ฉีเซียนแปรเปลี่ยนจากคุณชายหล่อเหลาพริบตาเดียวกลายเป็นไอ้คนพิการ ความเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงขนาดนี้มันทำให้เขารับไม่ได้
วันนี้เขาออกมาพร้อมกับความโกรธที่สุมอก เห็นใครก็อยากต่อย เห็นใครก็อยากด่าไปหมด
วันนี้เขาพาอาหลงออกมาด้วย ดูซิใครจะกล้าทำอะไรเขา?
อาหลงส่ายหน้าอย่างจนปัญญา แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา
เขาเป็นบอดี้การ์ดให้ตระกูลฉี ตอนแรกเขาถูกจ้างให้มาเป็นบอดี้การ์ดประจำตัวของท่านผู้นำตระกูลฉีเจี้ยนหลง เพียงแต่ช่วงนี้มาคอยคุ้มกันให้ฉีเซียน
อาหลง เดิมทีชื่อว่าเจิ้งผิงหลง แต่คนเรียกกันว่าฮุ่นเทียนหลง ฉายานี้กลายเป็นชื่อของเขา
ตอนที่ฮุ่นเทียนหลงเป็นหนุ่ม ๆ เขาเคยเป็นทหารรับจ้างอยู่ที่เมืองนอก มีความสามารถอันแข็งแกร่ง ตอนนี้เขายังอายุไม่ถึงสี่สิบ อยู่ในช่วงวางมือจากวงการ เพราะฉะนั้นฉีเซียนถึงได้กล้าเอาแต่ใจตัวเองไม่เกรงกลัว
ในเมื่อคนอื่นไม่สนใจฐานะคุณชายแห่งตระกูลฉีของเขา ตอนนี้มีอาหลงอยู่ด้วย ก็ไม่มีใครกล้าทำอะไรเขาได้
พอเห็นฉีเซียนเข้ามา จู้หลินหลินก็ตื่นตระหนก ทันใดนั้นเธอก็คว้ามือของฉินจุนทันที
“พี่เสี่ยวจุน เราจะทำยังไงกันดี!”
ฉินจุนก็เอ่ยด้วยสีหน้าขี้เล่น
“ก็มีคุณชายจินอยู่ไม่ใช่หรือไง เธอจะกลัวอะไร คุณชายจินก็เคยจัดการพวกมันไม่ใช่เหรอ จัดการอีกครั้งจะเป็นอะไรไป?”
จินซานหลงเห็นทั้งสองคนจับมือกัน ก็ไม่พอใจมาก ๆ ถึงแม้ว่าจะรู้ว่าจู้หลินหลินทำไปด้วยสัญชาตญาณ แต่สาวในดวงใจของเขาจะให้ไปถูกคนอื่นแตะเนื้อต้องตัวได้อย่างไร?
จินซานหลงเอ่ยด้วยสีหน้าเย็นชา
“ก็แค่คุณชายของตระกูลฉีเท่านั้น ฉันจะไปจัดการมันเอง หลินหลินไม่ต้องกลัวไป”
จินซานหลงรู้สึกว่าไอ้ฉีเซียนนี่มาได้ทันเวลาพอดี ถือว่าเป็นโอกาสของเขา
ถ้าไม่มีคนของตระกูลฉีมา จู้หลินหลินก็จะไม่รู้สึกถึงความกลัว
จินซานหลงลุกขึ้นยืน จัดระเบียบเนกไทนิดหน่อย สีหน้าแสดงอาการไม่แยแสใด ๆ เดินไปด้วยท่าทางหยิ่งผยอง
ฉีเซียนในเวลานี้ กำลังยกขวดเบียร์ขึ้นดื่มเข้าปากอึก ๆ มองดูสาวสวยหุ่นเซ็กซี่ที่รายล้อมอยู่รอบกาย ภายในใจก็ยิ่งรู้สึกหดหู่ ขาสองข้างของเขาพิการ ยุ่งกับสาว ๆ ไม่ได้เลยแม้แต่คนเดียว
จินซานหลงเดินมาหยุดยืนอยู่หน้าโต๊ะของเขา ก่อนจะยื่นมือชี้หน้าฉีเซียนพร้อมกับเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ไสหัวไปซะ อย่ามาขวางหูขวางตาอยู่ที่นี่!”
