ภรรยาร้อนรัก นิยาย บท 29

ตอนที่ 26 เสียว ๆ กับเสี่ยวมี่

หอคณิกาบุหลัน

สาวงามทั้งหลายนั้นกำลังร่ายรำเชิญชวนเหล่าบุรุษให้ออกมา ร่ายรำพร้อมกันกับพวกนาง มีคุณชายคนหนึ่งที่ใบหน้าของเขานั้นไม่ยิ้มแย้มสักนิด พลางสอดสายตาหาใครบางคน และแล้วสตรีที่ไม่อวบอ้วน แต่หุ่นของนางนั้นช่างอรชรตามคำบอกเล่าของว่าที่ภรรยา ใช่แล้วเขาคือท่านอ๋อง วันนี้เขามาที่นี่เพราะต้องการพูดคุยกับแม่เล้าลู่ฟางหรือมารดาบุญธรรมของฟางหรง

“นายท่านต้องการพบข้ามีอันใดให้รับใช้หรือเจ้าคะ” ลู่ฟาง สตรีที่มาอายุไม่เกินห้าสิบปี แต่รูปร่างและผิวพรรณของนางนั้นยังงดงามเหมือนสตรีวัยยี่สิบต้นๆ นางช่างดูแลตนเองให้ดูงดงามอยู่เสมอ รวมถึงสูตรบำรุงร่างกายให้อ่อนเยาว์มอบให้แก่ สตรีทั้งหลายในหอคณิกาแห่งนี้ ไม่ใช่อย่างนั้น หอคณิกาของนางจะอยู่อันดับต้น ๆ ของเมืองหลวงที่มีแต่เหล่าสาวงามเช่นนั้น

“ข้ามาเพื่อถามเรื่องสำคัญ” ท่านอ๋อง ใบหน้านั้นออกจะดูเคร่งเครียดไปสักนิด เขาหวาดระแวงว่าถงหยางจงจะคิดไม่ซื่อ เขาได้ให้ เงามาตามสืบเรื่องของถงหยางจงและรับรู้ว่า เจ้าหมอนั่นมักชอบมาที่หอคณิกาแห่งนี้เป็นประจำตั้งแต่เสียภรรยาไป

เขาไม่ใช่คนผิดที่คิดแย่งสตรีของชายอื่นไป แต่ชายผู้นั้นต่างหากที่ภรรยาเสียไปไม่ถึงเดือนกลับแต่งงานมีภรรยาใหม่ เขารู้สึกว่าชีวิตของเสี่ยวชิงช่างน่าสงสาร อีกทั้งนางยังเรียบร้อยอ่อนหวาน และเขาก็หลงเสน่ห์นางเข้าให้ จนเขามิอาจจะถอนถอนใจได้เลยต้องเป็นเช่นนี้

“ถ้าอย่างนั้นเชิญด้านนก่อนเจ้าค่ะ ให้ผู้ติดตามไปได้เพียงคนเดียวเท่านั้นเชิญเจ้าคะ” ลู่ฟางเอ่ย พลางเดินนำทางไป ท่านอ๋องเดินตามร่างบางของลู่ฟาง พลันสายตาของเขาก็เหลือบไปเห็น ถงหยางจงที่กำลังเดินโอบกอดสตรีของหอคณิกา

“คุณชายถง มาแล้วหรือเจ้าคะ เชิญด้านในก่อน” เสี่ยวมี่ เอ่ยเสียงหวาน อาภรณ์ที่สวมใส่นั้นก็บางเบามองเห็น ยอดซาลาเปาสีหวานอีกทั้งลูกยังใหญ่เท่าหัวเด็ก ทารกเสียจริง ถงหยางจงเผลอมองอย่างจาบจ้วง ทันใด แขนแกร่งของเขาก็โอบกอดร่างบางของเสี่ยวมี่ เข้าแนบอก

“คิดถึงเจ้ายิ่งนัก เสี่ยวมี่ของข้า” เขาว่า เอ่ยอย่างปากหวาน เขาต้องการปลดปล่อยลูกชายให้เป็นอิสระ

“ข้าก็คิดถึงท่านเช่นกัน ใจของข้าปวดร้าวยิ่งนักที่ท่านเมินเฉยใส่ข้า” นางแสร้งเอ่ยขึ้น เพราะว่านางต้องการรางวัลที่เขามอบให้ต่างหากเล่า

“คืนนี้ข้าจะมอบความสุขให้เจ้า ไม่เมินเฉยอีกแล้ว” ถงหยางจงว่า พลางกอดและหอมไปที่พวงแก้มที่นุ่มนิ่มของเสี่ยวชิงและพากันเข้าห้องสีแดง ชั้นสอง เป็นห้องสำหรับรับแขกโดยเฉพาะ

