ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 120

พิธีกรและเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมารวมตัวกัน และสายตาของทุกคนก็จับจ้องไปที่ฉินจุน

“สุภาพบุรุษผู้นี้ คุณเป็นผู้บริจาคหรือไม่ครับ?”

แม้ว่ามันจะสุภาพตามตัวอักษร แต่มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองสามคนล้อมรอบฉินจุน

อันที่จริง ทุกคนมารวมตัวกัน และสถานที่ทั้งหมดถูกปิดล้อมอย่างสมบูรณ์

แน่นอนว่า ตัวละครที่ธรรมดาเหล่านี้ฉินจุนก็ไม่ใส่ใจอยู่แล้ว ถือได้ว่าเขาไม่สามารถปิดล้อมฉินจุนไว้ได้

เพียงแต่เขาไม่อยากทำตอนนี้

ทุกคนมาที่นี่แบบนี้ ติงหมิงเลี่ยงก็เห็นฉินจุนด้วย

ทันใดนั้น ใบหน้าของเขามีสีที่น่าสยดสยอง

“ไม่แปลกใจเลย! ผู้ชายคนนี้ใช้เงินมากกว่าสองแสนหยวนอย่างฟุ่มเฟือยในร้านอาหารมิชลินในตอนค่ำ! ฉันบอกว่าเขาไปเอาเงินมาจากไหนเนี่ย มันกลับกลายเป็นว่าเป็นเงินที่พวกเราบริจาค!”

“อะไรนะ!”

เมื่อทุกคนได้ยินเช่นนี้ ทุกคนก็จ้องไปที่ฉินจุน

มีกลิ่นเหม็นของเนื้อและเหล้า และมีกระดูกแช่แข็งอยู่บนถนน และผู้คนเกลียดชังคนรวย

เด็กคนนี้น่ารังเกียจเกินไป และเขาใช้เงินบริจาคของพวกเขาเพื่อกินและดื่มจริงหรือ?

ค่าอาหารเกินสองแสนหยวน เพียงพอรองรับนักศึกษาได้กี่คน!

ซ่งซวงเอ๋อแค่นเสียงเหอะอย่างเย็นชา “พี่ติง คุณรู้จักเขาด้วย! ผู้ชายคนนี้น่ารังเกียจอย่างยิ่ง เขาได้รับรางวัลใหญ่มาก่อนและซื้อรถหรู และใช้จ่ายฟุ่มเฟือย”

“ต่อมาก็บริจาคเงินเพื่อเปรียบเทียบ และอวดต่อหน้าผู้หญิง นี่คือสิ่งที่ฉันเห็นด้วยตาของฉันเอง!”

“ตอนนี้การบริจาคของคุณถูกโอนไปยังบัญชีที่ไม่ถูกต้อง เขาต้องเอาไปเอง และเริ่มกินและดื่มอย่างฟุ่มเฟือยอีกครั้ง และเขาจะไม่มีวันคืนมัน”

“ก็แค่เขาไม่ทิ้งชื่อและเบอร์โทรศัพท์ไว้ ดังนั้นเขาจึงคิดว่าไม่มีใครรู้จักเขา แต่คุณไม่คิดว่าจะเจอฉันที่นี่!”

ติงหมิงเลี่ยงและคนอื่น ๆ ก็จ้องมองมาที่เขาเช่นกัน หากพวกเขาไม่ได้พบกับซ่งซวงเอ๋อ ในวันนี้ฉินจุนก็จะไม่ยอมรับว่าพวกเขาไม่สามารถช่วยได้จริง ๆ

“เอาเงินคืนมา!”

“ใช่ จ่ายเงินเร็ว กินดื่มกับเงินบริจาค คุณยังมีจิตสำนึกอยู่มั้ย!”

“ถ้าคุณไม่จ่ายเงิน คุณจะไม่สามารถออกจากประตูนี้ได้ในวันนี้!”

ทุกคนตื่นเต้นในทันที และถูกกระตุ้นโดยติงหมิงเลี่ยงและซ่งซวงเอ๋อ

ซ่งซวงเอ๋อกอดแขนของเขาด้วยท่าทางตลก เมื่อมองไปที่ฉินจุน ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเยอะเย้ย

ไอ้จ้อนเหม็น กล้าบ้ากับฉันเหรอ?

ดูสิว่าฉันจะแฉแกยังไง!

เขามองเห็นมันได้ ฉินจุนคนนี้เป็นไก่ที่มีกลิ่นเหม็นด้วยโชคสุด ๆ แต่เขาโชคดีเกินกว่าจะจับเขาเป็นเด็กฟุ่มเฟือยได้ นอกจากนี้ยังเป็นการบริจาค และรถยนต์ที่หรูหรา ฟังที่พี่ติงพูด เขาใช้เงินไปหลายแสนในมื้ออาหาร? คนแบบนี้สมควรที่จะยากจน!

ติงหมิงเลี่ยงฉวยโอกาสนี้ และต้องการจัดการฉินจุนอย่างดุเดือด เขาอายมากเมื่อกินเข้าไป เขาคิดว่าผู้ชายคนนี้เป็นเศรษฐีที่ซ่อนอยู่ แต่เขาไม่คิดว่าผู้ชายคนนี้จะได้รับรางวัลชนะเลิศ!

ยิ่งไปกว่านั้น เงินที่ใช้จ่ายไปกับค่าอาหารคือเงินบริจาคจากบริษัทการกุศลของพวกเขา ถ้าวันนี้จับไม่ได้คาหนังคาเขา จะต้องบ้าตายแน่ ๆ

ฝูงชนรวมตัวกันรอบ ๆ และฉินจุนก็กลายเป็นจุดสนใจ

เมื่อเห็นสิ่งนี้ หวังเจียหมิงก็รีบออกไปและยืนต่อหน้าฉินจุน และกล่าวว่า

“อย่าตื่นตระหนก! พี่ใหญ่คนนี้บริจาคเงินสิบล้านก่อนหน้านี้ เขาต้องเป็นคนดี การโอนผิดบัญชีเป็นความผิดของเรา และเขาอาจไม่รู้ด้วยซ้ำค่ะ”

ซ่งซวงเอ๋อพ่นลมอย่างเย็นชา “เขาไม่รู้ เขาจะไม่รู้ว่าโอนเงินไปให้เขามากขนาดนั้นน่ะเหรอ?”

“และฉันรู้จักเขามาก่อน เขาจีบฉันและฉันไม่เห็นด้วยกับเขา เขาไม่ใช่ผู้ชายรวยเลย แต่เป็นไอ้จ้อนที่ชนะรางวัล เงินบริจาคคือเงินทั้งหมดที่เขาเหลือหลังจากชนะรางวัล แล้วเอาไปซื้อรถหรู!”

เมื่อซ่งซวงเอ๋อพูดเช่นนี้ ทุกคนก็เริ่มมั่นใจมากขึ้น

ท้ายที่สุด เมื่อต้องเผชิญกับการเผชิญหน้าตอนนี้ เธอจะไม่พูดเรื่องไร้สาระอย่างแน่นอน คนรวยไม่ใช่แค่วางมาด และดูเสื้อผ้าของเขา เขาดูไม่เหมือนคนรวย