ผู้พิทักษ์รัตติกาลแห่งต้าฟ่ง นิยาย บท 770

บทที่ 770 รบเดี่ยวกับขั้นหนึ่ง

Ink Stone_Fantasy

ถือโอกาสที่เจียหลัวซู่ถูกลูกระเบิดอัสนีวารีของไป๋ตี้โจมตีจนร่นถอยนั้น อาซูหลัวอ้าปากพ่นกระดาษออกมาแผ่นหนึ่ง ‘ฟู่’ กระดาษเผาไหม้เป็นเถ้าถ่าน

ขณะที่เจียหลัวซู่กำลังซวนเซอยู่นั้น เกิดเสียงดัง ‘ตู้ม’ ตรงหน้าอก มีรอยเว้าลึกลงไปแต่ไม่สามารถฉีกทำลายกายาจิตเทพอารักษ์ได้

วิชาสาปสังหารของพ่อมด!

อาซูหลัวส่งคืนส่วนเสียหายให้กับพระโพธิสัตว์ขั้นหนึ่งผู้นี้ น่าเสียดายวิชาที่ลัทธิขงจื๊อบันทึกไว้นี้แตกต่างจากดั้งเดิม อีกทั้งวิชาสาปสังหารที่ใช้วิธีการส่งคืนความเสียหายนั้น มีอานุภาพห่างชั้นจากใช้กายเนื้อของศัตรูเป็นสื่อนำมาก

สองรูปแบบของวิชาสาปสังหารคือ

ใช้สิ่งของส่วนตัวของศัตรูเป็นสื่อนำ และส่งคืนบาดแผลของตัวเองเป็นค่าตอบแทน

แบบที่สองคล้ายกับหยกสลายของสวี่ชีอันเล็กน้อย แต่ก็แตกต่างกัน ประการแรกคืออานุภาพของมันไม่อาจเปรียบเทียบกันได้ ประการที่สอง วิธีส่งคืนของวิชาสาปสังหารค่อนข้างพุ่งเป้าโจมตีไปที่หัวใจกับจิตดั้งเดิมเพียงอย่างเดียว

แต่หยกสลายของสวี่ชีอันใช้วิธีแบบตาต่อตาฟันต่อฟัน

หลังจากใช้วิธีสาปสังหารเพื่อยืดเวลาอีกครั้ง แขนทั้งสองของอาซูหลัวที่ขาดไปก็บินกลับมาประสานกันที่รอยขาดเอง นี่มันใช้พลังน้อยกว่าการงอกแขนใหม่มาก

พวกเขาเตรียมพร้อมสำหรับทำสงครามที่ยืดเยื้อในสงครามชายแดนตอนเหนือ

เจียหลัวซู่ก้มมองรอยเว้าตรงหน้าอกอย่างไม่ใส่ใจมากนัก เมื่อเทียบกันแล้ว อาการบาดเจ็บภายนอกนี้ไม่นับเป็นการบาดเจ็บเล็กน้อยเสียด้วยซ้ำ อาการบาดเจ็บที่เกิดจากลูกระเบิดอัสนีวารีกลับสาหัสยิ่งกว่า ซึ่งทำให้เขาแสบร้อนด้วยความเจ็บปวด

ไป๋ตี้เป็นผู้แข็งแกร่งขั้นหนึ่งเหมือนกัน พอโจมตีด้วยพลังสะสม แม้ไม่ได้ทำลายการป้องกันของร่างธรรมวชิระ แต่ก่อให้เกิดความเจ็บปวดที่รุนแรงได้

เจียหลัวซู่มีประสบการณ์ต่อสู้มาเป็นร้อย แม้ไม่เคยแลกมือกับนักพรตนิกายปฐพีมาก่อน ทั้งยังไม่เคยได้รับการชี้แนะจากอานุภาพแห่งพลังบุญกุศลของนิกายปฐพี แต่ก็ไม่ปิดกั้นการรับรู้ว่าเกิดปัญหากับ ‘ดวงชะตา’ เขาเล็กน้อย