“ข้าจะปรนนิบัติท่านจนรุ่งเช้า ไม่เช้าห้ามออกจากห้องเจ้าคะ” นางว่าพลางยกยิ้ม โอบกอดร่างหนาไว้ ประตูห้องปิดลงไม่นานก็ได้ยินเสียงหวีดร้องและเสียงครางที่เร่าร้อนและรุนแรง

“อ่า นายท่าน ข้าไม่ไหวแล้ว” เสี่ยวมี่ ร้องอย่างทุกทรมาน เพราะเขานั้น ทั้งรุนแรงและเร่าร้อน เขากระแทกนางเกือบพรุนไปทั้งร่างกาย อีกทั้งท่อนแก่นกายที่ใหญ่โตและคับปากของนางก็ทำให้นางแทบจะอาเจียนออกมา เขากระแทกเข้าออกที่กระพุ้งแก้มของนนางจนเกิดลอยขึ้นเป็นรูปร่างของท่อนแก่นกายที่ใหญ่โต

“ไม่ไหวหรือ แต่ข้าไหว และเสียวมากด้วย ดูด แรง ๆ อย่างนั้นอ่า เสียว สุด ๆ” เขายืนเกร็งสะท้านเห็นก้นงอนของเขานั้นเกร็งไปหมด เพราะว่าเสี่ยวมี่นั้น นางดูดที่ปลายป้าน ได้อย่างเสียวถึงทรวงในของเขาเสียจริง จะแตกใส่ปากนางก็ตั้งหลายครั้งหลายหน

เสี่ยวมี่พยักพเยิดทำตามคำสั่ง ลิ้นเล็ก ๆ ของนางดูด ดึงและเล็มเลีย เนื้อหนังที่ห่อหุ้มแก่นกายที่สีของเจ้านั่นออกจะคล้ำไปสักหน่อย แต่หัวเห็ดนั้นเป็นสีม่วงเข้มเมื่อลงลิ้น ดูด ดึงก็ยากจะถอนตัวถอนใจให้เลิกดูดได้ เสี่ยวลุกขึ้น พลางดึงมือหนาของเขาให้ลุกขึ้นจากเตียงนอน หวังเปลี่ยนท่วงท่าให้เร่าร้อนขึ้นมาอีกสักนิดสักหน่อยก็ยังดี

นางพาร่างหนานั้นนั่งลงที่เก้าอี้ จากนั้นนางคุกเข่าลงข้าหน้าเขา เขาอ้าขาออกเชิญชวนให้นางลงลิ้นเจ้าลูกชายที่ตั้งโด่ ผงกหัวทักทายไปมา ลิ้นเล็ก ๆ ของเสียวมี่ เลียที่เส้นเอ็นปูดโปนรอบ ๆ เนื้อหนังที่ห่อหุ้มแท่งเอ็นใหญ่โต ลิ้นของนางก็เลีย รอบ ขึ้น ๆ ลง สร้างความเสียวกระสันให้กับเขายิ่งนัก

พวงมะนาวใต้ฐานนั้นก็ย่นย่อติดกันเพราะความเสียว จากนั้นเสี่ยวมี่ก็อมแล้วดูด ที่หัวเห็ด จนเสียงดัง จ๊วบ ๆ ๆ มือหนาแกร่งนั้น กดหัวของเสี่ยวมี่ให้นางนั้นขยับขึ้น ๆ ลง ๆ ตามที่เขาต้องการ เขานั้นเสียวเสียจนใบหน้าแดงก่ำ อีกทั้งร่างกายที่เปลือยเปล่าก็ขึ้นสีแดงเพราะความเสียวเข้าเล่นงาน หัวสมองของเขาตอนนี้มิได้คิดถึงเรื่องอันเลย นอกเสียจากหาความสุขและปลดปล่อยความทุกข์ที่รุมเร้าออกไปให้หมด

“อ่า เสียว ๆ สุด ๆ เลย เสี่ยวมี่ รีบ ๆ ขึ้นมานั่งควบเร็ว ๆ” เสี่ยวมี่รับคำสั่ง พละออกจากการดูด ดึงแก่นกายนั้นทันที พลางนั่งทาบทับลงที่ตักหนาแกร่ง จากนั้นมังกรตัวเขื่องก็มุดเข้าถ้ำที่ฉ่ำแฉะไปด้วยน้ำที่ไหลเยิ้มออกมา เสี่ยวมี่นั้นนั่งหันหน้าเข้าหาโต๊ะ มือเรียวของนางจับโต๊ะไว้แน่น พลางขยับร่อนสะโพกบดเบียดแก่นกายที่มุดถ้ำของนางอยู่

“อ่า นายท่าน ข้า โอ้ย โอ้ย” นางจะว่านางเสียวจนจะขาดใจ แต่เขากลับเด้งสะโพกให้เจ้าลูกชายนั้นกระแทก แทงขึ้นไปด้านบน สร้างความเสียวแปลบจนนางจะแตะสวรรค์แล้ว

