“ว่าอย่างไร?” ซ่านเต๋อโหวทุบโต๊ะ ถามซ้ำอีกครั้งอย่างไม่ใคร่พอใจ เพราะเรื่องนี้กระทบถึงชื่อเสียงของจวนซ่านเต๋อโหว รวมถึงชื่อเสียงของบุตรสาว หลานสาวทุกคนในตระกูล
เรื่องไม่ดีของฉินเจียวเยี่ยนอาจส่งผลให้ไม่มีชายใดกล้ามาสู่ขอบุตรสาวตระกูลฉินอีกเลยก็เป็นได้
“ท่านพ่อ” ฉินเจียวเยี่ยนเอ่ยเพียงเท่านั้น นางก้าวมาคุกเข่าที่ตรงหน้าซ่านเต๋อโหวอย่างเคารพ “ลูกกล่าวได้เพียงว่า ในวันนั้น ลูกไปจวนเฟิงอ๋องเจ้าค่ะ”
“จวนเฟิงอ๋อง?” ซ่านเต๋อโหวและหลินซื่อขมวดคิ้ว “เจ้าไปจวนท่านอ๋องด้วยเหตุใด?”
“ข้า...” ฉินเจียวเยี่ยนลากเสียงด้วยความลังเล ไม่กล้าบอกความจริง
หากบอกว่า นางไปเจรจาการค้าย่อมโดนท่านพ่อท่านแม่ขัดขวาง ไม่ให้ทำการค้าต่อไปแน่ ๆ
นางจึงจำเป็นต้องเลือกระหว่างชื่อเสียงของนางกับเงินทองที่รออยู่ไม่ไกล
“ว่าอย่างไรเล่า? เยี่ยนเอ๋อร์” หลินซื่อเอ่ยเร่ง เมื่อเห็นท่าทีของสามีที่เริ่มโมโหมากขึ้นเรื่อย ๆ “บอกท่านพ่อของเจ้าไปเสีย”
“ข้าร้อนใจ อยากทราบผลตรวจดวงชะตาแปดอักษรว่า ชะตาของข้าและท่านอ๋องสมพงศ์กันหรือไม่เจ้าค่ะ”
“หา!!” ซ่านเต๋อโหวและหลินซื่ออุทานด้วยความตกใจ
“เจ้านี่นะ” หลินซื่อถลาลงจากเก้าอี้มาหยิกแขนบุตรสาว
“โอ๊ย ๆ ท่านแม่ ข้าเจ็บ” ฉินเจียวเยี่ยนรีบจับมือมารดาที่บิดแขนนางจนเขียว
“เจ้ารู้จักเจ็บด้วยรึ? เป็นแม่นางในห้องหอ เป็นอย่างไรถึงได้กล้าไปจวนบุรุษเพียงลำพัง อีกทั้งยังเป็นเฟิงอ๋องอีก” หลินซื่อหลบมือบุตรสาว เปลี่ยนที่หยิกไปเรื่อย ๆ ส่วนฉินเจียวเยี่ยนก็ทำได้เพียงแอ่นตัวหลบนิ้วแหลมคมนั้นพัลวัน
“ท่านแม่ พอแล้วเจ้าค่ะ พอแล้ว ลูกเจ็บนะเจ้าคะ”
“เหอะ งามหน้านัก” ซ่านเต๋อโหวตบโต๊ะ ทรุดตัวนั่งอย่างหมดแรงบนเก้าอี้ “เจ้าจะร้อนใจไปไย เมื่อท่านอ๋องทราบข่าว ย่อมส่งคนมาแจ้งผลกับพวกเราอยู่แล้ว”
“แต่ยามนี้ เจ้าใจร้อน ด่วนไปสอบถามผล ท่านอ๋องจะคิดต่อเจ้าเช่นไร!?”
ฉินเจียวเยี่ยนกำลังจะอ้าปากแย้ง “ข้าว่า...”


ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC