ภรรยาที่(ไม่)รัก นิยาย บท 35

สโรชารอบถอนหายใจ เมื่อได้ยินว่าเขาจะเข้าไปข้างในด้วย เท้าเรียวก้าวเดินไปก่อน เพราะเธอต้องพาเขาไปใกล้ห้องที่คุณย่าบอกให้มากที่สุด

"เรานั่งมุมนี้กันดีกว่าค่ะ" เธอเลือกโต๊ะใกล้หน้าห้องนั้น เพราะถ้าคนในห้องเปิดประตูออกมา มองเข้าไปก็คงพอเห็น..ถ้าในห้องไม่มืดจนเกินไปนะ

รามสูรแค่อยากจะรู้ว่าเธอกำลังทำอะไร เพราะดูมีลับลมคมในมากกว่าจะมาเที่ยว ชายหนุ่มก็เลยนั่งลงข้างๆ

ทีแรกหญิงสาวกำลังจะขยับออก แต่ถูกมือของเขาเอื้อมไปโอบไหล่ไว้ก่อน

เพียงไม่นานทั้งเครื่องดื่มและกับแกล้มที่สั่งไปก็ถูกนำมาบริการ

"ต้องการคนผสมเหล้าให้ด้วยไหมครับ" ที่พนักงานถามเพราะเห็นว่ามีผู้หญิงมาด้วย ไม่อยากให้มีปัญหากัน

"ไม่ต้อง" ว่าแล้วรามสูรก็เอื้อมไปผสมเหล้ามาวางลงตรงหน้าเธอแก้วหนึ่ง..ของเขาอีกแก้ว

"ฉันไม่ดื่มค่ะ"

"แต่ก่อนก็เห็นดื่มอยู่นี่"

"วันนี้ฉันไม่อยากจะดื่ม"

"ไม่อยากดื่มแต่อยากมาเที่ยวเนี่ยนะ"

สโรชาตัดปัญหาโดยการหยิบเหล้าขึ้นมากำลังจะดื่ม

รามสูรนึกถึงของที่เก็บมาจากห้องน้ำบ้านเธอ เพราะเขาไม่ใช่ผู้หญิงก็เลยไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้ แต่ก็แอบคิดไปว่ามันเป็นแผ่นดันหน้าอกของผู้หญิง เพื่อความชัวร์เขาก็เลยถ่ายรูปนั้นส่งไปถามเพื่อนที่มีภรรยาดู

แผ่นซับน้ำนม..เสื้อชั้นในที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำตอนนอนหลับ..แท้งลูก? ทุกอย่างมันค่อยๆ เข้ามาในหัวของเขาทีละอย่าง

อึบ!

"อุ๊ย.. คุณทำอะไร" เหล้าแก้วนั้นเพิ่งจะแตะที่ริมฝีปากแต่ก็ถูกเขาแย่งออกไปก่อน

"ไม่อยากดื่มไม่ใช่เหรอ ถ้าไม่อยากดื่มก็ไม่ต้องดื่ม" แล้วเขาก็ยกมันขึ้นดื่มเองจนหมด

"แปลกคนจริง"

ผ่านไปสักพักก็มีคนเข้าไปในห้องนั้น หญิงสาวคิดว่าคงเป็นลูกน้องของเจ้าสัวคนนั้นแน่

ถ้าเป็นไปได้เธออยากจะพาเขาเข้าไปในห้องนั้นให้รู้แล้วรู้รอด แต่ทำแบบนั้นไม่ได้น่ะสิ

"มองอะไร" เห็นสายตาของเธอมองไปที่ห้องนั้นบ่อยๆ

"เปล่า" หญิงสาวคิดอยู่ว่าจะเอายังไงดี ห้อง VIP ขนาดนั้นต้องมีห้องน้ำข้างในแน่ ถ้ารอให้คนข้างในออกมาเข้าห้องน้ำมันคงเป็นไปไม่ได้ แต่ถ้ายังอยู่แบบนี้ ไม่รู้ว่าเขาจะออกมากันตอนไหน

"คุณ!" ขณะที่กำลังใช้ความคิดอยู่นั้น เธอถึงกับสะดุ้งเมื่อถูกมืออีกฝ่ายล้วงเข้าไปในหน้าอก "ฉันไม่ใช่เด็กนั่งดริ้งค์นะ เอามือออกไป"

"เป็นธรรมดาของผู้ชายมาเที่ยวกับผู้หญิง ต้องมีบ้าง" เขาพูดแบบลอยหน้าลอยตาแถมยังล้วงลงไปลึกกว่านั้น

"คงจะทำแบบนี้บ่อยล่ะสิ" หญิงสาวพูดออกมาเบาๆ จะแสดงอาการไม่พอใจมากก็ไม่ได้ ถ้าเขาเปลี่ยนใจออกจากที่นี่ไปแผนก็พังกันพอดี

"เดี๋ยวฉันชงเหล้าให้ค่ะ" ว่าแล้วคนตัวเล็กก็ขยับตัวออกเพื่อที่จะเอื้อมไปเอาขวดเหล้ามาริน

"ไม่ต้อง" แต่เขาไม่ยอมปล่อยแถมยังดึงตัวเธอให้มานั่งลงที่ตัก