว่างงานมิใช่หรือ?

เซียวชิงฉีพยายามจะร้องห้าม “เอ่อ... เสด็จพี่”

ข้ายังไม่ได้กินเท่าใดเลยนะ หากท่านกลับ ข้าก็ต้องกลับด้วยสิ

จะให้ข้าอยู่กับคุณหนูใหญ่ฉินเพียงสองต่อสองได้อย่างไรเล่า

เซียวชิงเฟิงลุกขึ้นยืน ก่อนจะก้มมองหน้าน้องชายที่กะพริบตาปริบ ๆ “ก่อนจะเลือกผู้ใดเป็นคู่ครอง ก็ตรวจสอบให้ดีเสียก่อน จะได้ไม่โดนสวมหมวกเขียว”

ว่าแล้ว เฟิงอ๋องก็สะบัดแขนเสื้อจากไปอย่างอารมณ์ดี ท่ามกลางสายตางุนงงของเซียวชิงฉี

ประจวบเหมาะกับบานประตูห้องที่เปิดออก หยางเซิงเพิ่งก้าวเท้ากลับมาพร้อมโคมไฟกระต่ายหลากหลายสีสัน เมื่อเขามองไม่เห็นฉินเจียวเยี่ยนภายในห้อง จึงได้ร้องถามสหายสนิท “อ้าว แล้วคุณหนูรองเล่า?”

ตงไฮ่ตอบเสียงเรียบ “กลับไปนานแล้ว”

“แล้วโคมไฟกระต่ายพวกนี้ จะให้ข้าทำอย่างไร?” หยางเซิงชูโคมไฟในมือหลายสิบตัว

เซียวชิงเฟิงที่เดินมาถึงหน้าประตู เพียงแค่เหลือบตามอง ก่อนเอ่ยสั่งเสียงเนิบ “นำไปส่งที่จวนซ่านเต๋อโหว”

“พ่ะย่ะค่ะ” สององครักษ์ก้มศีรษะรับคำ แล้วเดินตามหลังเฟิงอ๋องออกจากหออาหารเจินซิ่ว

ในระหว่างที่เซียวชิงเฟิงกำลังจะก้าวเท้าขึ้นรถม้า ตงไฮ่ก็ได้ถามขึ้น “ท่านอ๋อง แล้วเรื่องใต้เท้าจาง...”

“แค่ไปสืบว่า เป็นจริงตามนั้นหรือไม่ ที่เหลือปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉีอ๋องไป”

ตงไฮ่ “พ่ะย่ะค่ะ”

เซียวชิงเฟิงหมุนตัวเข้าไปนั่งข้างในเรียบร้อย หยางเซิงและตงไฮ่ก็ได้ยินเสียงทุ้มสั่งขึ้นมาอีกประโยค

ข้าก็ไม่ได้ต้องการโคมไฟเยอะถึงเพียงนี้หรอกเจ้าค่ะ ใครบางคนน่าจะซื้อมาประชดข้ามากกว่า...

“ก็ลูกไม่รู้ว่า ท่านแม่จะชอบโคมไฟกระต่ายสีอะไรนี่เจ้าคะ? จึงเลือกมาหลายสีให้ท่านแม่ได้เลือกตัวที่ชอบที่สุด”

ฉินเจียวเยี่ยนส่งถังหูลู่ในมือให้ชุนเถา แล้วเดินขึ้นบันไดไปคล้องแขนหลินซื่ออย่างออดอ้อน “ท่านแม่เลือกตัวที่ชอบ แล้วไปปล่อยโคมไฟกับลูกดีหรือไม่เจ้าคะ?”

“ได้ ๆ ” หลินซื่อตบมือลงบนหลังมือของบุตรสาวเบา ๆ พลางทอดสายตามองโคมไฟกระต่ายละลานตาตรงหน้า “แม่เอาสีแดงนั่นแล้วกัน”

ถังจงหยิบโคมไฟกระต่ายตัวที่หลินซื่อชี้มาส่งให้อย่างนอบน้อม

“ท่านแม่เลือกแล้ว เช่นนั้น โคมไฟที่เหลือ พ่อบ้านถังก็นำไปแจกจ่ายทุกคนในจวนเถอะ ให้ทุกคนได้ไปปล่อยโคมกัน”

ถังจงรับคำด้วยความงุนงง “... ขอรับ”

วันนี้ คุณหนูรองทานยาผิดหรือมิได้ทานยากัน จึงได้ใจดีกับพวกตนเช่นนี้??

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC