กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 1171

กู้ชูหน่วนยื่นมือไปแตะที่ปลายจมูกของเขาอย่างสั่นเทา

เยี่ยจิ่งหานไม่มีร่องรอยของลมหายใจ

นางตกใจและถอยหลังกลับไปสองสามก้าว ใบหน้าของนางซีดขาวราวกับกระดาษ

เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์พูดอย่างกังวล “นายท่าน หรือว่าเยี่ยจิ่งหานจะตายแล้วจริง ๆ”

กู้ชูหน่วนส่ายหน้า “เป็นไปไม่ได้......เป็นไปไม่ได้เป็นอันขาด หากเขาตายไปแล้ว เหตุใดเยี่ยเฟิงจะต้องลำบากเปลี่ยนศพของเขา หรือใช้ร่างกายอื่นมาทดแทน มันจะต้องมีอะไรแอบแฝงอยู่เป็นแน่”

“มีความเป็นไปได้หรือไม่ว่า เนื่องจากเขาเกลียดชังเยี่ยจิ่งหานเป็นอย่างมาก เขาจึงอยากให้เยี่ยจิ่งหานทรมานเสียยิ่งกว่าตาย ต้องการทำให้เยี่ยจิ่งหานตกอยู่ในความยากลำบาก ดังนั้นจึงทำการเปลี่ยนศพ”

ดวงตาของกู้ชูหน่วนเต็มไปด้วยความเจ็บปวด

นางพยุงร่างของเยี่ยจิ่งหานขึ้นมา จากนั้นยกร่างของเขาออกมาจากโลงหิน

กู้ชูหน่วนทำการตรวจสอบร่างเขาอีกครั้งตั้งแต่ต้น

ทันใดนั้นนางก็รู้สึกถึงความอบอุ่นที่ซ่อนอยู่ในชีพจรและกระแสเลือดของเยี่ยจิ่งหาน

ร่างกายถูกผนึกไว้ในโลงศพ และไม่มีแม้แต่ร่องรอยของลมหายใจ

แต่เหตุใดชีพจรของเขาถึงยังมีความอบอุ่นซ่อนอยู่

เวลานี้กู้ชูหน่วนรู้สึกตื่นเต้นและดีใจเป็นอย่างมาก

ความอบอุ่นในชีพจรและหัวใจของเขา มันพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเขายังไม่ตาย

กู้ชูหน่วนพยุงร่างของเขาขึ้นมาให้ดี วางลงบนหน้าขาของตนเอง จากนั้นก็ปลดปล่อยพลังภายในจากร่างกายของนางเข้าสู่ร่างกายของเขา

เวลาค่อย ๆ ผ่านไป หัวใจและชีพจรของเยี่ยจิ่งหานก็ค่อย ๆ อบอุ่นขึ้นอย่างช้า ๆ

“ฟ่อ ฟ่อ......”

ไม่รู้ว่าเสี่ยวจิ่วเอ๋อร์วิ่งออกมาตั้งแต่ตอนไหน แต่มันก็วิ่งกลับเข้าไปอีกแล้ว

มันกล่าวอย่างร้อนใจว่า “นายท่าน นายท่าน เยี่ยเฟิงเข้ามาแล้ว และกำลังมาที่นี่”

ดวงตาของกู้ชูหน่วนเบิกกว้างขึ้นมาในทันใด

เยี่ยเฟิงทิ้งหน้าที่ในการดูแลรัฐฉู่และเดินทางมาที่นี่ เกรงว่าเขาคงรู้แล้วว่านางเข้ามายังสถานที่แห่งนี้

ชีพจรของเยี่ยจิ่งหานค่อย ๆ กลับมาอย่างช้า ๆ หากเวลานี้ถูกหยุดกลางคัน เกรงว่าคงส่งผลเสียต่อเขาเป็นแน่

เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์กล่าวอย่างร้อนใจ “นายท่าน เร็วเข้า รีบหนีเร็ว เวลานี้ท่านไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเยี่ยเฟิง อีกอย่างยังมีเยี่ยจิ่งหานที่เป็นผู้ชายลูกติดอยู่ด้วย”

“เยี่ยจิ่งหานไม่ใช่ผู้ชายลูกติด”

“ได้ ได้ ได้ เขาไม่ใช่ผู้ชายลูกติด เช่นนั้นเวลานี้พวกเราควรทำเช่นไรดี? เยี่ยเฟิงเข้ามาในเส้นทางลับแล้ว”

“เยี่ยจิ่งหานได้รับบาดเจ็บสาหัส ข้าใช้พลังภายในถึงแปดส่วนจึงสามารถปกป้องหัวใจและชีพจรของเขาได้ หากถูกขัดขวางในเวลานี้ เกรงว่าอาจจะทำให้เขาได้รับอันตราย และหลับใหลไปชั่วนิรันดร์”

“ฟ่อ ฟ่อ......เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์กลัว”