ภรรยาร้อนรัก นิยาย บท 19

ตอนที่ 18 ออกตามหา

จวนท่านแม่ทัพใหญ่แดนใต้ บุรุษที่เหล่าสตรีแดนใต้ทั้งหลายต่างหมายปองอยากจะเป็นภรรยาของเขาจนตัวสั่น เพราะด้วยใบหน้าที่หล่อเหลา รูปร่างกำยำสมส่วนแขนของเขาเป็นมัดกล้ามงดงาม อีกทั้งผิวกายที่สีออกจะทองแดงเพราะคล้ำแดด ช่างเป็นบุรุษที่สตรีใฝ่ฝันเหลือเกิน

แต่หารู้ไม่ว่า เสี่ยวชุน สตรีคณิกาแฝดผู้น้องของ เสี่ยวชิง เป็นสตรีที่โชคดีที่สุดก็ว่าได้ เนื่องเพราะเขาต้องการนางเพียงผู้เดียวและนางเป็นสตรีที่งดงามทั้งกายและใจ เพราะเมื่อครั้งหนึ่งเขานั้นได้พบหน้าของสตรีนางนี้ ที่ใบหน้าของเขานั้นมีบาดแผลน่ากลัวต่อผู้พบเห็น

แต่ร่างแน่งน้อยของดรุณีวัยเพียงเก้าหนาวที่แอบหนีออกมาจากหอคณิกาเพียงผู้เดียวและได้พบกับ เขาบุรุษหนุ่มแน่นในวัย ยี่สิบปี ดรุณีน้อยนางนี้ จัดหาหยูกยารวมถึงพาเขาไปพักที่บ้านร้าง ใกล้ๆ กับหอคณิกาและนางมักจะแอบหนีออกมาทำแผลให้เขาเป็นประจำ คำมั่นสัญญาที่เขามีต่อนางมิได้ลืมเลือนสักนิด และวันนี้ก็มาถึงวันที่เขาได้ครองคู่กับนางที่เฝ้าถวิลหาทุกค่ำคืน

“เสี่ยวชิง อย่า!” ร่างบางแน่งน้อยสวมเพียงชุดคลุมกายสีขาว ร้องเสียงดังจนผู้ที่นอนอยู่ข้างเคียงลืมตาตื่นด้วยความตกใจ เขาเร่งจุดโคมไฟในห้องให้ส่องแสงสว่าง จากนั้นผู้ที่เป็นสามีนั่งที่ข้างเตียงพลางเอ่ยเรียกภรรยารักให้ตื่นจากฝันร้ายใบหน้าของนางนองไปด้วยน้ำตาที่ไหลรินลงมาที่พวงแก้มเป็นสาย คิ้วเรียวโก่งรับดวงตาของนั้นขมวดย่นเกือบติดกัน

“ชุนเอ๋อ ๆ ๆ ตื่นเถิด พี่อยู่นี่แล้ว” เสียงทุ้มอบอุ่นส่งถึงภรรยาที่ยังหลับไม่รู้เนื้อรู้ตัว มือหนาแกร่งของสามีเขย่าตัวของนางเพื่อให้นางรีบตื่นขึ้นมาเสียที

“ฮือ ๆ ๆ อย่าทิ้งข้าไป พี่!” นางยังร้องไห้ไม่หยุด เสียงสะอึกสะอื้นกับภาพที่เห็นพี่สาวตกลงไปหน้าผาข้างล่างมีสายน้ำที่ไหลเชี่ยว ด้านบนมีชายหนุ่มถูกปักด้วยลูกธนู สิ่งที่นางเห็นในฝันล้วนคือความจริง ร่างบางที่นอนหลับด้วยฝันร้ายถูกปลุกให้ตื่นด้วยสามีของนาง ที่เขาเขย่าตัวจนนางต้องสะดุ้งตื่นตกใจ

“ท่านพี่ ท่านพี่ ช่วยพี่ใหญ่ด้วย พี่ใหญ่จากข้าไปแล้ว” ร่างบางโผเข้ากอดสามีอย่างห้ามไม่ได้ นางเสียใจยิ่งนักความฝันของนางนั้นเป็นความจริง แปดส่วน อีกสองส่วนนั้นจะมีผิดเพี้ยนไปบ้างและนางแน่ใจว่าพี่สาวของนางนั้นอยู่ในอันตรายเป็นแน่ เพราะด้วยที่พวกนางเป็นแฝดและมีความสามารถพิเศษเหนือผู้ใดในใต้หล้า

