เซิ่งอันหรานสีหน้าตื่นเต้น แนบหูเข้ากับประตูห้อง
ยิ่งได้ยินเสียงของอวี้หนานเฉิงดังเข้ามา“ไม่ต้อง ลุงยังมีธุระต้องทำ ของมาส่งถึงแล้วก็พอแล้ว ให้หม่าม้าของหนูพักผ่อนเยอะๆเถอะ”
“ก็ได้ค่ะ”
“……“
“ลุงอวี้ไว้เจอกันใหม่นะคะ”
อวี้หนานเฉิงมาแบบเร่งรีบและไปแบบเร่งรีบ มาส่งของที่ฟุ่มเฟือยแล้วไปแล้ว นี้คือมีเหตุผลอะไร?
“แสดงการขอโทษ!”ถานซูจิ้งนั่งอยู่บนพื้นกอดกระเป๋าชาเนลรุ่นใหม่ล่าสุดราวกับลูกรักไม่วางมือ ยังไม่ลืมที่จะพูดอธิบายกับเซิ่งอันหราน พูดฉอดๆอย่างคิดว่าตัวเองมีเหตุผลเต็มที
“นี้คือเธอดูไม่ออกเหรอ นี้คือเขาพิจารณาตัวเองทั้งคืนและพิจารณาเข้าใจแล้ว ขาดความเชื่อมั่นในตัวเองอย่างชัดเจน ดังนั้นจึงตั้งใจที่จะชดเชย
ความผิดพลาดด้วยวัตถุ นี้คือกระเป๋ารุ่นใหม่ล่าสุด เขาซื้อมาจากไหน!เป็นรุ่นที่มีปริมาณจำกัดนะ”
เซิ่งอันหรานกวาดสายตามองของขวัญที่กองอยู่บนโต๊ะ ถูกถานซูจิ้งพูดแบบนี้ ไม่ได้มีความสุข กลับยิ่งรู้สึกอึดอัดจนลุกลี้ลุกลน
“ความหมายของเธอคือ เขากับเกาหย่าเหวินเด็ดบัวสายใยไม่ขาด?”
“ถ้าไม่มี เขาทำแบบนี้ทำไม?”ถานซูจิ้งพิงบนโซฟา สีหน้าวิเคราะห์อย่างจริงจัง
“ไม่มีเทศกาลอะไร ส่งของมากองโตแบบนี้ เป็นงานอดิเรกเหรอ?แล้วทำไมถึงไม่พูดอะไรก็ไปแล้ว ใช้กลอุบายเหรอ?ความจริงก็คือรอ
เซอร์ไพรส์เธอเปิดของขวัญทำให้ความโกรธก่อนหน้านี้ลดลง ทำให้เธอคลี่คลายความโกรธลง”
“ใช่เหรอ?”เซิ่งอันหรานสงสัยเล็กน้อย
“ฟังฉันไม่ผิดแน่นอน”
คำพูดนี้เริ่มตั้งแต่เมื่อคืน ฟังสองครั้งแล้ว
“งั้นฉันจะนำของพวกนี้ส่งคืนเขา”
“หา?”ถานซูจิ้งตกใจมากจนหน้าถอดสี“เธอ…เธอล้อเล่นใช่ไหม แต่นี่คือของที่มีปริมาณจำกัดนะ”
“นั่นก็ยิ่งต้องส่งคืน”
“เก็บไว้หนึ่งชิ้น”
“ไม่ได้ชิ้นเดียวก็ไม่สามารถเก็บไว้”ถ้าพึ่งของขวัญมาปกปิดความผิด เธอรับของขวัญนี้ไว้ก็จะลวกมือ การศึกษาของเธอไม่อนุญาตให้เธอปล่อยเรื่องราวไม่ชัดเจนแบบนี้ไปได้
“……”
หัวค่ำ ร้านเหล้าเหมือนเดิม ผู้ชายสองคนนั่งดื่มเหล้าเหมือนเดิม
“ของขวัญถูกส่งคืนกลับมาแล้ว?นี้คือคงโกรธมากจริงๆ”เกาจ้านจับคาง สีหน้าครุ่นคิด ใบหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย“ผู้หญิงธรรมดาจะต้านทานการดึงดูดเหล่านี้ไม่ได้”
“เธอไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดา ฉันเคยพูดกับนายแล้ว”
อวี้หนานเฉิงชำเลืองมองเขา สายตาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ
เดิมทีเขารู้สึกว่าไม่มีเรื่องอะไร แต่เป็นเพราะว่าคำแนะนำของเกาจ้าน เหมือนกับมีเรื่องอะไรแล้วจริงๆ
“นายพูดก็ถูกแล้ว!”เกาจ้านราวกับตรัสรู้แล้ว“เซิ่งอันหรานไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดา เธอเป็นผู้หญิงทำงานที่แข็งแกร่ง ในสถานการณ์ปกติเคล็ดลับของผู้หญิงตัวน้อยแบบนี้ไม่สามารถตบตาเธอได้”
“……”
“เธอผู้หญิงแบบนี้ความจริงยิ่งพ่ายแพ้ยิ่งกล้าหาญ มีการแข่งขันจึงจะมีพลัง”
“หมายความว่าอะไร?”อวี้หนานเฉิงขมวดคิ้วถามเขา
“พูดตรงไปตรงมาคือชอบการเอาชนะ”เกาจ้านมีสีหน้าเชื่อมั่นในตัวเอง มีแผนในใจอยู่แล้ว“ผู้หญิงเมื่ออยู่ต่อหน้าความหึงหวงสามารถทำได้ทุก
อย่าง ในเมื่อถอยให้เธอแล้วไม่เอา งั้นก็ใช้วิธีที่ตรงข้ามกัน”
“……”
——
วันหยุดสามวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว
“เขายังไม่ติดต่อเธอเหรอ?”ถานซูจิ้งนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่บนโซฟา“ไม่มีเหตุผล”
“จักรพรรดิไม่รีบร้อน”
เซิ่งอันหรานนำผลไม้หยิบขึ้นมาจากบนโต๊ะ และนั่งลง ถอนหายใจออกมายาวๆ “ฉันกลับรู้สึกว่านี้คือเรื่องที่ดี ไม่ได้รุนแรงเหมือนที่เธอพูด ความจริงเรื่องนี้ง่ายมาก พบเขาฉันแค่ถามเขาว่าวันนั้นเกิดอะไรขึ้นก็ได้แล้ว”
“ใช่เหรอ?”ถานซูจิ้งสงสัยเล็กน้อย“ตามที่ประสบการณ์ชีวิตของฉัน ผู้ชาย….นะ!”
ยังไม่ทันได้พูดจบ จู่ๆเธอก็ตะโกนออกมา ดีดตัวลุกขึ้นจากบนโซฟา ทำให้เซิ่งอันหรานตกใจจนตัวสั่น องุ่นบนช้อนส้อมก็ตกลงกับพื้น กลิ้งอยู่ใต้โต๊ะชา
“เธอทำอะไร?ฉันตกใจแทบแย่”
“ประสบการณ์ชีวิตจริงใจไม่เคยโกหกฉัน”ถานซูจิ้งจับองุ่นที่อยู่บนพื้นของเซิ่งอันหราน นำโทรศัพท์ส่งไปตรงหน้าเธอ“เห็นรึยัง?จริงใจไม่โกหกฉัน นี้คือประสบการณ์ชีวิต”
พาดหัวข่าวเกาหย่าเหวินปรากฏตัวที่สนามบินกับชายลึกลับและเด็กชายอายุห้าปี การกระทำสนิทสนม สงสัยว่าจะปิดบังเรื่องแต่งงานและคลอดลูก
“นี้ไม่ใช่อวี้หนานเฉิงกับจิ่งซีน้อยไหม?”ถานซูจิ้งถามตรงไปตรงมา“เซนเซอร์รูปภาพฉันก็จำได้ เขาไปเยอรมนีพบหมอที่ไหนกันล่ะ นี้คือพาลูกกับชู้ไปเที่ยวพักผ่อนที่ต่างประเทศเถอะ”
เซิ่งอันหรานอดกลั้นความสงสัยที่อยู่ในใจ“ไม่มีทาง น่าจะไม่ใช่ บางทีเพียงแค่ก่อนหน้านี้ฉันคิดเดาแบบนั้น จิ่งซีนัดหมอไปดูอาการป่วย
กะทันหันเธอชักใยอยู่เบื้องหลัง เหมือนเคยได้ยินผู้ช่วยของอวี้หนานเฉิงเคยเอ่ยถึงครั้งหนึ่ง”
“ไปดูอาการป่วย”ถานซูจิ้งเปิดโทรศัพท์ เปิดไปเจอรูปเกาหย่าเหวินหน้าแรก“เห็นแบบนี้แล้วยังบอกว่าไปหาหมอที่เยอรมนีอีกเหรอ?”
เกาหย่าเหวินนอนอยู่ริมสระน้ำของโรงแรม ถ่ายรูปตัวเอง
“ขอบคุณที่ทุกวันมีคุณ สุขสันต์วันเกิด”
สัปดาห์ก่อน วันเกิดของเกาหย่าเหวิน ในอินเทอร์เน็ตร่วมกันอวยพร และตำแหน่งของเธออยู่ในโรงแรมประเทศเยอรมนี เคยเกิดเป็นประเด็นยอดนิยมในเวยปั๋วแล้ว
“ผู้ชายสารเลว”ถานซูจิ้งปิดโทรศัพท์และกัดฟัน“อันหรานเธออย่าเสียใจ พรุ่งนี้ฉันจะหาหน้าม้าไปด่าผู้ชายกับผู้หญิงในอินเทอร์เน็ต”
เซิ่งอันหรานในสมองมึนงง ราวกับว่าอาการหูอื้อเหมือนขึ้นเครื่อง มีเสียงดังในหูตลอดเวลา เมื่อก่อนเธอไม่คิดว่าอวี้หนานเฉิงจะมีความสำคัญกับหัวใจของตัวเองมากขนาดนี้
เธอคิดมาโดยตลอดว่าเหตุผลสำคัญของตัวเองเพราะว่าการมีอยู่ของอวี้จิ่งซี ดังนั้นจึงให้เหตุผลกับตัวเองที่จะใกล้ชิดเขา แต่วันนี้เห็นความ
สัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนของเขากับผู้หญิงคนอื่นตรงหน้า จู่ๆหัวใจก็รู้สึกเจ็บปวดเหมือนถูกฉีกออก เจ็บปวดไม่น้อยไปกว่าฉากที่เธอพบว่าเฉียวเจ๋อนอกใจในปีนั้น
“เธอให้ฉันคิดก่อน”
เธอไม่ได้ฟังคำพูดปลอบใจของถานซูจิ้ง นำตัวเองขังไว้ในห้อง
“หม่าม้าเป็นอะไรเหรอคะ?”
เซิ่งเสี่ยวซิงไม่รู้ว่าในอินเทอร์เน็ตเกิดอะไรขึ้น สีหน้าก็งุนงง
“ซิงซิงน้อย หนูหาพ่อใหม่ให้ตัวเองก็ไม่ดีเท่าไหร่ ยังไม่ดีเท่ากู้เจ๋อนะ!ฉันจะไปถามเขาให้เข้าใจ”
“เกี่ยวกับลุงอวี้ไหม?”เซิ่งเสี่ยวซิงได้ยินว่าเกี่ยวข้องกับอวี้หนานเฉิง ก็ก่อกวนว่าจะไปด้วย
ถานซูจิ้งคือทำทันที กลับห้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วก็ออกมา กลางดึกก็พาเซิ่งเสี่ยวซิงบุ่มบ่ามออกไป
“ถ้าจะไปหาลุงอวี้ไหม?ทำไมเหมือนไม่ใช่ทิศทางไปบ้านของลุงอวี้ล่ะ”
“เซิ่งเสี่ยวซิงฟุบอยู่ที่หน้าต่างรถ “แม่บุญธรรมคุณไปผิดทางแล้วนะ”
“ใครจะไปหาผู้ชายคบซ้อน พูดกับเขาก็สิ้นเปลืองแรงของฉัน”
“งั้นพวกเราไปไหนล่ะ?”
“ไปหาคนสมรู้ร่วมคิดกันกระทำความชั่ว”
“หา?”
หลังจากนั้นสิบห้านาที ห้องรับแขกของคฤหาสน์เฉิงซีหลังเก่า คนรับใช้นำน้ำชามาเสริฟ์
“พูดเถอะ นี้คือเกิดอะไรขึ้น?”
ถานซูจิ้งควักโทรศัพท์ออกมาเปิดข่าววางบนโต๊ะชา พูดด้วยสีหน้าไม่พอใจ“ไม่อยากจะคบกับอันหรานก็พูดตรงๆ อย่ามาคบซ้อน ต่ำช้าเกินไป”
“คบซ้อน?”
เกาจ้านสีหน้าอืดอาด หลังจากที่เห็นข่าวก็ชะงักไปสักพัก จู่ๆก็หัวเราะขึ้นมา
“พี่เฉิงนี่เร็วมากจริงๆ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผูกรักท่านประธานพันล้าน