กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 1132

กู้ชูหน่วนนั่งยอง ๆ อยู่หน้าประตู มือทั้งสองข้างโอบกอดร่างกายของตนเอง ความเย่อหยิ่งในดวงตาของนางที่มายังดินแดนเยี่ยอวี่ในตอนแรกได้หายไป

ภาพเงาที่คุ้นเคยยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของนาง

จนกระทั่งถึงวันนี้ นางมั่นใจได้แล้วว่า นางก็คือกู้ชูหน่วน กู้ชูหน่วนก็คือนาง แม้นางจะไม่รู้ว่าเหตุใดนางจึงมาอยู่ในยุคสมัยใหม่ ร่วมถึงข้ามผ่านเหตุการณ์ต่าง ๆ มาได้อย่างไร

นางกับอี้เฉินเฟยมีความรักต่อกัน แต่เนื่องด้วยคำสั่งบางอย่าง พวกเขาจึงทำได้เพียงเก็บซ่อนกันและกันไว้ในหัวใจ และทรยศต่ออี้เฉินเฟยในที่สุด

นางเห็นเหวินเส่าอี๋เป็นแค่เพื่อน แต่เหวินเส่าอี๋กลับตกหลุมรักนาง นางทำให้เขาต้องเจ็บ และยังทำให้เขาต้องเป็นศัตรู

นางเห็นเซี่ยวอวี่เซวียนเป็นเพียงแค่พี่น้อง แต่เซี่ยวอวี่เซวียนกลับมีความรักอันลึกซึ้งให้นาง สุดท้ายก็ทรยศต่อเซี่ยวอวี่เซวียน ทำให้เขาต้องเหนื่อยแทบตายเพื่อนาง

อี้หยุนเฟยก็เช่นกัน

ส่วนเยี่ยจิ่งหาน นางสูญเสียความทรงจำ เขาเป็นรักแรกของนางหลังจากเดินทางมาถึงดินแดนเยี่ยอวี่

และเป็นผู้ชายที่นางอยากใช้ชีวิตด้วยไปจนแก่เฒ่า

หากนางรับรักอาม่อ เช่นนั้นเยี่ยจิ่งหานจะทำอย่างไร?

หากไม่อยู่กับอาม่อ เช่นนั้นชีวิตที่เหลืออยู่ของอาม่อจะเป็นเช่นไร?

กู้ชูหน่วนตบศีรษะของตนเองอย่างแรงด้วยความเจ็บปวด

นางรู้ว่าความรู้สึกไม่ใช่สิ่งที่ควรนำมาแลก และไม่สามารถอยู่ร่วมกับอาม่อเพราะความรู้สึกเห็นใจ

เพียงแต่......

นางรู้สึกปวดใจเป็นอย่างมาก

เป็นเพราะที่ผ่านมานางร่านเกินไป

แกล้งอ่อยผู้ชายคนแล้วคนเล่า

นำพาไปสู่ความรักมากมาย

และความรักเหล่านั้นก็นำพวกเขาไปสู่ความตายที่น่าอนาถ หากไม่ตายก็ไม่ต่างอะไรกับตายทั้งเป็น

ไม่รู้ว่าฝูกวงมาอยู่ข้างกายของกู้ชูหน่วนตั้งแต่เมื่อไหร่ เวลานี้เขานั่งอยู่ข้างนาง

“นายท่าน ที่จริงลั่วอิ่งเองก็พูดถูก เหตุใดท่านจึงไม่รับรักของทุกคน อย่างไรเสียงจอมมารเองก็ดีกับท่านเป็นอย่างมาก ทุกคนเองก็เห็นอยู่กับตา”

“เช่นนั้นเยี่ยจิ่งหาน?”

“คุณชายเยี่ยใจกว้าง คิดว่าคงไม่มีทางสนใจเรื่องพวกนี้เป็นแน่”

หลังจากฝูกวงพูดออกมา เขาก็ไม่สามารถพูดอะไรได้อีกต่อไป

เยี่ยจิ่งหานไม่ได้ใจกว้าง