พระชายาคนงาม อย่าคิดหนี นิยาย บท 30

แรงนั้นแข็งแกร่งมาก บีบจนกระดูกของเขาจะหักไปเลย

ในระหว่างที่เจ็บปวดอยู่นั้นเขามองไปทางคนที่มา กลับเห็นว่าชายเสื้อดำที่เมื่อกี้ใช้แค่ฝักดาบก็เอาชนะคนเหล่านั้นจนได้ กลับไม่รู้ว่ายืนมาข้างตัวเองตั้งแต่เมื่อไหร่!

หยูเป่ยเพิ่มแรงอย่างไร้สีหน้า ปล่อยให้เจ้าที่ร้องเจ็บอยู่นั่นแหละ หยิบไพ่หลายใบออกมาจากมือและแขนเสื้อของเขา และโยนไปบนโต๊ะ!

คนที่โกงคือเขา!

ทุกคนล้วนหายใจเข้าลึกๆ ต่างมองไปทางชายเสื้อขาวที่โดนต่อยอย่างไร้เหตุผลในเมื่อกี้นี้

ผู้ชายแค่ก้มหน้าไว้ มองขึ้นไปแล้วเป็นลักษณะที่น้อยใจมาก

ฉู่เนี่ยนซีจับโต๊ะยืนขึ้นมา ค่อยๆถามว่า"กฎของหอหุยหุ้นพูดไว้ว่า คนที่โกงควรจะจัดการยังไง?"

ท่ามกลางฝูงชนมีคนกลั้นมาตั้งนาน แล้วตะโกนพูดว่า"ตามที่ตกลงไว้ ตัดมือข้างหนึ่งของไอ้นี่!"

"ใช่!ผิดคำพูดไม่ได้!ไอ้นี่ก็พูดเอาเอง!"

"ดีที่มีน้องคนนี้ลงมือช่วย ให้พวกข้าได้เห็นหน้าตาที่แท้จริงของไอ้แก่นี้!"

......

ฝูงชนซุบซิบกันนานมาก แล้วฉู่เนี่ยนซีถึงฟังคร่าวๆได้

ที่แท้แล้วเจ้าที่คนนี้เป็นนักเลงที่มีชื่อเสียงในเมือง ปกติชอบรังแกผู้คน ทุกคนต่างสะสมความโกรธถึงวันนี้ กว่าจะมีคนจับผิดเขาได้ให้ทุกคนสามารถระบายอย่างเต็มที่

"เรื่องวันนี้เกิดขึ้นเพราะเจ้า ก็ควรจะให้เจ้าเป็นคนตัดสิน จะตัดมือข้างหนึ่งของเขาหรือเปล่า เจ้าตัดสินละกัน"

ฉู่เนี่ยนซีมองชายเสื้อขาวอย่างนิ่งๆ พูดจบ นางมองไปทางหยูเป่ย หยูเป่ยรีบชักดาบโพ่เฟิงออกมา และไว้บนมือของผู้ชาย

เขามองขึ้นไปเป็นชายหนึ่งที่อ่อนแอ ดาบโพ่เฟิงที่เหมือนไม่มีน้ำหนักในมือของหยูเป่ยนั้น พอถึงมือของเขาก็ราวกับว่าหนักพันโล ผู้ชายกัดฟันและรับดาบมา เกือบจะจับไม่อยู่ ทำให้คนรอบข้างล้วนขำออกมา

ฉู่เนี่ยนซีก็ไม่รีบ รอปฏิกิริยาของเขาอย่างเงียบๆ

เจ้าที่เกือบจะกลัวจนเหี่ยวออกมา รีบคุกเข่าอยู่ที่เดิม

"เทพการเดิมพันโปรดไว้ชีวิตข้าเถอะ!ข้าน้อยก็เป็นเพราะว่าช่วงนี้เก็บค่าเช่าไม่ได้ ไม่มีเงินใช้ ถึงกับหน้ามืดตามัว ถึง......"

"ไอ้แก่ เจ้าเลือกที่นี่ไม่ดีวะ แต่กลับเลือกที่หอหุยหุ้น เจ้าว่าถ้าเรื่องวันนี้ถูกเจ้าของบ่อนทราบ เขาจะจัดการเจ้ายังไง?"

