ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 195

ฉีเจี้ยนหลงแทบจะเป็นลม

“ไอ้สารเลว หยุด!”

ฉีเจี้ยนหลงก้าวไปข้างหน้าเพื่อห้ามฉีกัง แต่ฉีกังหันศีรษะและเตะไป ทำให้ฉีเจี้ยนหลงกระเด็นไปโดยตรง และยังคงขุดดินอย่างบ้าคลั่ง

ฉีเจี้ยนหลงหอบหายใจ “ลูกชั่ว ไอ้ลูกชั่ว!”

หลังจากพูดเสร็จ เขาก็เริ่มขุดอย่างรวดเร็ว

เพื่อความอยู่รอด ทั้งสองพ่อและลูกชายต้องขุดหลุมให้กันและกัน แม้ว่ามือของฉีกังจะเป็นเลือดทั้งหมด พวกเขาก็ไม่ลังเลใจ

เมื่อเห็นฉากนี้ ฉินจุนยิ้ม และมองขึ้นไปบนท้องฟ้า

ถ้าตระกูลฉินมีชีวิตอยู่บนท้องฟ้า พวกเขาจะหัวเราะเมื่อเห็นความอนาถของพ่อลูกคู่นี้จากตระกูลฉี

ความเร็วในการขุดของฉีเจี้ยนหลงนั้นไม่เร็วเท่ากับของชายหนุ่ม แต่เขาขุดเศษแก้วที่แตกอยู่บนพื้น

ฉีเจี้ยนหลงคว้าแก้วที่หักในมือของเขา รีบวิ่งไปคว้าผมของฉีกัง และแก้วในมือก็เจาะคอของเขา!

ว่ากันว่าพิษเสือกินลูกไม่ได้ แต่เมื่อสิ่งต่าง ๆ เข้าสู่ความเป็นและความตาย เมื่อคนสองคนสามารถมีชีวิตอยู่ได้เพียงคนเดียว ฉีเจี้ยนหลงจะห่วงความเป็นพ่อและลูกชายของเขาได้อย่างไร?

เศษแก้วเจาะคอของฉีกัง ทำให้ฉีกังโกรธทันที

น่าเสียดายที่ความแข็งแกร่งของฉีเจี้ยนหลงนั้นอ่อนแอเกินไป และเขาไม่ได้ฆ่าลูกทั้งหมดในคราวเดียว

ฉีกังโกรธอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ เขาพลิกตัวกลับมาแล้วทับฉีเจี้ยนหลงไว้ด้านล่าง มือทั้งบีบคอของเขาแน่น

“ไอ้แก่ ฉันจะเอาชีวิตแก!”

ฉินจุนปรบมือเล็กน้อย เป็นการดีที่พ่อลูกจะฆ่ากันเอง

ในเวลานี้ หลุมของทั้งสองถูกขุดโดยพื้นฐานแล้ว ฉินจุนก็ก้าวไปข้างหน้า และพูดว่า

“โอเค ไม่ต้องทะเลาะกัน เดี๋ยวฉันไปส่งเอง”

หลังจากพูดจบ ฉินจุนก็บีบคอของคนทั้งสองด้วยมือแต่ละข้าง และยกขึ้นโดยตรง

พลังของฉินจุนนั้นยิ่งใหญ่มาก จนไม่ใช่สิ่งที่พ่อและลูกชายของพวกเขาจะต้านทานได้ คนสองคนถูกดึงขึ้นที่คอ ขาของพวกเขาแกว่งไปมาเล็กน้อยในอากาศ เหมือนกับไก่ตัวน้อยสองตัว พวกเขาถูกทิ้งให้ถูกฆ่า

“แก … คำพูดของแกไม่น่านับ …”

ฉีกังไม่ลังเลที่จะต่อสู้กับพ่อของเขา ก่อนที่เขาจะตาย ทั้งสองฆ่ากันเองเพื่อเอาชีวิตรอดเพียงลำพัง

ฉินจุนเยาะเย้ย “สิบปีที่แล้วตระกูลฉินของฉันถูกทำลายทั้งโคตร พวกแกทั้งสองก็มีส่วน แกคิดว่า ฉันจะปล่อยพวกแกไปเหรอ? พวกแกเป็นคนชนชั้นสูงในสังคม มันไร้สาระจริง ๆ ”

