ผู้พิทักษ์รัตติกาลแห่งต้าฟ่ง นิยาย บท 228

บทที่ 228-2 ค่าบำเหน็จ (1)

จักรพรรดิหยวนจิ่งมักใจกว้างกับผู้ที่ตายแล้วเป็นที่สุด

แต่หากขุนนางส่วนใหญ่ต่างไม่เห็นด้วย เช่นนั้นจักรพรรดิหยวนจิ่งก็คงไม่สามารถยืนกรานในความคิดเห็นของตนเองได้

จักรพรรดิหยวนจิ่งกำลังจะประกาศจบหัวข้อ และปฏิเสธคำแนะนำของจางสิงอิง ทันใดนั้นเว่ยเยวียนพลันออกความคิดเห็น

ขันทีใหญ่เดินตรงไปทางรองเจ้ากรมกรมพิธีการ ยกมือขึ้นฟาดฝ่ามือ ‘เพียะ!’ หนึ่งครั้ง

เสียงดังกึกก้องดังผ่านห้องทรงพระอักษร ระงับการทะเลาะวิวาทของขุนนางทันที ก่อนที่ทุกคนจะมองดูเขาด้วยสายตาประหลาดใจ

‘เพียะ!’

ศาลต้าหลี่ก็ถูกตบเช่นกัน ล้มลงอย่างซวนเซจนมงกุฎหลุด ผมเผ้ากระเซอะกระเซิง

‘พรึบ…’

สายตาแปลกประหลาดแปรเปลี่ยนเป็นซับซ้อนยิ่งขึ้น ทำเอาห้องทรงพระอักษรแตกกระเจิง

ในประวัติศาสตร์ของต้าฟ่ง ตัวอย่างของขุนนางที่มีอารมณ์ฉุนเฉียวและต่อสู้กันในท้องพระโรงถือว่าน้อยมาก ยิ่งไปกว่านั้น ที่นี่คือห้องทรงพระอักษร

แต่ผู้กระทำคือเว่ยเยวียน นี่จึงดูเหมือนเป็นเรื่องไร้สาระ

ในหัวใจของขุนนาง เว่ยเยวียนเป็นขันทีผู้ดูแลที่ทำการหน่วยลาดตระเวนยามวิกาลฝ่ายตรวจการ มีตำแหน่งสูง ป้ายที่ห้อยอยู่ร่างกายของเขาแสดงให้เห็นถึงความร้ายกาจเจ้าเล่ห์ ใจดำอำมหิต แต่ฉลาด​หลักแหลม เป็นนักวางแผนที่ดี

ถึงอย่างไรก็ไม่มีทาง ‘หุนหันพลันแล่น’ เป็นอันขาด หากโจมตีคนง่ายๆ เช่นนี้ คงทำคนตายพอดี

เว่ยเยวียนมีแผนร้ายอะไรอีก จงใจหรือ?

ช่วงที่องค์ชายในท้องพระโรงจิตใจล่องลอย ตำแหน่งขุนนางใกล้ชิดที่ชอบถกเถียงไม่ต้องครุ่นคิดให้มากนัก ‘ขุนนางใกล้ชิดฝ่ายซ้าย’ หลายคนจากหกชั้นศาล รีบวิ่งออกมาอย่างตื่นตกใจ เอ่ยเสียงดัง

“ฝ่าบาท เว่ยเยวียนตบตีคนที่อยู่ในท้องพระโรง ไม่เห็นพระองค์และกฎหมายอยู่ในสายตา ได้โปรดฝ่าบาทชี้แนะ ลงโทษคนผู้นี้ด้วยขอรับ”

