พระชายาคนงาม อย่าคิดหนี นิยาย บท 4

ผ่านไปสักครู่หนึ่ง ณ ห้องโถงหน้าของจวนอ๋องหลี

ฉู่เนี่ยนซีใส่ชุดสีแดง ปิดหน้าด้วยผ้าบางๆ แล้วค่อยๆเดินมา

ในห้องมีคนนั่งเต็มแล้ว เห็นนางเดินเข้ามา ล้วนมองไปที่นาง และคาดเดาฐานะของนาง

"คนนี้เป็นใครหรือ ดูจากบุคลิกน่าจะเป็นคุณหนูของตระกูลใหญ่นะ"

"งานแต่งจะเริ่มแล้ว เวลานี้เพิ่งมา ฐานะคงไม่ธรรมดาเลย"

"ทำไมยังใส่ผ้าปิดหน้าล่ะ แบบนี้ดูหน้าตาไม่ชัดเจนเลย"

คำพูดที่นินทาของทุกคน ไม่ได้ทำให้ฉู่เนี่ยนซีหยุดลง นางเดินไปถึงหน้าเจ้าบ่าวเจ้าสาวคู่ใหม่คู่นี้

"วันนี้หม่อมฉันไม่ค่อยสบาย มาช้าไปหน่อย ท่านอ๋องโปรดยกโทษด้วยเพคะ"

ฉู่เนี่ยนซีพูดจบ ฝูงชนก็วุ่นวายขึ้นมา และพูดคุยกันอีกครั้งหนึ่ง

"อะไรนะ?"

"คนนี้คือพระชายาหลีเลยหรือ?ได้ข่าวว่าพระชายาหลีเป็นคนไม่เอาไหน แถมยังหน้าตาขี้เหร่ไม่ใช่หรือ?ดูจากบุคลิกก็ไม่เหมือนเลยนะ"

"เห็นไหมว่านางใส่ผ้าปิดหน้าเอาไว้ ก็เพื่อจะปิดบังความขี้เหร่ไง?แม่นางซ่างกวนเป็นสาวสวยอันดับหนึ่งในเมือง ถ้าพระชายาหลีไม่ปิดหน้า คงต้องละอายใจยิ่งนัก"

ซ่างกวนเย็นที่ใส่ชุดสีแดงจัดๆยืนอยู่ข้างเย่เฟยหลีได้ยินคำพูดของพวกเขา มุมปากก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มขึ้น มีความดีใจพาดผ่านในสายตา

เชอะ ได้เป็นพระชายาก็ยังไงล่ะ ไอ้หญิงขี้เหร่คนหนึ่ง สามารถเสริมความเด่นของข้าได้เท่านั้น!

เย่เฟยหลีที่อยู่ข้างๆได้เห็นฉู่เนี่ยนซี ก็ปรากฏความเย็นชาและความอันตรายขึ้นในดวงตา

เขาเดินหน้าขึ้นไปสองก้าว จ้องฉู่เนี่ยนซีด้วยความโกรธ"เจ้าจะทำอะไรอีก อย่านึกว่าข้าไม่กล้าฆ่าเจ้านะ!"

ฉู่เนี่ยนซีเลิกคิ้ว สีหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย

ผู้ชายคนนี้เป็นบ้าอะไรอีก!

"เจ้าเป็นคน......"

"พี่สาวไม่สบายยังมาร่วมงานแต่งของข้าและพี่หลี เย็นเอ๋อร์และพี่หลีล้วนซาบซึ้งใจมาก"

ฉู่เนี่ยนซีเพิ่งจะอธิบาย ซ่างกวนเย็นก็รีบเดินหน้าขึ้นไปจับมือของนาง ทำตัวสนิทสนมอย่างกับพี่น้องที่มีความสัมพันธ์ที่ดี แต่สายตากลับมีความกังวลพาดผ่าน

ฉู่เนี่ยนซีมองมือของตัวเองที่ถูกจับเอาไว้ ค่อยๆเก็บมือกลับมา และสังเกตผู้หญิงต่อหน้าคนนี้ด้วยสายตาที่เย็นชา

ไม่น่าทำไมถึงถูกเรียกว่าสาวสวยอันดับหนึ่งของเมือง

ผู้หญิงคนนี้ทรงหน้าเป็นรูปไข่ห่านที่สวยงามประณีต คิ้วโค้งเรียวยาว ดวงตาคู่หนึ่งงดงามมาก และมีความใฝ่ฝันอยู่ในดวงตา สวยงามจนไม่อาจบรรยายได้

หากไม่ใช่ว่าเมื่อกี้นี้เห็นความผิดปกติในสายตาของผู้หญิง และความอิจฉาในคำพูดและในสายตาของนาง ตัวเองก็อาจจะถูกหลอกด้วยภายนอก

แต่......ฉู่เนี่ยนซีหันหน้ามองเย่เฟยหลีที่หน้าตาบึ้งตึงทีหนึ่ง จากนั้นก็เข้าใจขึ้นมาทันที

คนที่เรียกข้ามาที่นี่คือซ่างกวนเย็นนี่เอง

ยังนึกว่านางคือคนเมื่อก่อนหรือ?เรียกนางมาโดยเฉพาะ เพื่อให้นางต้องขายหน้าในงานแต่งหรือ?

เชอะ ในเมื่ออยากจะเล่น งั้นข้าก็เล่นด้วยกับเจ้า!

นางปรากฏสายตาที่เย็นชา และค่อยๆอ้าปากพูด"ในฐานะที่เป็นนายหญิงของจวนนี้ ถึงแม้ข้าป่วยหนัก แต่การรับเมียน้อยเข้าจวน ข้าก็ต้องมากินชาที่เมียน้อยใหม่ถวายให้ ไม่งั้นแขกสำคัญมากมายเช่นนี้ เกรงว่าจะทำให้คนอื่นรู้สึกว่าจวนอ๋องหลีของเราไม่มีกฎระเบียบเลย น้องสาวไม่ต้องซาบซึ้งใจ ข้าก็หวังดีต่อจวนอ๋อง"

ถึงแม้น้ำเสียงของนางใจเย็นมาก แต่คำพูดที่พูดออกมากลับทำให้สีหน้าของซ่างกวนเย็นบึ้งตึงทันที

นางพูดถึงงานแต่ง แต่ฉู่เนี่ยนซีกลับพูดว่าเป็นงานรับเมียน้อยเข้าจวน