ผูกรักท่านประธานพันล้าน นิยาย บท 395

“เลิกกัน?” เกาหย่าเหวินหัวเราะเยาะ “เธอกับเขารักๆเลิกๆมากี่ครั้งแล้วล่ะ ？คราวนี้เธอวางแผนจะเลิกกันนานแค่ไหน？ เรื่องนั้นฉันไม่ได้สนใจเลย แต่คราวนี้เธอมาพูดตัดความสัมพันธ์กับเขาแบบนี้ เธอฉลาดมากเลยนะ "

เมื่อเห็นว่าเธอไม่สนใจเลย เซิ่งอันหรานจึงขมวดคิ้วขึ้น

“เธอคิดว่าการที่เธอพูดแบบนี้แล้ว ฉันจะปล่อยเธอไปอย่างนั้นเหรอ ？ เธอมันไร้เดียงสาเกินไป ไม่สิ หรือเธอคิดว่าฉันไร้เดียงสาเกินไปล่ะ ”

เกาหย่าเหวินยกถ้วยชาที่เทไว้แล้วก่อนหน้านี้ขึ้นมา เธอนั่งที่โต๊ะพร้อมกับจิบชา “ถ้าฉันบอกเธอว่า เรื่องการเลิกราของเธอคราวนี้เป็นเพียงหนึ่งในแผนการของฉันล่ะ เธอจะเชื่อหรือไหม ? "

เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของเซิ่งอันหรานก็เปลี่ยนไป ดวงตาที่ประหลาดใจของเธอตกลงมาที่ใบหน้าของเกาหย่าเหวิน

“อวี้หนานเฉิงสั่งให้คนคอยเฝ้าอยู่ที่ประตูไนต์คลับ เพื่อจับเกาชุ่ย และส่งเธอไปที่สถานีตำรวจ ตำรวจสอบปากคำเธอในชั่วข้ามคืน ในที่สุด เธอก็ยอมบอกว่าฉันเป็นคนคอยอยู่เบื่องหลัง แต่ว่าแรงจูงใจของฉันคืออะไรล่ะ ？ ”

เกาหย่าเหวินพูดกับตัวเอง "แรงจูงใจของฉันก็คือ เมื่อนานมาแล้ว ฉันสืบพบว่าเธอเป็นแม่ที่กำเนิดอวี้จิ่งซี ฉันจึงทำทุกวิถีทางเพื่อป้องกันไม่ให้เธอเข้าใกล้อวี้หนานเฉิง ฟังแล้วดูเหมือนว่าเธอจะไม่มีความผิดในเรื่องนี้เลยใช่ไหม ?"

“เธอหมายความว่าอย่างไร ？ ” เซิ่งอันหรานสงสัยว่าเหตุการณ์ในห้างสรรพสินค้าเมื่อวันส่งท้ายปีเก่า ที่อวี้หนานเฉิงโกรธมากขนาดนั้น คงเป็นเพราะว่าติดกับดักของใครบางคนเข้า

“เธอน่าจะพอเดาได้บ้างแล้ว ” เกาหย่าเหวินยืนขึ้น พร้อมกับเดินเข้ามาใกล้ “อวี้หนานเฉิง เป็นคนที่ขี้ระแวงและขี้สงสัยมาก เพียงแค่ให้หลักฐานบางอย่างแก่เขาว่า การที่เธอเข้าหาเขามันมีสาเหตุอื่นอีก เขาน่ะหรือจะไม่สงสัยในตัวเธอ ว่าเธอจะไม่มีจุดประสงค์อื่นๆซ่อนเร้นอยู่จริงๆ ？อีกย่าง "

เกาหย่าเหวิน หันกลับมามองเซิ่งอันหราน “ยิ่งไปกว่านั้น เธอไม่ได้ซื่อสัตย์กับเขาอย่างสมบูรณ์ เธอแอบไปพบกับทนายความ นั้นก็แปลว่าเธอมีแผนที่จะแย่งชิงสิทธิ์ในการเลี้ยงดูบุตรกับเขา และยังมันบอกเป็นนัยๆว่า คนที่ช่วยเธอดำเนินแผนการในครั้งนี้ก็คือ คุณกู้เจ๋อ ชายที่พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อเธอ ..."