“อ่า อ่า ข้าชอบช่างสนุกนัก อ่า อ่า” ปากว่า แต่มือทั้งสองนั้น บีบเคล้นเต้างามทั้งคู่ไม่ยอมปล่อย อีกทั้งริมฝีปากหนาของเขานั้นขบเม้มที่ติ่งหู และซอกคอขาว ๆ ของเสี่ยวมี่ หลังจากนั้นเขาก็ดูดที่ซอกคอขาว ๆ นั่นจนเกิดรอยจ้ำ สีแดง ๆ ไปทั่ว มือของนางยังคีบยอดถันหน้าอกของนาง จนนางนั้นร้องครางไปหลายรอบเพราะความเสียว

“เปลี่ยนท่าหน่อยเสี่ยวมี่ ข้าไม่ถึงใจ” เสี่ยวมี่รับคำ พลางลุกขึ้นและนั่งลงที่ตักของเขา คราวนี้นางหันหน้าเข้าหาเขา มือเรียวโอบกอดคอของเขาไว้ ริมฝีปากนั่นก็ลงดูด เข้าที่ยอดถัน ท่อนเอ็นแท่งใหญ่โต มุดเข้าถ้ำอีกรอบ คราวนี้เสี่ยวมี่นั้นขย่ม ขึ้น ๆ ลง เอง โดยที่นางต้องการจะแตะขอบสวรรค์ก่อนเขา นางเสียวจนแทบจะคุมตัวเองไม่อยู่แล้ว

เสียงเนื้อ เสียดสีกัน ส่งเสียงดัง ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ เร็ว ๆ ถี่ ๆ อยู่ในห้องสี่เหลี่ยมที่กว้างขวาง เสียงครางของทั้งสองนั้นดูสุขสมยิ่งนัก แต่มีคนผู้หนึ่งที่ยืนอยู่ด้านนอกกลับยกยิ้มให้กับบุรุษที่โง่งมหมายอยากได้ ภรรยาของตนคืนช่างไร้ยางอายยิ่งนัก

“จัดการเสีย อย่าให้มันกลับไปหานายหญิงของพวกเจ้าได้” คำสั่งเด็ดขาดที่เอ่ยอยู่หน้าห้องสั่งการกับเงาที่แฝงเร้นในมุมมืด ส่วนแม่เล้าลู่นั้นนางรับรู้ทุกอย่างจากเขาผู้นี้แล้ว และนางก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี มิเช่นนั้นหอคณิกาของนางจะล่มสลายไปชั่วข้ามคืนดังคำกล่าวของท่านอ๋องเป็นแน่

นางเล้าลู่ส่งสตรีเข้าไปอีกคนและนางคนนี้นั้น ก็ถูกสวมหน้ากากเหมือน เสี่ยวชิงไม่มีผิดเพี้ยน สตรีน้อยนางนี้ได้รับโอกาสอันดีเยี่ยม หากนางปรนนิบัติคุณชายถง จนถูกใจแล้วละก็ จะทำให้นางนั้นเป็นอิสระแถมเงินก้อนโต อีกทั้งยังให้เรือนเล็ก ๆ แก่นางด้วย มือหรือนางจะโง่เอ่ยปฏิเสธ

ถงหยางจง มองสตรีที่เข้ามาใหม่ เขาเร่งขยับแก่นกายของตนเองอย่างรวดเร็ว ใบหน้าของสตรีนางนี้ทำไมช่างเหมือนภรรยารักของเขาเหลือเกิน “เสี่ยวชิง เจ้ามาแล้ว มานี่มา” เขาว่า แต่มือหนานั้นยังโอบกอดร่างของเสี่ยวมี่ไว้ เขาขยับเร่งอย่างสุขสมเมื่อเห็นเสี่ยวชิงยิ้มแย้มแล้ว นางเปลื้องอาภรณ์ ของตนเองลงจนหมด เผยให้เห็นเรือนร่างที่งดงามยั่วยวนเช่นนี้

เสี่ยวชิงตัวปลอมนั้นเมื่อเห็นใบหน้าของถงหยางจง ก็เกิดตกหลุมเสน่ห์ของเขาเข้าให้แล้ว ดวงตาของเขานั้นช่างดงาม อีกทั้งรูปหน้าของเขาก็หล่อเหลา จะดีไม่น้อยหากนางได้เป็นภรรยาหรืออนุภรรยาก็ยังดี แต่นางคงไม่อาจเอื้อมเป็นภรรยารอง ขอเป็นเพียงอนุภรรยาก็พอแล้ว ชาตินี้ทั้งชาตินางจะสุขสบายหากได้อยู่กับเขา