ขุนนางใกล้ชิดไม่ต้องคิดมาก แค่หยิบจอบทุบศีรษะให้ตายก็ได้แล้ว

ทันใดนั้น ขุนนางหลายคนต่างสนับสนุนข้อเสนอนี้

เว่ยเยวียนไม่สนใจข้อกล่าวหาของเหล่าขุนนาง พลางโค้งคำนับ เอ่ยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ฝ่าบาท เรื่องของพรรคฉียังไม่จบ แม้เจ้ากรมกรมโยธาการจะจัดการเรื่องนี้แล้ว แต่พรรคเดียวกันก็ยังอยู่ในท้องพระโรง ในคดีซังผอ เจ้ากรมพิธีการสมรู้ร่วมคิดกับเผ่าพันธุ์ปีศาจ พรรคพวกเดียวกันก็ยังคงมีอยู่ ตรงกับการตรวจสอบข้าราชสำนักพอดี ข้าน้อยขอเสนอให้เลื่อนการตรวจสอบข้าราชสำนักออกไปก่อน หลังจากข้อเท็จจริงทั้งหมดถูกเปิดเผย ค่อยตัดสินใจก็ยังไม่สายพ่ะย่ะค่ะ”

หมายความว่าอย่างไร

เหล่าขุนนางต่างตกใจและมองเว่ยเยวียนด้วยสายตายากที่จะเชื่อ ความหมายที่กำกวม เห็นได้ชัดว่าต้องการชะลอการตรวจสอบข้าราชสำนัก เขายังต้องการจะทำอะไรบางอย่าง!

ตั้งแต่ต้นปี ทางการในเมืองหลวงก็ประสบกับความโกลาหล ต้องคอยเฝ้าระแวดระวังการวางอุบาย ความรู้สึกอันตรายและไม่ปลอดภัยตั้งแต่กลางปีถึงสิ้นปี หมดสิ้นเรี่ยวแรงไปนานแล้ว

แม้แต่ผู้สมรู้ร่วมคิดที่ต่อสู้เก่งที่สุด ก็ยังอยากจะเสร็จสิ้นการตรวจสอบข้าราชสำนักโดยเร็ว ลดหย่อนภาระของประชาชนและฟื้นฟูเศรษฐกิจของประเทศชาติ

เว่ยเยวียน เจ้าคนรับใช้นั่น คิดไม่ถึงว่ายังคิดจะสู้ต่อ?

เขา…เขาบ้าไปแล้วหรือ

แม้แต่สมุหราชเลขาธิการหวางเจินเหวินยังอดไม่ได้ที่จะหันหน้าไปจับจ้องที่เว่ยเยวียนอย่างพินิจด้วยความประหลาดใจ ใบหน้าของเว่ยชิงอีไร้อารมณ์ ซึ่งไม่ต่างจากปกติมากนัก

ในฐานะคู่ต่อสู้เก่า สมุหราชเลขาธิการคิดไม่ถึงว่าตนเองจะไม่สามารถคาดเดาความตั้งใจที่แท้จริงของเว่ยเยวียนได้

อารมณ์ชั่ววูบ?

ไม่ เว่ยเยวียนจะได้รับอิทธิพลมาจากอารมณ์ได้อย่างไร อีกอย่าง อารมณ์โกรธมาจากที่ใดกัน

จักรพรรดิหยวนจิ่งจ้องไปที่เว่ยเยวียน หลังจากเฝ้าดูอยู่ครู่หนึ่ง ก็ตระหนักได้ว่าฆ้องทองแดงที่ชื่อสวี่ชีอันมีตำแหน่งพิเศษในหัวใจของเว่ยเยวียน

เขาบีบมือ รอให้ขุนนางเงียบเสียงลง พลางเอ่ยอย่างช้าๆ “คดีที่ลึกลับซับซ้อนเช่นนี้ สวี่ชีอันสามารถแก้ไขได้ภายในเวลาอันสั้น ช่างน่าอัศจรรย์ยิ่งนัก การเสียสละบุคคลที่มีความสามารถในขณะปฏิบัติหน้าที่เช่นนี้ ถือเป็นการสูญเสียของราชสำนักของข้า ก็ทำตามสิ่งที่จางสิงอิงรายงานเถอะ

เว่ยเยวียนทุบตีข้าราชสำนักในห้องโถง ละเลยกฎหมาย ลงโทษระงับเงินเดือนเป็นเวลาหนึ่งปี ส่วนเรื่องการตรวจสอบข้าราชสำนัก ปฏิบัติตามกฎราชวงศ์ ไม่มีการเปลี่ยนแปลง”