ผูกรักท่านประธานพันล้าน นิยาย บท 135
“คุณยังหัวเราะออกมาได้!พวกคุณลูกผู้ดีมีเงินเอาแต่เสวยสุขหน้าด้านขนาดนี้เหรอ?”
ถานซูจิ้งจ้องถมึงทึง “ถ้านายอยากจะโดนด่าพูดให้เร็วหน่อย ฉันจะอุดหูซิงซิงน้อยของฉันไว้ก่อน”
ได้ฟัง เกาจ้านถอนหายใจอย่างจนปัญญา เห็นสาวน้อยนั่งอยู่ด้านข้างถานซูจิ้ง“นี้เป็นเรื่องภายใน ไม่ใช่เหมือนที่คุณมองเห็น เพียงแต่ผมคิดว่าสาวน้อยคนนี้อย่าฟังจะดีกว่า”
“เพราะอะไร?”ถานซูจิ้งกับเซิ่งเสี่ยวซิงถามพร้อมกัน
เซิ่งเสี่ยวซิงมุ่ยปาก เสียงอ่อนวัยดังก้องในห้องรับแขก
“หม่าม้าของหนูพูดว่ามีแค่เรื่องไม่ดีจึงไม่สามารถจะให้คนอื่นฟังได้ คุณอยากจะพูดเรื่องอะไรไม่ดีกับแม่บุญธรรม หนูไม่สามารถฟังได้?”
เกาจ้านฉับพลันก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ลูบจมูก
“ก็ได้ ถึงยังไงเรื่องนี้ก็เพื่อความสัมพันธ์ที่ดีของพวกเขาสองคน ผมก็จะไม่ปิดบังพวกคุณ แต่พวกคุณอย่ากลับไปเอาน้ำมันไปราดกองไฟ เดิมทีเรื่องนี้ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร”
“หมายความว่าอะไร?”
“เรื่องนี้ ก็คือพี่เฉิงตั้งใจ ไม่มีจุดประสงค์อื่น ก็คือเพื่อจะคืนดีกัน”
“คุณพูดไร้สาระอะไร บ้านพวกคุณอยากให้คนคืนดีกันก็ใช้วิธีนี้เหรอ ไปเที่ยวกับผู้หญิงคนอื่น”
“นี้เห็นได้ชัดเจนว่าเป็นข่าวปลอม”เกาจ้านรีบอธิบาย“มีสองวิธีในการคืนดี อย่างแรกคือยอมถอยให้ อย่างที่สองคือให้ฝ่ายตรงข้ามได้รับความ
วิกฤต ยอมถอยให้แล้ว ไม่มีประโยชน์ ดังนั้นจึงใช้วิธีท่าไม้ตาย”
เกาจ้านใช้จิตวิทยากับผู้หญิงสองคนนานมากแล้ว ถานซูจิ้งขมวดคิ้วเงียบไม่พูดจาสักพัก ก็จ้องมองเกาจ้านและถาม
“วิธีการโง่นี้ใครเป็นคนคิด?”
เกาจ้านรู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมา“แน่นอน…แน่นอนว่าเป็นความคิดของพี่เฉิง คุณอย่ามองผมแบบนั้น ไม่เกี่ยวอะไรกับผม”
“หน้าไม่อายจริงๆ”ถานซูจิ้งพูดออกมาโดยไม่เกรงใจ เป็นคำพูดที่มีพลัง“ตัวเองผิดแล้วยังไม่พิจารณาตัวเอง ก็รู้ว่าจะใช้ของฟุ่มเฟือยมาตบตาผู้หญิง หน้าด้านจริงๆ ซิงซิงน้อยพวกเรากลับกัน”
“นี่คุณอย่าโกรธเลย เรื่องนี้คุณอย่าบอกอันหรานเด็ดขาด เมื่อกี้คุณรับปากผมแล้ว”
“ฉันไม่พูด”ถานซูจิ้งถลึงตาใส่เขา“ลูกสาวบุญธรรมฉันก็สามารถพูดได้”
“หม่าม้าเกลียดที่สุดคือคนโกหก!”เซิ่งเสี่ยวซิงก็ให้ความร่วมมือ เดินลอยหน้าลอยตาเชิดออกไปกับถานซูจิ้ง
เกาจ้านงงมาก อยู่กับความคิดยุ่งเหยิงคนเดียว
ครั้งนี้เรื่องนี้ ทั้งสองด้านไม่เอาใจให้ดี ถ้าหากถูกอวี้หนานเฉิงรู้แล้ว คงต้องถลกหนังของตัวเองออก ไม่ได้ ก่อนที่จะเกิดเรื่องหาที่หลบก่อนดีกว่า
——
เช้าวันต่อมาไปทำงาน เซิ่งอันหรานมาถึงห้องทำงานก็เห็นพวกผู้หญิงกำลังซุบซิบ พูดว่าใช้เท้าคิดก็สามารถคิดออก
“ว่างไม่มีงานทำเหรอ?บันทึกสถิติลูกค้ารึยัง?ตรวจสองห้องรึยัง?ยืนยันข้อความการจองห้องรึยัง?”
เซิ่งอันหรานยืนอยู่หน้าประตูห้องทำงาน ตำหนิทุกคนที่กำลังซุบซิบ เธอเข้าห้องทำงานของตัวเองโดยไม่หันกลับมามอง
ผู้ช่วยเสี่ยวจังเคาะประตูเข้ามา มองเธอด้วยความตึงเครียด
“ผู้จัดการเซิ่ง นี้คือสถิติของลูกค้า”
“วางไว้เถอะ”
เสี่ยวจังเชื่องช้าอยู่นานมาก
“ผู้จัดการ คุณโดดเด่นขนาดนี้ จะต้องหาผู้ชายที่ดีกว่านี้ได้แน่นอน”
ได้ยิน เซิ่งอันหรานก็ยิ่งโกรธขึ้นมา “ปัญหาพูดมากของเธอคือคุ้นเคยเป็นปกติใช่ไหม?ตั้งแต่เช้าจนถึงเย็นก็ว่างพูดคุยเรื่องซุบซิบกับเพื่อนกลุ่มผู้หญิงใช่ไหม ไปทำเรื่องของเธอ”
“ไปแล้วค่ะ”เสี่ยวจังพยักหน้ารับปาก รีบวิ่งออกไปแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผูกรักท่านประธานพันล้าน