“พี่รักเสี่ยวชิง” เขาว่า พลางดูดดึง ขบเม้นและกัดเข้าที่ยอดถันสีหวานที่เขาไม่ได้ ดูด มาหลายเดือน ช่างคิดถึงและโหยหา

“ผิดแล้ว ท่านพี่ต้องรักผิงอัน ภรรยาของท่าน” นางว่า พลางจับใบหน้าของเขาให้เงยขึ้นสบตาของนาง นางพยายามเอ่ยออกมา แต่น้ำเสียงของนางก็ยังสั่นสะท้านอยู่เช่นกัน เพราะนางถูกเขาดูด เขาเลียที่ยอดถัน สร้างความเสียวยิ่งนัก เขาช่างอ่อนหวาน และอ่อนโยนเหลือเกิน

“ใช่ ข้าต้องรักผิงอัน ภรรยาของข้า” เขาว่า พลางจับนางหันหลังให้เขา แล้วเขาก็ใช้มือกดเม็ดทับทิมสีหวานเพื่อเรียกน้ำหวานให้เอ่อคลอ จะได้ง่าย ๆ เวลาสอดเจ้าลูกชายเข้าไปทักทายที่ช่องรักของมารดา

“อ่า อ่า อ่า ท่า...ท่านพี่รู้จักเสี่ยวชิงหรือไม่” เสียงเอ่ยตะกุกตะกัก เพราะนางนั้นเสียวแทบขาดใจ เขาขยี้ตุ่มไต่ของนางที่หน้าปากถ้ำ นางเสียวเหลือเกิน

“รู้นางเป็นภรรยาของข้า” เขาตอบ พลางลงลิ้นดูดที่ซอกคอขาว ของนาง และนางก้มตัวลง เขาจะสะโพกของนางขึ้น เพื่อที่เขาจะถูไถแท่งแก่นกายของเขาที่หน้าถ้ำของนาง

“ผิดแล้ว เสี่ยวชิงนางตายไปแล้ว เสี่ยวชิงตายไปแล้ว เหลือแต่ผิงอันที่ยังอยู่กับท่าน ท่านต้องรักนาง” นางว่า ดวงตาของนางนั้นเริ่มหวานเยิ้มแล้ว

“ข้าจะรักนางเพียงผู้เดียว เท่านั้น” เขาว่า พลางทักทายช่องทางรักของนางด้วยนิ้วเรีวของเขาที่เปิดประตูหน้าปากถ้ำที่อกทั้งยังถูไถบริเวณกลีบอวบ อูมของนางให้อ้าเชิญชวน เขาใช้นิ้วนั่นเข้าที่รูรักจากนั้นก็แทงเข้า ๆ ออกจนเกิดเสียง แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะแจ๊ะแจ๊ะแจ๊ะ

“อ่า อ่า อ่า อ่า” เสียงของนางร้องครางกระเส่า เพราะเขานั้นลุกล้ำเข้าออกที่ช่องทางรักของนางจนนางนั้นสุขสมและเสียวซ่าน “ใช่เจ้าคะ ท่านต้องรักผิงอัน เสี่ยวชิงตายไปแล้ว เหลือเพียงฟางหรง คู่หมั้นของท่านอ๋อง ที่มีใบหน้าคล้ายกัน มิใช่คนเดียวกัน ท่านจงจำไว้ให้ดี นางไม่ใช่เสี่ยวชิง นางคือฟางหรง ของท่านอ๋อง ห้ามเข้าไปทักทายนางเด็ดขาดนะเจ้าคะ” นางต้องรีบเอ่ยมิเช่นนั้นแล้วจะหลงลืมเช่นกัน เพราะความเสียวที่แล่นเข้าจนยากจะถอนตัวถอนใจ

“อืม ข้าจะจำไว้นางไม่ใช่เสี่ยวชิง นางคือฟางหรง คู่หมั้นท่านอ๋อง” เขาว่า พลางจับเจ้าลูกชายมุดเข้าถ้ำโดยที่นางนันยกก้นงอนงามรอเขาให้สอดใส่เข้าไป

“ใช่เจ้าคะ และข้าคือมี่ซิน ท่านยินดีจะรับข้าเป็นอนุหรือไม่” นางเอ่ย พลางดึงหน้ากากออกเผยใบหน้าที่เกลี้ยงเกลาของเด็กสาว อายุของนางเพิ่งจะสิบแปดปี อายุของนางมากกว่าเสี่ยวชิงและผิงอัน

“มี่ซินหรือ เจ้างดงามยิ่งนัก ข้าจะรับเจ้าเป็นอนุภรรยา” เขาว่า พลางเห็นใบหน้าเกลี้ยงเกลาของเด็กสาวแล้ว เขาชมชอบนางทันที

“ดีเจ้าคะ มี่ซินผู้นี้จะรักและภักดีต่อท่านจนตาย”