เซิ่งอันหรานกำหมัดแน่น

ที่อวี้หนานเฉิงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟในวันนั้น เป็นเพราะเขาเข้าใจผิดว่าเธอจัดการให้ทนายความเตรียมไปฟ้องเรื่องการทารุณกรรมเด็กที่ศาล แต่เรื่องที่เธอไปพบทนายมันก็เป็นความจริง เธอตั้งใจไปพูดกับทนายให้ชัดเจนว่าเธอไม่ได้ต้องการจะฟ้องหรือขึ้นศาลแต่อย่างใด สำหรับวิธีการพิเศษนั้น กู้เจ๋อเป็นคนจัดการเผื่อว่าเธอจะได้มีทางหนีไล่หากว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นในอนาคต

กู้เจ๋อไม่ผิด สิ่งที่เขาทำ เขาทำเพื่อเธอ เขากลัวว่าสุดท้ายเธอจะไม่มีทางไป สิ่งที่ผิดพลาดนั่นคือความขี้ขลาดของตัวเองในตอนนั้น ที่ไม่รีบตัดสินใจ สารภาพทุกอย่างกับอวี้หนานเฉิง

และเกาหย่าเหวินก็ใช้ประโยชน์จากสิ่งเหล่านี้เพื่อวางแผนดังกล่าว เพื่อให้เธอและอวี้หนานเฉิง แตกแยก เมื่อทั้งคู่แพ้ เธอก็จะได้รับผลประโยชน์ไปเต็มๆ

“เธอต้องการทำอะไร ？” เธอกัดฟันและมองหน้าเกาหย่าเหวิน

“เรื่องมาจนถึงป่านนี้แล้ว เธอคิดว่าฉันต้องการทำอะไรล่ะ ？ ” เกาหย่าเหวินมองไปรอบๆ ใบหน้าของเธอบูดบึ้ง “ดูนี่สิ นี่ก็คือจุดจบที่เธอและอวี้หนานเฉิงมอบให้กับฉัน อาศัยอยู่ในที่รกร้างอย่างลับๆ สง่าราศีก่อนหน้านี้ของฉันหายไปจนหมด นี่คือสิ่งที่พวกแกทั้งหมดมอบให้กับฉัน ”

"ถ้าหากเธอไม่มาทำร้ายหัวใจของคนอื่นก่อน ใครมันจะไปทำร้ายเธอกันล่ะ"

“เธอล้อเล่นหรือเปล่า ถ้าหากไม่ใช่เพราะเธอ ฉันคงได้เป็นคุณนายอวี้ไปนานแล้ว”

เซิ่งอันหรานขมวดคิ้ว พร้อมกับหันหน้าไปทางอื่น เธอขี้เกียจต่อปากต่อคำกับเกาหย่าเหวิน

บางคนเป็นคนหวาดระแวงโดยเนื้อแท้ สิ่งดี ๆ ในชีวิตล้วนเกิดจากความพยายามของตนเอง สิ่งเลวร้ายเกิดจากผู้อื่น ถ้าเกาหย่าเหวินจะรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจไปชั่วชีวิตก็คงไม่ใช่เรื่องแปลก

“เธอชอบแย่งผู้ชายของฉันไม่ใช่เหรอ ?”

เซิ่งอันหรานร้องอุทาน เธอรู้สึกปวดเกร็งที่คาง เกาหย่าเหวินบีบคางของเธอแน่น และบังคับให้เซิ่งอันหรานเงยหน้าขึ้นสบตาเธอ

“ฉันจะบอกอะไรเธอให้นะ ผู้ชายคนปัจจุบันของฉันเป็นเจ้าพ่อค้ายาเสพติดรายใหญ่ของประเทศ ฉันจะเป็นคนส่งเธอขึ้นเตียงให้กับเขาด้วยมือของฉันเอง เพื่อให้เธอได้ลิ้มลองความสนุกสนานเพลิดเพลิน”

ใบหน้าของเซิ่งอันหรานดูเจ็บปวด ในที่สุดเกาหย่าเหวินก็ยอมปล่อยมือจากเธอ เซิ่งอันหรานล้มลงไปกองกับพื้น เธอหายใจหอบ แฮกๆ

“เธอจะส่งฉันให้ขึ้นเตียงกับผู้ชายของเธอ ฉันคิดว่า แค่กๆๆ...ในความคิดของฉัน...แค่กๆๆมันไม่ใช่วิธีที่ดีที่เธอจะทรมานฉันหรอก ”

เซิ่งอันหรานมองไปที่เกาหย่าเหวิน "เธอเคยคิดเรื่องนี้ไหม ถ้าผู้ชายที่เป็นที่พึ่งสุดท้ายของเธอในตอนนี้ เกิดตกหลุมรักฉันขึ้นมาล่ะ ？"

"ฝันไปเถอะ!"

เกาหย่าเหวินจ้องไปที่เซิ่งอันหรานด้วยความโกรธเคือง "เธอคิดว่าตัวเองเป็นคนยังไง เป็นผู้หญิงที่ผู้ชายอยากเข้าหามากมายอย่างนั้นเหรอ ？ "

“งั้นก็ลองดู”