ผูกรักท่านประธานพันล้าน นิยาย บท 430

เรื่องกู้อันไม่ใช่เรื่องยากอะไร เดิมเซิ่งอันหรานก็รู้สึกตัวเองเป็นคนรับเลี้ยงเขา อยู่กับกู้เจ๋อไปตลอดไม่เหมาะสม ในเมื่อตอนนี้

ลิเลียนเอ่ยปากแล้ว ก็ไม่ควรให้เธอกลับไป

ตอนกลางคืนหลังจากเด็กทั้งสองนอนหลับ เซิ่งอันหรานเดินไปที่ระเบียง โทรหากู้เจ๋อ

"เรื่องดูแลอันอัน เดิมเป็นฉันที่ติดค้าง ดังนั้นตามเหตุผลหลายปีนี้เธอควรมีฉันเป็นคนดูแล คุณช่วยฉันดูแลมานานขนาดนี้ เพียงพอแล้ว ดังนั้นต่อไปให้เธออยู่กับฉันเหมาะสมกว่า"

เธอไม่ได้พูดเรื่องที่ลิเลียนทำ ด้านหนึ่งคือห่วงความสัมพันธ์ระหว่างกู้เจ๋อกับลิเลียน อีกด้านหนึ่งก็รู้สึกว่าลิเลียนทำเรื่องนี้ก็สามารถเข้าใจได้

ในสาย จู่ๆ กู้เจ๋อกลับนิ่งไปเล็กน้อย "เรื่องนี้ฉันถามกระจ่างแล้ว เธอไม่ต้องยุ่ง ก่อนปิดเทอมฤดูร้อนของกู้อันจะจบลง ฉันจะไป

จินหลิงรับเขากลับมา ทุกอย่างยังเหมือนเมื่อก่อน ไม่ต้องเปลี่ยน"

"คุณไม่ต้องลำบาก ฉันคิดดีแล้ว"

"เธอยังไม่ได้คิด"กู้เจ๋อพูดแทรกคำพูดเธอ "หนึ่งปีนี้เธอต้องอยู่ที่จินหลิง ไม่สามารถดูแลกู้อันได้ ตอนนั้นฉันเคยบอกจะดูแลเขา ไม่แค่เพราะให้คำมั่นกับเธอ และให้กับกู้อัน ก่อนกู้อันจะบรรลุนิติภาวะ ฉันจะดูแลเขาอย่างดี ในนามของคุณพ่อคนหนึ่ง"

เซิ่งอันหรานรู้สึกในคำพูดเขามีความนัยแปลกๆ ฟังทะแม่งๆ แต่กลับคิดไม่ออกว่าแปลกตรงไหน เธอทำได้เพียงถามว่า"งั้น

ลิเลียนล่ะ? คุณไม่ได้ทะเลาะกับเขาใช่ไหม"

"พวกเรากำลังจะหย่ากัน"

"อะไรนะ?"

เสียงเซิ่งอันหรานเปลี่ยนไปทันที "หย่า?"

แม้เธอจะรู้เรื่องลิเลียนไล่กู้อันลับหลังกู้เจ๋อ เมื่อกู้เจ๋อรู้เข้าละก็ จะทำให้เกิดปัญหาระหว่างทั้งสองที่เคยมีมานาน แต่ก็คิดไม่ถึงจะทะเลาะกันหนักขนาดนี้

ในสาย อารมณ์ของกู้เจ๋อแย่มาก พูดไม่ถึงสองคำก็รีบวางสาย ก็ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น

เซิ่งอันหรานไม่เคยเห็นกู้เจ๋อที่เป็นแบบนี้ เธอยืนอยู่บนระเบียง มีความรู้สึกซับซ้อนเล็กน้อย

หลังฟ้าเปิด ไม่ได้เห็นพระจันทร์ทรงกลมอย่างที่ตัวเองคาดหวังไว้ ความทุ่มเททุกอย่างก่อนหน้านี้กลายเป็นความหลงใหลได้ง่ายๆ ทำให้เธอไม่อยากปล่อยวางง่ายๆ ในทางเศรษฐศาสตร์เรียกว่าต้นทุนจม ในความรู้สึกเรียกว่าไม่เต็มใจ

——

เซิ่งถังกรุปห้องประธาน

"สิ้นเดือนนี้คือวันฉลองครบรอบของเทียนอวี่ มีเดีย บัตรเชิญทางนั้นส่งมาได้หลายวันแล้ว เวลาของคุณยังระบุชัดไม่ได้มาตลอด ดังนั้นพวกเราไม่กล้าตอบกลับเอง คุณว่าตอบกลับยังไงดี?"

ด้านหลังโต๊ะทำงาน อวี้หนานเฉิงสวมเพียงชุดสีดำ รวมกลับโต๊ะไม้สีแดงแปลกๆ บรรยากาศทั้งห้องทำงานดูเคร่งขรึมเป็นพิเศษ ทำให้คนไม่กล้าพูดจาตามอำเภอใจ

ผู้ช่วยโจวหลานกำลังรายงานโปรแกรมในเดือนนี้ตามปกติ ตอนเห็นเรื่องนี้ถึงถามความคิดเห็นของเขา

"ไม่ไป"แทบไม่มีความลังเล อวี้หนานเฉิงพูดสองคำนี้ออกมาอย่างรวดเร็ว

งานพวกฉลองครบรอบบริษัทมีเดียเป็นการรวมตัวของพวกหนุ่มสาว สำหรับเขาแล้วสัดส่วนที่ต้องจ่ายเกินกำไรไปมาก

โจวหลานเป็นน้องชายของโจวฟัง สองปีก่อนหลังจากย้ายโจวฟังไปที่สาขาต่างประเทศ เขาก็รับตำแหน่งผู้ช่วยของประธาน

รับผิดชอบทำงานเรื่องจุกจิกของอวี้หนานเฉิงแทนโจวฟัง

เผชิญกับภูเขาน้ำแข็งที่ไม่ละลายแบบนี้ หัวหน้าสูงสุดที่เหมือนภูเขาน้ำแข็ง เขามีความเคารพถึงขนาดเลื่อมใสศรัทธามา ดังนั้นไม่ว่าเขาผู้นั้นพูดอะไร เขาก็เป็นผู้สนับสนุนนับเบอร์วัน

“……”