ร่างหนาโอบกอดไหล่มนของภรรยาอย่างสงสาร มือหนาลบแผ่นหลังของภรรยาอย่างอ่อนโยน เขาเอ่ยปลอบประโลมให้นางเงียบสงบและเล่าความฝันให้เขาฟังเพื่อที่จะได้ช่วย พี่สาวของภรรยาได้อย่างถูกต้องและความฝันของภรรยาตัวน้อยนั้นมักแม่นยำเสมอ เพราะที่ผ่านมา นางฝันและได้เอ่ยบอกเขาทำให้เขานั้นทำงานได้รวดเร็วขึ้น

“ได้ พี่จะช่วย แต่ว่าต้องเล่าให้ฟังก่อน” เขาเอ่ยพลางประคองภรรยาให้นอนที่หมอนใบใหญ่ เอื้อมหยิบผ้าห่มคลุมร่างบางของภรรยาที่ใส่เสื้อผ้าน้อยชิ้น และจะทำให้ภรรยารักนั้นกรุ่นโกรธขึ้นมาได้ หากเขานั้นต้องการนางขึ้นมา

“ท่านพี่ เร่งให้คนออกตามหาพี่สาวที สืบหาจากจวนของพี่เขย สืบทุกคนกระทั่งคนใช้ในจวนนั้นด้วย ข้าคิดว่าพี่สาว อาจ..อาจจะ” ร่างบางของเสี่ยวชุน เอ่ยด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ อีกทั้งใบหน้างดงามหวานล้ำเหมือนเทพธิดานั้นไม่ได้ทำให้ความงามของนางลดลงแต่อย่างใด ใบหน้าที่เปรอะเปื้อนไปด้วยหยาดน้ำตานั้นช่างทรมานหัวใจของสามียิ่งนัก

เขามิอยากเห็นภรรยารักของเขาร้องไห้เสียใจ หัวใจของเขามันบีบรัดแน่น เมื่อเห็นน้ำตาของนางที่ร่วงไหลริน อีกทั้งน้ำเสียงที่สั่นเครือ บางครั้งก็สะอึกสะอื้นทำให้เขานั้นปวดใจยิ่งนัก เขารักนางมากเหลือเกินและรับนางแต่งงานกับนางอย่างออกหน้าออกตา นางแต่งเข้ามาเป็นภรรยาเอกของเขาและเขาไม่มีอนุหรือสาวใช้อุ่นเตียงมิต้องให้นางน้อยเนื้อต่ำใจ

“ไม่ต้องพูดแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะส่งข่าวกับหน่วยข่าววิหค เร่งให้สหายที่นั่นช่วย ไม่ต้องกังวล” หยางหมิงอัน เอ่ย พลางล้มตัวลงนอนคู่กับภรรยา แขนแกร่งกำยำกอดเอวบางของภรรยารักไว้แนบอก จมูกโด่งคมสัน จรดลงที่หน้าผากของภรรยาพลางหอมไปหลายฟอดเพื่อช่วยให้นางผ่อนคลาย เขาจะอยู่ใกล้ ๆ คอยดูแลมิหายไปไหน จะคอยห่วงใยและเอาใจใส่นางแต่เพียงผู้เดียว บุรุษชาตินักรบไม่คืนคำสัตย์ที่ให้ไว้กับภรรยารัก

‘ชาตินี้พี่จะรักเพียงเจ้า ดูแลเพียงเจ้า ทะนุถนอมเพียงเจ้า’

เสี่ยวชุนพยายามข่มตาให้หลับลงภายในอ้อมกอดที่อบอุ่นของสามีที่ห่วงใยนาง แพขนตาหนางอนงามก็ปิดสนิท ลง ไม่นานนางก็มองเห็นพี่สาว เดินอยู่ที่สวนกว้างใหญ่ พลางส่งยิ้มให้อย่างอ่อนหวานและเอ่ยกล่าวว่าสบายดีไม่ต้องกังวล เพียงเท่านี้ เสี่ยวชุนก็เริ่มเบาใจได้เปลาะหนึ่ง พี่สาวของนางยังไม่ได้ แต่ก็ต้องออกตามหาให้พบและนำกลับมาอยู่ที่แดนใต้ด้วยกันจะได้ไม่จากกันไปไหนอีก

.............................................

จวนตระกูลถง

“อะไร ยังหาไม่เจออีกหรือ” ถงหยางจง เอ่ยอย่างเสียงดัง ผู้ใดในเรือนบัดนี้ก็เขาหน้าเขาไม่ติดสักคน เนื่องเพราะว่าหาภรรยารองของนายท่านไม่เจอเสียที ขนาดภรรยาเอกยังต้องโทษให้อยู่ที่เรือนห้ามออกจากเรือนแม้แต่ก้าวเดียว กระทั่งซ่านซี สาวใช้ของฮูหยินเอกด้วยเช่นกัน