พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 240

240 /282

เซียวชิงเฟิง ฉินเจียวเยี่ยน และเซียวชิงฉีผุดลุกขึ้นยืนในทันที แล้วรีบวิ่งไปตามแหล่งที่มาของเสียง ก่อนจะเห็นแม่นางน้อยนางหนึ่งในสภาพที่เปียกปอน

ชุดผ้าไหมสีฟ้าเปียกโชกแนบชิดสนิทไปกับลำตัว ทรงผมที่เคยจัดทรงสวยงามลู่ปรกไปตามใบหน้า สองแขนภายใต้ชุดกระโปรงยาวปัดป่ายแหวกว่ายไปมากลางสระน้ำของสวน

ตูม!!

เสียงดังพร้อมวงน้ำที่แตกกระจาย ปรากฏร่างบุรุษหนุ่มในชุดสีน้ำเงินกระโจนลงไปด้วยเช่นกัน เขาว่ายน้ำตรงไปหาแม่นางผู้นั้นอย่างแน่วแน่

เสียงอื้ออึงดังขึ้นอีกครั้ง เมื่อทุกคนที่ล้อมรอบสระน้ำต่างเห็นว่า ชายผู้นั้นโอบรัดร่างแน่งน้อยเข้าสู่อ้อมกอด แล้วพาว่ายมาตรงริมขอบสระอย่างทุลักทุเล

“ลี่เอ๋อร์!!” ฉินเจียวเยี่ยนเรียกชื่อสหายรักทันที เมื่อเห็นใบหน้าซีดเผือดของแม่นางที่พลัดตกน้ำได้อย่างชัดเจน นางจึงรีบแหวกฝูงชนสาวเท้าเข้าไปหาในทันที

แววตาตึงเครียดฉายชัดในดวงตาของเซียวชิงเฟิง เขาฉวยโอกาสตอนที่ทุกคนกำลังสนใจเมิ่งลี่ กวาดสายตามองปฏิกิริยาของทุกคนที่อยู่ตรงนั้น ก่อนจะเห็นว่ามีใครบางคนหลบตาอย่างหวาดกลัว แล้วแทรกตนหนีหายไปในฝูงชนอย่างเงียบเชียบ

“ไป...” สิ้นเสียงสั่ง ตงไฮ่พยักหน้ารับ แล้วก้าวเท้าถอยหลังหายไปในฝูงชนด้วยเช่นกัน

ดวงตาดอกท้อจึงได้เลื่อนไปมองยังร่างของไท่จื่อเฟยที่ช่วยพยุงเมิ่งลี่ขึ้นมาจากสระ พร้อมกับชายหนุ่มคุ้นตาอีกคน

“ลี่เอ๋อร์ เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง?”

“แค่ก! แค่ก! แค่ก!” เมิ่งลี่สำลักน้ำในสระจนน้ำหูน้ำตาไหล แลดูบอบบางน่าสงสาร

“เด็ก ๆ รีบพาคุณหนูรองเมิ่งและกู้ซื่อจื่อไปเปลี่ยนชุดเร็วเข้า!!” ฉู่ฮูหยินรีบปราดเข้ามาคลี่คลายจัดการปัญหาตรงหน้าทันที เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องราวใหญ่โตภายในความดูแลของตน

“ลี่เอ๋อร์! ลี่เอ๋อร์!” เมิ่งฮูหยินที่ปลีกตัวไปคุยกับฮูหยินท่านอื่นเพียงครู่เดียว จึงเพิ่งได้รู้ว่าบุตรสาวของตนตกน้ำ นางรีบเรียกชื่อบุตรสาวด้วยความเป็นห่วง พลางพุ่งตัวเข้ามาลูบแขนเมิ่งลี่ไปมา “เหตุใดเจ้าจึงตกน้ำได้?”