สำนักพุทธไม่มีร่างแห่งปราณเที่ยงธรรมที่ร้อยภูตผีปีศาจไม่กล้ำกรายอย่างลัทธิขงจื๊อ และก็ไม่มี ‘ทองอุไรทะลวงนับหมื่นวรยุทธ์’ ด้วย ต้นกำเนิดของวิชาฉานคือร่างธรรมพระโพธิสัตว์มัญชุศรีซึ่งสามารถป้องกันโชคร้ายได้

แต่หากแสดงร่างธรรมพระโพธิสัตว์มัญชุศรีล่ะก็ ร่างเดิมของเขาไม่อาจขยับเขยื้อนได้

หลังจากใคร่ครวญระยะเวลาสั้นๆ แล้ว การตัดสินใจของเจียหลัวซู่คือไม่สนใจแล้ว

ถึงแม้โชคร้ายรัดพันตัวจะเป็นเรื่องลำบาก แต่ก็มีขีดจำกัด ด้วยพลังกดอัดของขั้นหนึ่งที่มีต่อขั้นสอง อย่างมากโชคร้ายก็นำพาความลำบากมาเล็กน้อย ในเมื่อไม่มีวิธีการกำจัดออกไปก็ไม่ต้องสนใจมัน

เข่าทั้งคู่ของเจียหลัวซู่จมลงเล็กน้อย จากนั้นเกิดเสียงดัง ‘โครมคราม’ พื้นที่ราบใต้เท้าทรุดลงฉับพลัน เขากลายเป็นแสงสีทองพุ่งใส่อาซูหลัว

อาซูหลัวพ่นดาบยาวสีทองเข้มออกมาเล่มหนึ่ง และกุมมันไว้ในมือ

ดาบไท่ผิง!

ของวิเศษครึ่งขั้นของสวี่ชีอันชิ้นนี้ เขาให้อาซูหลัวยืม

ด้วยความแหลมคมของดาบไท่ผิงในตอนนี้ สามารถผ่ากายเนื้อของจอมยุทธ์ขั้นสองได้ แม้จะบอกว่าเมื่อใช้กับพลังเทพวชิระของเจียหลัวซู่ ไม่อาจทำลายเกราะป้องกันได้ภายในดาบเดียว แต่แข็งแกร่งกว่าการใช้กำปั้นของอาซูหลัว

ความแตกต่างของระดับขั้นไม่อาจเสริมกันได้ แต่สามารถใช้ของวิเศษ วรยุทธ์ และสิ่งของภายนอกอื่นๆ มาชดเชยได้อย่างเต็มที่

กงล้อแสงสว่างพร่างพรายอ่อนแสงลง มันพุ่งผ่านแขนไปยังปลายดาบ และเพิ่มแสงเจิดจ้าให้ดาบไท่ผิงอีกครั้ง

พอเห็นแสงสีทองปะทะเข้ามาตรงหน้า อาซูหลัวก็ย่อขาแล้วหันไปด้านข้าง ดาบไท่ผิงในมือเปล่งแสงเจิดจ้าลงบนตัวฝ่ายตรงข้าม

เจียหลัวซู่ขมวดคิ้วทันที เขารู้สึกปวดแสบปวดร้อน

แม้ดาบเล่มนี้จะทำลายร่างธรรมวชิระของเขาไม่ได้ แต่ก็ทำให้เขารับรู้ถึงการคุกคามของอาวุธที่เข้ามาในร่าง

จู่ๆ แสงสีทองที่เจียหลัวซู่กลายร่างมาก็หยุดลง มือขวาจับข้อมือของอาซูหลัวไว้พยายามจะแย่งดาบไท่ผิงไป

อาซูหลัวคลายฝ่ามือลง ยื่นดาบไปที่มือซ้าย ปลายดาบที่สว่างพร่างพรายชี้ไปที่ดวงตาทั้งคู่ของเจียหลัวซู่

เจียหลัวซู่เอนตัวไปด้านหลังเพื่อหลบคมดาบ เข่ากระแทกไปที่ท้องน้อยของอาซูหลัวอย่างรุนแรง

