ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 150

เมื่อสิ้นเสียงของผู้จัดการเทียนจุนไคและคนอื่น ๆ ก็ตกตะลึงทันที

“อะไรนะ? แขกวีไอพี? เขาน่ะเหรอ?”

อู๋นานาหัวเราะออกมาทันที

“ฉันว่านะสหายพวกนายต้องเข้าใจกันผิดแน่ ๆ ท่านนี่ไม่ใช่แขกวีไอพีของเจ้านายของคุณหรอก เขาเป็นแค่คุณชายตกอับที่มาขอกินข้าวกับเราเท่านั้น!”

ผู้จัดการมองไปที่คนเหล่านั้นที่อยู่ในห้องด้วยสายตาเย็นชา ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่ามันน่าขำมาก

คนกลุ่มนี้นั่งอยู่โต๊ะเดียวกับคนที่มีอิทธิพลจริง ๆ แต่กลับไม่รู้งั้นเหรอ?

นี่คือแขกวีไอพีที่ประธานเหอของพวกเขากำชับเองว่าต้องต้อนรับอย่างดี แต่คนพวกนี้มันอะไรกัน? ทำไมพวกเขาถึงเข้ามาได้ บ้าไปแล้วเหรอ?

เห็นคนเหล่านี้ทำให้แขกวีไอพีของพวกเขาไม่พอใจ ผู้จัดการจึงไม่เกรงใจแล้ว รปภ.20 คนเดินตรงเข้ามาพร้อมกับกระบองไฟฟ้าและยืนอยู่ข้างหลังคนเหล่านี้

เพียงกดปุ่มกระบองไฟฟ้าก็จะเริ่มทำงาน ดูน่าขนลุกมาก

เทียนจุนไคก็ดูตื่นตระหนกเล็กน้อย เขาขมวดคิ้วและพูด

“พวกคุณเป็นอะไรกัน ฉันคุณชายเทียนจุนไคแห่งบริษัทอสังริมทรัพย์เทียนกรุปนะ เมื่อกี้พ่อฉันโทรหาพวกคุณแล้วไม่ใช่เหรอ!”

ผู้จัดการแค่นหัวเราะอย่างเย็นชา “บริษัทอสังหาริมทรัพย์เทียนกรุปแล้วไง? มาทำให้แขกวีไอพีของประธานเหอของเราไม่พอใจ ถ้าคุณไม่ให้คำอธิบายมาพวกคุณอย่าคิดว่าจะได้ออกไปดี ๆ ”

ลูกน้องของเหอเนี่ยนอิงมีแต่คนโหด ๆ รปภ.เหล่านี้ส่วนใหญ่ก็เป็นคนที่เกษียณจากกองทัพแล้วทั้งนั้น มีร่างกายแข็งแกร่งมาก การสู้กับลูกคนรวยพวกนี้ หนึ่งต่อห้าก็ได้สบาย ๆ

หากพวกเขาลงมือจริง ๆ คนเหล่านี้อาจจะเสียเปรียบอยู่ฝ่ายเดียวเลย

สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือพวกเขาไม่สนใจฐานะใด ๆ ทั้งสิ้น พวกเขาไม่สนใจว่าจะเป็นบริษัทอสังหาริมทรัพย์เทียนกรุปอะไรนี่เลยสักนิด

สีหน้าของเทียนจุนไคดูบูดเบี้ยว “ลูกพี่ครับ คุณจำผิดคนแล้วจริง ๆ เขาไม่ใช่แขกวีไอพีที่คุณพูดถึงแน่นอน เขาเป็นแค่ไอ้กระจอกคนหนึ่งเท่านั้น!”

เมื่อสิ้นเสียงนั้น รปภ.ก็ใช้กระบองไฟฟ้าช็อตทันที

เปรี๊ยะ ๆ ๆ !

ร่างกายของ เทียนจุนไคก็กระตุกทันที ตาขาวกลับขึ้นมา จากนั้นก็ล้มลงลงบนโต๊ะจนทำให้จานชามหลายใบแตก

“ถ้ายังกล้าพูดจาดูหมิ่นอยู่อีก ต่อไปจะเอาให้หนักกว่านี้!”

เมื่อเห็นว่าเทียนจุนไคถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยช็อตด้วยกระบองไฟฟ้าก็ไม่มีใครกล้าพูดอะไรอีก คนของบริษัทอสังหาหาริมทรัพย์เหอกรุปนั้นเจ๋งจริง ๆ เป็นแค่ผู้จัดการแต่กลับไม่สนใจคุณชายเทียนเลย!

ทุกคนมองไปที่ฉินจุน และพบว่าตอนนี้ใบหน้าของฉินจุนนั้นนิ่งมาก ไม่มีอาการตื่นตระหนกใด ๆ เลย

เขาเหลือบมองไปที่เทียนจุนไคที่ยังคงตัวสั่น และยังคงไม่ได้สติ ฉินจุนจึงพูดขึ้น

“ผมให้คุณสองทางเลือก”

“อย่างแรกคุกเข่าและคำนับสามครั้ง แล้วผมจะปล่อยคุณไป”

“อย่างที่สอง ถ้าคุณดื่มเหล้าทั้งโต๊ะหมดคุณก็ไปได้เลย”

นี่คือสิ่งที่เทียนจุนไคเพิ่งพูดไปเมื่อไม่กี่นาทีก่อน แบบเดียวกันเป๊ะ ๆ ฉินจุนตอกกลับแบบเดียวกันกับที่เขาถูกกระทำในตอนแรก

เทียนจุนไคกัดฟันแน่นด้วยความแค้น

อวดดีนักนะ!

ถ้าไม่ใช่เพราะผู้จัดการนั่นจำคนผิด ตอนนี้เขายังจะทำเป็นเก่งอีกเหรอ?

เทียนจุนไคโกรธจัด ตอนนี้กลับถูกไอ้คนกระจอกเช่นนี้มาเหยียบหัว!

เทียนจุนไคก็อยากจะต่อต้าน แต่ไม่มีทางเลือก ผู้จัดการที่สมองมีปัญหานี่ก็คิดว่าฉินจุนเป็นแขกวีไอพีของพวกเขา ทำให้เขาไม่มีทางเลือกอื่น