มีคนในฝูงชนกล่าวถึง"เจ้าของบ่อน" ฉู่เนี่ยนซีเหมือนถูกกระตุ้น รีบตั้งใจฟัง แต่ไม่มีใครพูดต่ออีก และไม่มีใครนินทาต่อไป

เจ้าที่นอนคว่ำอยู่บนพื้น ตัวสั่นอยู่ พร้อมกับลูกน้องหลายคนที่เมื่อกี้นี้ตวาดพร้อมกับเขาอยู่ ล้วนร้องไห้ขอร้องอยู่นั่นแหละ เสียงดังจนทำให้หนังศีรษะชา

ขายเสื้อขาวเหมือนลำบากใจมาก สับสนมาตั้งนาน ในที่สุดถึงพูดอย่างติดๆขาดๆ"วีรบุรุษขอรับ ข้า......เป็นเพียงแค่หมอในยุทธภพ เห็นการต่อสู้และฆ่ากันแบบนี้มิได้ ไม่งั้น......ไม่งั้นก็ให้พวกเขาไปเถอะ ทีหลังก็ห้ามเข้ามาในบ่อนพนันต่อก็แล้วกัน"

ฉู่เนี่ยนซีตะลึง มองไปทางผู้ชายด้วยความแปลกใจ

คิดไม่ถึงว่าบนโลกนี้ยังมีคนที่เมตตาเช่นนี้ แถมยังเป็นหมอคนหนึ่ง ไม่น่าทำไมถึงมีกลิ่นยาสมุนไพรที่เข้มข้นบนร่างกาย

ช่างเถอะช่างเถอะ ในเมื่อคนในเหตุการณ์ยังพูดแบบนี้เลย ก็ช่างเถอะ ฉู่เนี่ยนซีส่งสายตาสะกิดหยูเป่ย หยูเป่ยรีบเก็บดาบโพ่เฟิงกลับมา แล้วเตะใส่ก้นของเจ้าที่"รีบไสหัวออกไป!"

ฉู่เนี่ยนซีเห็นความซื่อตรงในสายตาของเขา รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เดิมทีนึกว่าเขาเป็นคนขายยา คิดไม่ถึงว่าแค่ติดกลิ่นยามาเท่านั้น

"จ้าบอกแล้ว เป็นเรื่องเล็กน้อยเท่านั้น"

ระหว่างที่พูด นางก็ไม่อยู่ต่ออีก หันหลังเตรียมจากไป

แต่เชวียหนานคงกลับติดตามอยู่ข้างหลังของนางอย่างใกล้ชิด เหมือนไม่ใส่ใจว่านางจะสนใจตัวเองหรือเปล่า

เหมือนถูกทิ้งในเกาะไร้คนมาหลายคนแล้วกว่าจะหนีออกไปได้ และกว่าจะเจอคนๆหนึ่ง ก็จะพูดคุยอย่างเต็มที่

"สมัยนี้ไม่มีสงคราม หมอในยุคสงบสุขนั้นไม่ดีเลย ไม่งั้นข้าจะมาบ่อนพนันทำไมล่ะ?บางทีข้าเดินรอบถนนไปทั้งวันยังไม่เห็นคนที่ป่วยเลย บนถนนมีแต่คนที่มีชีวิตชีวา......"

ฉู่เนี่ยนซีรู้สึกแต่ว่าตัวเองปวดขมับมาก ถ้าอยู่ในสมัยปัจจุบัน คนนี้จะต้องเป็นตัวอย่างแห่งคนที่ทัศนคติไม่ถูกต้อง

อยู่ๆนางก็เสียใจภายหลังที่ช่วยเขาในเมื่อกี้นี้ ควรจะให้เจ้าที่ต่อยจนไอ้นี่ตายไปเลย แล้วเย็บปากเอาไว้!

แต่เป็นเพียงแค่การจินตนาการ นางเดินไปถึงไหนเขาก็ตามไปถึงนั่น แล้วคนนี้ก็ใส่ชุดขาวแถมยังมีคราบเลือดด้วย ในบ่อนพนันที่แสงสลัวนั้นเป็นจุดเด่นมาก ทุกคนมองออกว่าคนนี้ก็คือคนที่โดยต่อยแล้วถูกช่วยเมื่อกี้นี้

เชวียหนานคงพูดอย่างต่อเนื่อง ผ่านไปหนึ่งแก้วชา เขาไม่ได้หยุดเลย

ฉู่เนี่ยนซียอมรับว่าตัวเองยังถือว่าเป็นคนที่นิสัยใจเย็น แต่เวลานี้ก็เกือบจะไม่ไหวแล้ว หันไปอย่างแรง"ไสหัวออกไป!"

เดิมทีเชวียหนานคงยังเล่าถึงประสบการณ์ในปีหน้าที่ตัวเองไปเที่ยวซีจุ้นแล้วเกือบจะอดอยากตาย พอฉู่เนี่ยนซีที่อยู่ข้างหน้าหยุดเดิน เขาไม่มีความป้องกันอะไรทั้งสิ้น ชนบนร่างกายของนางโดยตรง

พอดีในเวลานี้ คนที่ใส่หน้ากากรูปหัววัว แขวนพู่ทั่วร่างกาย และแต่งกายแปลกประหลาดมากเดินมา ข้างหลังยังมีสองคนที่แต่งกายเหมือนกัน แต่ใส่หน้ากากรูปหัวม้า เดินมาถึงหน้าฉู่เนี่ยนซีโดยตรง ทำความเคารพ"คุณชายท่านนี้ขอรับ เจ้าของบ่อนของเราเชิญท่านขึ้นไปพูดคุยขอรับ"