พลังปราณทะลุผ่านแผ่นหลังอาซูหลัว เกิดเสียงระเบิดดังตู้ม

เดิมทีครั้งนี้สามารถกระแทกอาซูหลัวกระเด็นออกไปได้ แต่พรของจ้าวโส่วที่ว่า ‘หนึ่งทหารเฝ้าด่าน หมื่นทหารมิอาจกรายผ่าน’ ยังคงอยู่ ทำให้อาซูหลัวองอาจห้าวหาญกว่าที่ผ่านมา

เจียหลัวซู่หัวเราะเยือกเย็น พอดีดเอว ร่างที่เอนไปด้านหลังก็ถูกดึงกลับมา ศีรษะกระแทกใส่หน้าอาซูหลัวอย่างโหดเหี้ยม

พลังปราณในรูปแบบระลอกคลื่นระเบิดตัวฉับพลัน อาซูหลัวสูญเสียสติสัมปชัญญะในพริบตา และกระเด็นออกไปราวกับถุงกระสอบทราย

นักบวชเต๋าจินเหลียนออกแรงพ่นลมหายใจออกมา ลมหายใจก่อตัวเป็น ‘ร่างวายุ’ ที่ด้านหลังอาซูหลัว และห่อหุ้มอาซูหลัวก่อนทำการเคลื่อนย้ายเพื่อหลบหลีกการไล่สังหารของเจียหลัวซู่

คนทั้งสี่คนจากทั้งสองฝ่ายต่างแสดงพลังพิเศษ เปิดการสู้รบอย่างดุเดือดรุนแรง โดยที่อาซูหลัวเผชิญหน้ากับเจียหลัวซู่โดยตรง ต้านทานพลังกดดันไว้ จ้าวโส่วกับนักบวชเต๋าจินเหลียนคอยช่วยเหลือ

เจียหลัวซู่มีพรของร่างธรรมวชิระ ลักษณะท่าทางดุดัน ไล่ล่าและต่อสู้อย่างฮึกเหิม พวกอาซูหลัวทั้งสามก็รับมืออย่างระมัดระวัง ไม่กล้าทำผิดพลาดเลยแม้แต่น้อย

คนแรกสามารถทำผิดได้อย่างเต็มที่ ส่วนคนหลังมีอัตราความผิดพลาดเป็นศูนย์

เจียหลัวซู่ต่อยอาซูหลัวกระเด็นในกำปั้นเดียว ไม่จำเป็นต้องใช้สะสมพลัง เขากลายเป็นแสงสีทองพุ่งใส่นักบวชเต๋าจินเหลียนที่อยู่อีกด้าน

เป้าหมายของเจียหลัวซู่ชัดเจน อาซูหลัวแข็งแกร่งกว่าสุดยอดจอมยุทธ์ขั้นสองทั่วไป มูลเหตุมาจากระบบการบำเพ็ญ การป้องกันแข็งแกร่ง พลังชีวิตเต็มเปี่ยม แม้แต่เขาก็ไม่อาจสังหารคนทรยศผู้นี้ในช่วงเวลาสั้นๆ ได้

และจ้าวโส่วคือระบบของลัทธิขงจื๊อ ลัทธิขงจื๊อสามารถเปลี่ยนแปลงกฎได้ตามใจ ซึ่งจัดการได้ยากสุด อีกทั้งยังมีของวิเศษสองชิ้นอย่างมงกุฎแห่งปราชญ์เอกและดาบสลักปราชญ์ศักดิ์สิทธิ์คอยช่วยเหลือ ระดับของจ้าวโส่วอาจไม่ด้อยไปกว่าอาซูหลัว

ดังนั้นทั้งสามคนนี้ นักพรตเฒ่าจากนิกายปฐพีสามารถจัดการได้ง่ายสุด

พื้นดินใต้เท้านักบวชเต๋าจินเหลียนโป่งขึ้นมา มันก่อตัวเป็นมนุษย์ยักษ์สวมเกราะศิลาที่สูงสามจั้ง แขนทั้งสองวางไขว้ไว้กลางอก เพื่อทำท่าป้องกัน

ร่างปฐพี!

