ผูกรักท่านประธานพันล้าน นิยาย บท 266

ไม่แปลกใจเลยที่ผู้หญิงที่อยู่ใต้ร่างในคืนนั้นเรียกชื่อของคนอื่นตลอดเลย

เหล่าหลู่เกิดความผิดพลาดเพราะว่าเปลี่ยนคนในคืนนั้น ต่อมาไม่อยากทำให้เป็นเรื่องใหญ่ ดังนั้นจึงใช้

มาตรการบังคับหญิงสาวให้ขึ้นเตียงกำเนิดลูกให้ตัวเอง แทนหญิงสาวที่เป็นตัวแทน และด้วยกลัวว่าเรื่องราวจะถูกเปิดเผยภายหลัง เขาจึงเปลี่ยนบอดี้การ์ดที่อยู่รอบตัวเขาหมด หลังจากนั้นไม่นานตัวเขาก็กลับบ้านเกิด

เมื่อคิดแบบนี้ ทุกอย่างก็ชัดเจนแล้ว

“ความลับนี้ เหล่าหลู่กลัวว่าอยากจะถูกอาเข้าไปอยู่ในโลงศพ” โจวฟังพูดด้วยเสียงหนักแน่น

“แต่ไม่รู้ว่ายังมีคนสนใจ มีคนล่วงรู้เรื่องนี้เข้า และไปตรวจเหล่าหลู่ และยังรู้ว่าพวกเราก็สงสัยเรื่องในตอนนั้น ดังนั้นการที่ชิงฆ่าเหล่าหลู่ก่อน จึงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ”

“กลับไปตอนต้น มีคนไม่อยากให้ผมรู้เรื่องตัวแทนหญิงสาวตั้งครรภ์นั้นผิดพลาด”

“ผู้หญิงคนนั้นในตอนนั้น.......”

“ไปตรวจสอบ”

อวี้หนานเฉิงขมวดคิ้ว และหางตาก็เหลือบมองไปยังจิ่นซีที่กำลังกินอย่างจริงจัง เขาพูดด้วยเสียงต่ำ

“จะต้องเอาดีเอ็นเอของจิ่นซีออกมา แล้วเอาไปเปรียบเทียบกับธนาคารเก็บเชื้อพันธุ์ในจินหลิง”

เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย เดิมทีเขาไม่ได้สนใจแม่ของจิ่นซีเลย ในชีวิตนี้เขาไม่ต้องการให้ผู้หญิงแปลกหน้าคนนั้นมาปรากฏตัวต่อหน้าตัวเอง แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้ ในตอนนั้นมีเรื่องการเปลี่ยนคนตั้งครรภ์เยอะมากมาย ดังนั้นเขาจึงจำเป็นต้องรู้สถานการณ์โดยรวมอย่างชัดเจน

โจวฟังก็ตระหนักถึงความจริงของเรื่องนี้ เขารีบพยักหน้า “ตกลงครับ ผมจะไปตรวจสอบเดี๋ยวนี้”

——

ตอนบ่ายสองโมง งานแถลงข่าวของชิงเหมิงถูกจัดขึ้น ณ ห้องประชุมโรงแรมตานเฟิงใจกลางจิงหลิง นักข่าวมามากมาย และหลายคนรู้เรื่องความสัมพันธ์ของอวี้หนานเฉิงกับเซิ่งอันหราน มีหลายคนที่จะใช้จุดนี้ในการถามข่าวใหม่

เซิ่งอันหรานอ่านต้นฉบับที่เจี่ยงจวิ้นให้เธออยู่หลังเวที อีกห้านาทีก็ต้องขึ้นเวทีแล้ว

“เห้ คุณผู้หญิงท่านนี้ คุณเข้าไปไม่ได้”

“เห้ พวกคุณทำอะไรกันอยู่ แจ้งตำรวจ แจ้งตำรวจ.....”

มีเสียงดังมาจากหน้าประตูห้องรับรอง ในขณะที่เซิ่งอันหรานคิดว่ามีเรื่องบางอย่างผิดปกติ มีคนเข้ามาทำงานทำลายงานนั้น เสียงผู้หญิงที่คุ้นเคยก็ดังเข้ามา เสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธและหยิ่งในศักดิ์ศรีตัวเอง

“ฉันมาหาประธานเซิ่งของพวกคุณ”

เซิ่งอันหรานตกตะลึง วินาทีถัดมาประตูก็เปิดออก

“คุณป้า”

จ้าวหนานผิงยืนอยู่ที่ประตูยืนอยู่ที่ทางเข้าประตูในชุดเสื้อคลุมขนสัตว์บางสีเขียวเข้มพร้อมริบบิ้นที่สง่างามผูกรอบคอของเขา แม้ว่าเขาจะอายุ 50 ปี แต่เขาดูเหมือนคนในวัยสี่สิบต้น ๆ ด้านหลังตามมาด้วยบอดี้การ์ดสามคนที่เคลียร์พื้นที่ กันไม่ให้ผู้อื่นเข้าใกล้

ใบหน้าของจ้าวหนานผิงเต็มไปด้วยความโกรธอย่างชัดเจน เขาเข้าประตูมาแล้วพูดว่า

“อันหราน งานแถลงข่าววันนี้คุณไม่ต้องไปเข้าร่วมแล้วนะ”

“เอ๊ะ ? ทำไมเหรอ ?” ต้นฉบับยังอยู่ในมือของเซิ่งอันหราน แต่ก็ถูกจ้าวหนานผิงเอาไป

หลังจากเธอเหลือบมอง เธอก็โยนมันทิ้งลงในถังขยะ “พูดไปก็ไร้ประโยชน์ นักข่าวพวกนี้ไร้ยางอายจริง เซิ่งชิงซานก็ตายไปแล้วก็ยังไม่หยุด ปล่อยให้พี่ชายคนโตเช่นนี้มาวุ่นวายต้องการให้คุณมาจัดการ เรื่องของวันนี้ทั้งหมดขึ้นอยู่กับฉัน”

“คุณป้า นี่ไม่ได้นะคะ” เซิ่งอันหรานมองดูเธออย่างเศร้าๆ

ทุกอย่างจัดการไว้เรียบร้อยแล้ว แล้วทำไมถึงเป็นบ้าอะไรมาขัดขวาง นี่คือต้องการจะขัดขวางแผนการของเธอสินะ

“อะไรไม่ได้ ? ฉันพูดไม่ดีเท่าคุณใช่ไหมล่ะ ?”

ขณะโต้เถียง เสียงของอวี้หนานเฉิงก็ดังมาจากข้างนอก