มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2281

“หืม? เขาชื่ออะไร” ชีชีถาม

“ไท่ซ่าง! ชื่อนี้น่าอาเจียนเกินไปแล้ว เป็นเพียงนักยุทธ์โลกามนุษย์เท่านั้นก็กล้าใช้ชื่อนี้ เขาคิดว่าเขาเป็นผู้ดำรงอยู่สูงสุดรึ?” ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนกล่าวด้วยความโกรธ

“คิกคิกคิก...” ชีชีอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ “ช่างเป็นชื่อที่หยิ่งผยองจริงๆ ในโลกมหาศักดิ์แม้แต่ผู้แข็งแกร่งแดนเทพมารระดับที่เก้าก็ยังไม่กล้าใช้ชื่อเช่นนี้ เพราะในยุคที่เนิ่นนานมานั้นมีคนคนเดียวที่ชื่อไท่ซ่างฉิง”

“ไท่ซ่างฉิง? ข้าเคยได้ยินเกี่ยวกับคนเช่นนี้ ว่ากันว่าในยุคของเขาไม่ว่าจะเป็นความสามารถพิเศษ พรสวรรค์ แดน หรือวิถียุทธ์ ไม่มีใครในมหาจักรพรรดิยุทธ์ทั้งแปดที่สามารถเหนือกว่าเขาได้ เขาเป็นคนที่เก่งกาจที่สุดในโลก เขาเป็นคนที่สมควรได้รับอันดับหนึ่ง!” เมื่อกล่าวถึงคนที่มีชื่อเสียงเมื่อในอดีต ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชม

“ใช่ ในทุกๆ ด้าน ไม่มีใครเทียบกับเขาได้ ตั้งแต่ไท่จูที่เก่าแก่ที่สุดจนถึงปัจจุบัน มีเพียงไท่ซ่างฉิงเพียงแห่งเดียว”

ในใจของ ชีชี ไท่ซ่างฉิงเป็นตำนานที่น่าชื่นชมที่สุดในใจของนาง นางเป็นสตรีที่มีความสามารถมากที่สุด นางเป็นที่รู้จักในฐานะสตรีที่มีความสามารถอันดับหนึ่งในมหาจักรพรรดิยุทธ์ทั้งแปด หากพูดถึงความสามารถ วิถียุทธ์และแดน แม้ว่านางจะโดดเด่น แต่ก็ยังมีคนที่เก่งกว่านางในมหาจักรพรรดิยุทธ์ทั้งแปด

นอกเมืองเทียนหยุน หลัวซิวกลายร่างเป็นแสงราวกับรุ้งจากไป และในทิศทางของเมืองเทียนหยุน แสงสามแสงพุ่งออกมาอบาสงรวดเร็ว ความเร็วไม่ได้ช้าไปกว่าเขา

ในบรรดาแสงสามแสงที่พุ่งตามเขา หนึ่งในนั้นคือ ตงโหรว มารสาวจากโลกาบรรพมารและแสงอีกสองดวงคือผู้แข็งแกร่งจากสำนักเซียนเทียนหยุน ลมปราณของแต่ละคนคือจ้าวมหาเทพขั้นปลาย

“จ้าวมหาเทพขั้นปลายสามคนไล่ฆ่าข้าเพียงคนเดียว? น่าเสียดายที่เฒ่าประหลาดเทียนหยุนไม่ได้ออกมาตามล่าข้าด้วยตนเอง เพียงเจ้าทั้งสามก็ห้ามข้าไว้ไม่ได้”

กฎปริภูมิและกฎความเร็วของขั้นที่แปดถูกใช้จนถึงขีดสุด ร่างของหลัวซิวค่อยๆ จางหายไปกลายเป็นภาพลวงตาซึ่งรวมเข้ากับความว่างเปล่า

ตอนนี้ได้ออกจากเมืองเทียนหยุนแล้ว ตงโหรว ไม่กังวลเกี่ยวกับการเปิดเผยตัวตนและที่มาของนาง ดังนั้นนางจึงกลายร่างตัวเองเป็นจิ้งจอกฟ้าสีขาวราวหิมะ