‘ปฐพี วายุ วารี อัคคี’ สี่ยอดร่างธรรมสำนักเต๋านั้น ร่างปฐพีมีชื่อเสียงในเรื่องการป้องกัน นักบวชเต๋าจินเหลียนมีสุดยอดบุคลิกขั้นสอง พลังป้องกันของร่างปฐพีที่แสดงออกมาต้องแข็งแกร่งกว่าจอมยุทธ์ขั้นสาม ซึ่งเปรียบเสมือนขั้นสองได้

‘เพล้ง!’

ร่างปฐพีระเบิดตัวภายใต้กำปั้นเหล็กของเจียหลัวซู่ หน้าอกของนักบวชเต๋าจินเหลียนเหมือนถูกกระแทก เลือดสดๆ ทะลักออกมา ลำตัวโค้งงอราวกับกุ้งและกระเด็นออกไป

เจียหลัวซู่ถือโอกาสรุกไล่ไปติดๆ ในขณะที่ชนะ สำหรับขั้นสูงที่ไม่ใช่ระบบจอมยุทธ์แล้ว นี่เท่ากับการประกาศความตาย (ของกายเนื้อ)

จ้าวโส่วระบัดแขนเสื้ออย่างแรงและกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักอึ้ง

“ถอยออกไปสองร้อยจั้ง!”

นักบวชเต๋าจินเหลียนหายตัวในทันที ตอนนี้อยู่ห่างออกไปสองร้อยจั้ง ซึ่งหลบเลี่ยงจุดจบของการถูกทำลายกายเนื้อได้อย่างหวุดหวิด

จ้าวโส่วไม่ได้เลือกให้เจียหลัวซู่ถอยออกไปสองร้อยจั้ง แต่กลับส่งนักบวชเต๋าจินเหลียนไปยังสถานที่ปลอดภัยที่อยู่ตรงกันข้าม ข้อดีคือของการทำเช่นนี้คือ การแว้งกัดของลั่นประกาศิตจะเบาลงมาก

และบรรลุผลลัพธ์ได้เหมือนกัน

ศิษย์ลัทธิขงจื๊อที่อยู่ในวัยผู้ใหญ่คนหนึ่ง ควรรู้ว่าจะโอ้อวดได้อย่างไร

หลังจากส่งนักบวชเต๋าจินเหลียนไปแล้ว จ้าวโส่วก็หยิบมงกุฎขงจื๊อออกมาและกล่าวเสียงทุ้ม

“ดาบนี้ต้องโดน!”

เขายื่นดาบสลักในมือออกไปเบาๆ ในระหว่างนั้น สีน้ำมันสีทองก็เปล่งประกายระหว่างหน้าผาก และปกคลุมทั่วทั้งร่างอย่างรวดเร็ว ทำให้กายาจิตของเขาบรรลุถึงระดับจอมยุทธ์ขั้นสามชั่วคราว

ดาบในมือของจ้าวโส่วทะลวงขีดจำกัดของมิติ ดาบสลักปราชญ์ศักดิ์สิทธิ์แทงไปที่หน้าอกเจียหลัวซู่

เจียหลัวซู่รู้ดีว่าของวิเศษชิ้นนี้น่ากลัวมาก มือทั้งคู่ทำสัญลักษณ์มืออย่างรวดเร็ว ตั้งแต่แลกมือกันมา นี่เป็นครั้งแรกที่แสดงร่างธรรมพระโพธิสัตว์มัญชุศรี

แต่ช่วงเวลานี้พลันมีเมฆดำพวยพุ่งบนท้องฟ้า แท่งสายฟ้าขนาดเท่าถังน้ำฟาดใส่เจียหลัวซู่พอดี

ฟาดจนร่างของเขาเกิดอาการชาและแข็งทื่อ

สัญลักษณ์มือยังทำไม่สำเร็จ

นี่ไม่ใช่สายฟ้าธรรมดา นี่คือเคราะห์สวรรค์ของลั่วอวี้เหิง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้พิทักษ์รัตติกาลแห่งต้าฟ่ง