เดิมทีฉีเซียนก็โมโหหัวร้อนอยู่แล้ว ตอนนี้ยังมีคนมาหาเรื่องถึงที่อีกเหรอ?
“แกเป็นใครวะ!”
จินหลงซานเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ฉัน จินซานหลง คุณชายแห่งตระกูลจินจากเมืองหลวง!”
จินซานหลงมโนไว้ดิบดีว่า เพียงแค่เอ่ยชื่อตระกูลจิน ฉีเซียนก็จะต้องหวาดกลัวแน่นอน
เพราะถึงยังไงก่อนหน้านี้พ่อของเขาก็เคยจัดการฉีเจี้ยนหลงมาแล้ว แม้ว่าเฮลิคอปเตอร์รบเหล่านั้นจะไม่ใช่พ่อเขาเป็นคนเรียกมา แต่ว่ามันก็ต้องเกี่ยวข้องกับพ่อของเขาสักนิดแหละ
ไม่อย่างนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะความช่วยเหลือของตระกูลจินอย่างพวกเขา ตระกูลฉีจะปล่อยตัวหวังหยุนออกมาง่าย ๆ อย่างนั้นได้อย่างไร?
แต่ทว่า ความเป็นจริงกับสิ่งที่จินซานหลงมโนไว้มันแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
เพียงแค่เอ่ยจบ สีหน้าของฉีเซียนก็ดำทะมึนน่ากลัวอย่างไม่มีใครเทียบ
“ตระกูลจิน?กับอีแค่ตระกูลจินเล็ก ๆ นั่น เดี๋ยวนี้กล้ามาอวดดีต่อหน้าฉันอย่างนั้นเหรอ!อาหลง!ตัดขามันให้ผมซะ !”
“ไม่ต้องพูดว่าแกเป็นจินซานหลง ต่อให้จินกว่างจื้อพ่อของแกมาเอง ฉันก็จะทำลายมันแบบนี้!”
ฟุบ!
ภายในพริบตาขาข้างหนึ่งของจินซานหลงก็ล้มลงไปที่พื้นทันที เกิดความปวดร้าวอย่างรุนแรงที่หน้าท้องของเขา สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที มีดาวหมุนรอบ ๆ ดวงตาของเขา
“แกทำอะไร!แกกล้าทำร้ายฉันเหรอ แกเชื่อไหมล่ะว่าพ่อฉันจะจัดการพวกแกอีกรอบ!”
ฉีเซียนโมโหจนหัวเราะเยาะออกมา “จัดการฉัน?แกคิดว่าพ่อแกเป็นใคร?จัดการมัน!”
ฉีเซียนอยากจะหัวเราะเยาะจริง ๆ กับอิแค่ตระกูลเล็ก ๆ อย่างตระกูลจิน กล้าดียังไงมาอวดดีต่อหน้าเขา?
ตงไห่เป็นถิ่นของตระกูลฉี มันก็แค่คุณชายจากเมืองอื่น กล้าทำเป็นอวดดี แบบนี้อยากจะรนหาที่ตายหรือยังไง!
อาหลงไม่ไว้หน้าจินซานหลงเลยสักนิดเดียว พอคุณชายฉีเอ่ยปาก เขาก็ตรงเข้า่ไปเตะที่เข่าของจินซานหลงอย่างบ้าคลั่งทันที
อาหลงเป็นถึงทหารเก่า คนธรรมดาไม่สามารถต่อกรกับเขาได้เลย แล้วนับประสาอะไรกับคุณชายที่ถูกประคบประหงมอย่างจินซานหลง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้รักษาสุดแกร่ง