มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2280

“เป็นเผ่าพันธุ์มารในโลกาบรรพมาร แต่กลับแจ้นมาที่มหาโลกายอดอัมพร ดูท่าน่าจะมีความลับที่เปิดเผยไม่ได้ซ่อนอยู่ภายในสินะ”

หลัวซิวเบะปากพลางพูดคำหนึ่ง จากนั้นดาราโบราณทั้ง 18 ดวงก็บินออกมา จัดวางเป็นมหาค่ายกลสังหาร โดยที่มีลูกแก้วความเป็นตายเป็นค่ายหลัก

หญิงมารนี่มีผลการฝึกตนจ้าวมหาเทพช่วงปลาย หลัวซิวก็ไม่กล้าดูถูกนางเช่นกัน เพราะฉะนั้นทันทีที่ลงมือจึงทุ่มสุดกำลังสามารถเลย

ถึงแม้จะคาดคะเนได้ตั้งนานแล้วว่าตัวตนของตัวเองถูกคนดังกล่าวมองทะลุปรุโปร่งแล้ว แต่เมื่อหลัวซิวพูดออกมากับปากตนเอง บนใบหน้าของตงโหรวก็มีความตะลึงงันปรากฏเล็กน้อยอยู่ดี

เมื่อเห็นว่าหลัวซิวลงมือต่อตนเอง ใบหน้านางจึงเย็นเยือกลง “ไอ้คนไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี ในเมื่อมึงทราบแล้ว ก็ไว้ชีวิตมึงไม่ได้แล้วล่ะ!”

นางทำเสียงหึอย่างเยือกเย็นทีหนึ่ง อนัตตาบริเวณรอบ ๆ ก็ถูกน้ำแข็งผนึกไปภายในพริบตา อาณาจักรผนึกเยือกค่อย ๆ ลุกลามมา พุ่งชนเข้ากับมหาค่ายสังหารของหลัวซิว

โครมคราม……

มหาค่ายที่ถูกจัดวางโดยดาราโบราณ 18 ดวงควบคู่กับลูกแก้วความเป็นตาย พลานุภาพที่ปลดปล่อยออกมานั้นเพียงพอที่จะเทียบทัดพลังโจมตีของจ้าวมหาเทพช่วงปลาย ดาราโบราณทั้ง 18 ดวงหมุนเวียนกันระเบิด เสียงแตกร้าวแคว็ก ๆ สะท้อนมา อาณาจักรผนึกเยือกของตงโหรวใกล้จะพังทลายลงแล้ว

หึ่ง!

ลูกแก้วความเป็นตายสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง พลางค่อย ๆ ขยายใหญ่ขึ้นตามสายลม กลายเป็นดาราลายทางขาวดำหนึ่งดวง ซึ่งมีพลังของเกณฑ์วัฏสงสารแฝงซ่อนอยู่เล็กน้อย แล้วร่วงหล่นลงมาจนเสียงดังสะเทือนเลื่อนลั่น

ริมฝีปากบาง ๆ ของตงโหรวอ้ากว้าง ตำหนักเย็นที่เล็กกระจุ๋มกระจิ๋มหลังหนึ่งบินออกมาจากปากนาง ซึ่งมันก็คือของขลังชีวีที่นางฝึกเซ่นมาหลายปีนั่นเอง

ตู้มม!

ตำหนักเย็นและลูกแก้วความเป็นตายพุ่งชนกัน คลื่นพลังที่น่าสยดสยองแผ่กระจายออกไปทุกด้าน อนัตตาพังทลาย ตรีภพซัดสาด

ฟึ่บ! ฟึ่บ! ฟึ่บ! ……

เหล่าผู้แข็งแกร่งจากตำหนักหลักเมืองกระเด็นลอยออกไปภายในพริบตา เงาร่างของหลัวซิวมาถึงขอบเขตมหาค่ายของเมืองเทียนหยุนอย่างรวดเร็ว ม่านแสงของมหาค่ายคุ้มกันที่อยู่ตรงหน้าเขากลับเหมือนดั่งสิ่งสมมุติ ทะลุผ่านไปได้อย่างง่ายดาย หายไปจากขอบฟ้าอันไกลพ้นภายในเสี้ยววินาที

ภายในโรงเตี๊ยมที่อยู่ห่างไกลจากตัวเมือง ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนและชีชีก็สัมผัสคลื่นพลังจากการประมือได้เช่นกัน ต่างพากันเดินออกมาจากโรงเตี๊ยม

“ไอ้สารเลวนั่น!”เพียงแวบเดียวลิ่งฮู๋จื่อเซวียนก็จำหลัวซิวได้แล้ว เมื่อนึกขึ้นมาได้ว่าไอ้หมอนั่นที่ชื่อไท่ซ่างหลอกต้มตนเอง เขาก็รู้สึกไม่พอใจอย่างมาก

“คนดังกล่าวช่างเก่งกาจยิ่งนัก สตรีจากเผ่าพันธุ์มารนั่นคือจ้าวมหาเทพขั้น 7 ไม่นึกเลยว่าจะถูกเขาโจมตีจนบาดเจ็บ คุณชายลิ่งฮู๋รู้จักเขาหรือ?”ชีชีถามอย่างรู้สึกสงสัยเล็กน้อย

“รู้จัก ต้องรู้จักอยู่แล้วสิ! เมื่อไม่นานมานี้ไอ้หมอนั่นยังหลอกต้มข้าไปหนหนึ่งด้วย อีกทั้งไอ้หมอนั่นยังมีชื่อที่ทำให้คุณชายอย่างข้าไม่ชอบมาก ๆ ด้วย”ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนเบะปากพลางพูด