ผูกรักท่านประธานพันล้าน นิยาย บท 156

ตอนอวี้หนานเฉิงว่า‘ไม่ใช่คนสำคัญอะไร’ ในใจของเซิ่งอันหรานบีบแน่นตามไปด้วยแปลกๆ จู่ๆ เธอนึกถึงเมื่อหลายเดือนก่อน เธอก็เคยเป็นคนที่ไม่สำคัญอะไรในใจอวี้หนานเฉิง

แต่เมื่อ 6ปีก่อน อวี้จิ่งซีสำหรับอวี้หนานเฉิง ก็เคยเป็นคนหนึ่งที่ไม่สำคัญอะไร

เหมือนมีไอเย็นเล็กๆ คาอยู่ในหัวใจของเซิ่งอันหราน ค่อยๆ เข้าไปถึงไขกระดูก

ตอนเช้าวันถัดไป เซิ่งอันหรานเพิ่งถึงหน้าประตูโรงแรม ก็ถูกพนักงานหน้าฟร้อนเรียกไว้

"ผู้จัดการเซิ่ง มีคนมาหา"

เพิ่งสิ้นเสียงหน้าฟร้อน เซิ่งอันหรานก็เห็นร่างที่คุ้นเคยหนึ่งทางโซนพักผ่อนในล็อบบี้ รีบพยักหน้าขอบคุณให้หน้าฟร้อน และเดินย้อนกลับไป

คนที่มาคือลุงโจวพ่อบ้านคนสนิทของคุณท่านตระกูลอวี้ สวมชุดสูทหลังตรง แม้ว่าอายุ 60 กว่าปีแล้ว ลักษณะยังดูดีเหมือนเดิม เหมือนคุณท่าน

"ลุงโจวมาได้ยังไง?"

เห็นเซิ่งอันหราน เหล่าโจวยิ้มออกมา

"ไม่มีอะไร ข้อมูลที่คุณนายน้อยต้องการผมเอามาแล้ว" ลุงโจวยื่นซองน้ำตาลในมือออกไป กดเสียงต่ำ"คือว่าช่วงเวลาก่อนหลังนั้นพี่เลี้ยงลาออกไม่น้อย คิดอยากหาคนน่าสงสัยออกมา คิดว่าคงต้องลงแรงไม่น้อย"

"ไม่เป็นไร มีทิศทางก็พอ" เซิ่งอันหรานรีบรับมา "ลุงโจวไปนั่งที่ห้องทำงานฉันเถอะ ฉัน……"

"อย่าเลย คุณท่านให้ผมส่งของให้คุณ ส่งเสร็จผมก็กลับ"

พูดคำนี้จบ เหล่าโจวปัดรอยยับบนเสื้อสูท ออกจากโรงแรมไป

ตอนเซิ่งอันหรานจับซองน้ำตาลเตรียมไปลิฟต์ เหวินเหวินพนักงานหน้าฟร้อนยื่นออกมาครึ่งตัว เรียกเธอไว้ด้วยใบหน้าสงสัย

"ผู้จัดการเซิ่ง นั่นเป็นพ่อบ้านเก่าแก่ของตระกูลอวี้ใช่ไหม เขามาหาคุณทำอะไร?"

"ส่งของนิดหน่อย"

เซิ่งอันหรานยกซองในมือ พูดห้วนๆ ใส่เหวินเหวิน "ตั้งใจทำงาน ป้ายหน้าอกจัดให้เรียบร้อย"

"อ้อ ค่ะ" เหวินเหวินยืดตัวตรงทันที ก้มหน้าจัดป้ายที่หน้าอก ตอนเงยหน้าอีกครั้ง เซิ่งอันหรานเดินไปถึงหน้าลิฟต์ที่อยู่ไกลๆ แล้ว

"โง่หรือเปล่า ถามคำถามอะไรของเธอ" สาวๆ ที่อยู่ข้างๆ พูดแซว

"เมื่อกี้ฉันแอบได้ยิน พ่อบ้านตระกูลอวี้เรียกผู้จัดการเซิ่งว่าคุณนายน้อยด้วย ฉันว่าผู้จัดการเซิ่งกับประธานอวี้จดทะเบียนกันแล้วแน่ๆ"

"ใช่ ฉันว่าอีกไม่นาน โรงแรมพวกเราต้องมีเรื่องมงคลใหญ่แน่นอน"

“……”

ห้องทำงาน เซิ่งอันหรานโทรเรียกเทียนเอินมา

"นี่เป็นข้อมูลที่ลุงโจวมาให้เมื่อกี้ ต้นฉบับฉันเก็บไว้ นี่เป็นสำเนา นายดูยังขาดอะไรไหม?"

"ไม่แล้ว"เทียนเอินเปิดไปสองหน้า พูดสีหน้าจริงจัง

"อีกเดี๋ยวผมกลับห้องจัดข้อมูลพวกนี้ก่อน ดูว่าบ้านเกิดพี่เลี้ยงพวกนี้อยู่ที่ไหนกันบ้าง แล้วตรวจสอบเลขบัญชีธนาคารพวกเขา หากคาดไม่ผิดล่ะก็ 3วันให้หลังผมก็ออกเดินทางได้ ตรงไปหาคนถึงที่"

"ดี"เซิ่งอันหรานยังไม่ค่อยวางใจ กำชับว่า "นายมีปัญหาเรียกฉันได้ตลอดเวลา"

"วางใจเถอะ หาคนเท่านั้น แค่เสียเวลา เหมาะกับคนอย่างผมที่เป็นคนว่าง"เทียนเอินเอียงหน้า ดวงตาบริสุทธิ์และไร้เดียงสา

"งั้นก็รบกวนนายแล้ว" เซิ่งอันหรานยิ้ม นึกถึงเมื่อเช้าก่อนออกบ้านถานซูจิ้งส่งวีแชตให้เธอ"จริงด้วย คืนนี้ไปบ้านฉันกินหม้อไฟด้วยกัน เรื่องถ่ายวิดีโอครั้งก่อนของโรงแรมยังไม่มีโอกาสได้ขอบคุณนายเลย"

เทียนเอินลังเลหลายวินาที "อวี้หนานเฉิงก็ไปด้วย?"

"ยังไม่ได้บอกเขา ไม่รู้เขาว่างหรือเปล่า"