ผูกรักท่านประธานพันล้าน นิยาย บท 40

ถึงแม้จะรู้ว่าเซิ่งเสี่ยวซิงชอบอยู่กับตัวเองมาก แต่อวี้หนานเฉิงไม่เคยคิดว่าเด็ดคนนี้จะจับคู่เขากับแม่ตัวเอง เขาตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะได้สติกลับมา เขาลูบหัวของซิงซิงน้อย แต่ก็ไม่ได้ตอบอะไร

“พี่จิ่งซีก็ชอบหม่าม้าของหนูมากด้วย”

เซิ่งเสี่ยวซิงใช้ไม้ตาย กะพริบตาแล้วพูดว่า

“ถ้าไม่เชื่อคุณก็ไปถามพี่จิ่งซี เขาจะต้องหวังให้หม่าม้าของหนูเป็นหม่าม้าของเขาแน่นอน”

อวี้หนานเฉิงเหลือบมองบนเตียงผู้ป่วย และถามอย่างลังเลว่า “จริงเหรอ ? จิ่งซี ”

อวี้จิ่งซีพยักหน้าอย่างหนักแน่น

อวี้หนานเฉิงขมวดคิ้วขึ้นมา และเสียงของเซิ่งเสี่ยวซิงก็ดังเข้าหูมาอีกครั้ง

“ลุงอวี้ พี่จิ่งซีไม่ชอบซูเปอร์สตาร์ดังเลยแม้แต่น้อย ถ้าคุณหาภรรยาอยู่ จะไม่พิจารณาความคิดเห็นของเขา

หน่อยเหรอคะ ！หม่าม้าของหนูบอกว่าถ้าจะหาพ่อให้หนูจะต้องถามความคิดเห็นของหนู”

ก็หมายความว่าตราบใดที่อวี้หนานเฉิงเห็นด้วย ทางเซิ่งอันหรานนั้นก็คงไม่มีปัญหา

อวี้หนานเฉิงรู้สึกงงงวยเล็กน้อย เขาถามอย่างงงงวยว่า

“ซิงซิงน้อย หนูมีพ่อไม่ใช่เหรอ ?”

“ใช่ค่ะ แต่ตั้งแต่เล็กจนโต ปีหนึ่งเจอป่าป๊าไม่ถึงสองครั้ง”เซิ่งเสี่ยวซิงถอนหายใจเหมือนผู้ใหญ่ ด้วยสีหน้าที่ขมขื่น “น่าสงสารมากเลยใช่ไหมคะ ?”

ขณะที่พูด เธอก็แอบมองสีหน้าของอวี้หนานเฉิงเงียบๆ

อวี้หนานเฉิงมีอะไรบางอย่างในใจ น่าแปลกที่เซิ่งเสี่ยวซิงใช้นามสกุลของเซิ่งอันหราน อาจจะเป็นเพราะความสัมพันธ์สามีภรรยาไม่ลงรอยกัน เลยทำให้แยกทางกันเร็ว

แล้วยังมาพูดถึงเขาอีก เธอก็เอาใจใส่ไม่พอไม่ใช่เหรอ ลูกสาวคิดอะไรอยู่ในใจก็ยังไม่รู้เลย

ในขณะที่อวี้หนานเฉิงกำลังวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างสามีภรรยา เซิ่งเสี่ยวซิงกับอวี้จิ่งซีทั้งสองคนก็แอบสบตากัน และดวงตาก็เปล่งประกายความสำเร็จออกมา

——

“แน่ใจเหรอว่าไม่มีใครเห็นว่าในคืนนั้นเกิดเรื่องอะไรขึ้น”

ณ ร้านกาแฟในสนามกอล์ฟ เกาหย่าเหวินแต่งตัวสบายๆ ดื่มกาแฟอย่างสบายๆ และในบางครั้งเธอก็โบกมือผ่านหน้าต่างให้กับโปรดิวเซอร์ที่กำลังแกว่งคิวอยู่ไกลๆ ด้วยรอยยิ้มที่สดใสมาก

แต่ทันทีที่หันศีรษะมาหาผู้จัดการ สีหน้าของเธอก็นิ่งขึ้น

“วางใจเถอะ เหวินเหวิน” ผู้จัดการทำสีหน้าผ่อนคลาย

“ฉันถามคนแถวนั้นแล้ว วันนั้นในวิลล่าพวกคนรับใช้ล้วนยุ่งอยู่กับการแบ่งของขวัญที่คุณเอาไปให้ ไม่มีใครอยู่ในที่เกิดเหตุเลยสักคน เมื่อพวกเขามาถึง เด็กคนนั้นก็นอนอยู่บนพื้นมาสักพักแล้ว”

“ไม่ยากเลยที่จะซ่อนตัวจากพวกคนโง่พวกนี้ และถึงแม้ว่าจะมีคนเห็น มีเงินจะทำอะไรก็ได้ทั้งนั้นแหละ เพียงแต่ในคืนนั้นชายชราส่งคนมาตรวจสอบที่วิลล่า แน่ใจนะว่าไม่ได้ข้อมูลอะไรไป ? ชายชราคนนั้นคิดเยอะมาก”

“ไม่พบอะไรแน่นอน เมื่อฉันไปถามใครสักคนดูรู้ไหมว่าคนรับใช้พวกนั้นพูดว่าอะไร ?”

“อะไร ?”

“บอกว่าหลายปีมานี้ไม่เคยเห็นคุณผู้ชายของพวกเขาพาผู้หญิงมาบ้าน ไม่ต้องพูดถึงเรื่องค้างคืนเลย แต่กลับบังเอิญเห็นคุณอยู่บนเตียงของเขา คุณคิดว่าตัวเองยังมีข้อสงสัยอะไรอีก ?”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เกาหย่าเหวินก็ภาคภูมิใจขึ้นมาทันที “ฉันไม่มีความสามารถในการปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ และยังคิดว่าหกปีที่ฉันอยู่กับอวี้หนานเฉิงมันเปล่าประโยชน์ ?”