หลังจากพูดเสร็จ ฉินจุนก็กดมือและเกร็งนิ้ว

ฉีกังและฉีเจี้ยนหลงตาลอยทันที ใบหน้าของพวกเขาแดงก่ำ และพวกเขาก็หายใจไม่ออก

ฉินจุนยังคงออกแรงต่อไป และด้วยการคลิก คอของทั้งสองคนก็ถูกบีบและตายทันที

หลังจากโยนทิ้งแล้ว ศพทั้งสองก็ถูกโยนลงไปในหลุม ฉินจุนเตะดินสองสามครั้งซึ่งถือว่าฝังไว้แล้ว

ในสามตระกูลใหญ่ ตระกูลฉีถูกทำลายอย่างสมบูรณ์

พ่อและลูกชายของผู้กระทำความผิดถูกฆ่า ส่วนที่เหลือจะต้องถูกทำลาย

ฉินจุนติดตามเฉพาะผู้เข้าร่วมในปีนั้น และจะไม่เป็นอันตรายต่อคนรุ่นต่อไปในอนาคต

ตราบใดที่พวกเขาออกจากตงไห่ และไม่ก่อให้เกิดปัญหาอีกต่อไป ฉินจุนจะไม่รีบเร่งที่จะฆ่าพวกเขาทั้งหมด

เมื่อเขาเดินไปที่หลุมศพของปู่และพ่อแม่ของเขา ฉินจุนก็คุกเข่าลง และล้มหัวลงสองสามครั้ง

“ตระกูลฉีหายไป ตระกูลซู และตระกูลกูลหัวจะถูกทำลายทิ้ง พวกเขาจะถูกส่งไปสักการะในวันหลังครับ”

หลังจากนั้น ฉินจุนลงไปที่ภูเขา และทุกอย่างดูเหมือนจะไม่เคยเกิดขึ้น

ในวันที่สอง ตงไห่ทั้งหมดสั่นสะเทือน

ตระกูลฉีหนึ่งในสามตระกูลใหญ่ ย้ายออกไปในชั่วข้ามคืน มีคนหลายสิบคนในครอบครัว ไม่เหลือสักคนเดียว ทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลฉีถูกปิดตัวลง และอสังหาริมทรัพย์ก็ว่างเปล่า และไม่มีใครต้องการ

“…”

ข้อมูลต่อไปนี้โดยทั่วไปเกี่ยวข้องกับซูเหวินฉีและเถียนอิง การคืนเงินของเถียนอิงสำหรับคอนเสิร์ตวันนี้ ทำให้ทุกคนตกใจ

ก่อนหน้านี้เถียนอิงฉวยวันการแสดงคอนเสิร์ตของซูเหวินฉีไป ทำให้เกิดกระแสความคิดเห็นของประชาชน โดยกล่าวว่าทั้งสองคนต่อสู้อย่างเปิดเผยและลับ ๆ ตอนนี้ การต่อสู้ยิ่งแย่ลงเรื่อย ๆ ส่งผลให้คอนเสิร์ตของเทียนอิงถูกยกเลิก และบัตรที่ขายหมดแล้วได้ถูกขอคืนกลับมา

ทันใดนั้น ก็มีการดุด่ากันในเว่ยป๋อ

เนื่องจากปัญหาการขายตั๋วไม่ได้อยู่ภายใต้การควบคุมของคนดัง แฟน ๆ หลายคนจึงไม่สามารถซื้อตั๋วได้ และสามารถซื้อได้จากนักเก็งกำไรในราคาสูงเท่านั้น

ด้วยเหตุนี้ คอนเสิร์ตจึงถูกยกเลิก และเฉพาะราคาเดิมเท่านั้นที่สามารถขอคืนได้เมื่อตั๋วถูกคืน ดังนั้นเงินที่เพิ่มเข้าไปนั้นเทียบเท่ากับการเสียเงินเปล่า และโดยธรรมชาติแล้วมันจึงโดนก่นด่า

ในช่วงเวลาหนึ่ง เถียนถังถูกผลักไปที่จุดที่พายุโหมกระหน่ำ และเธอยังไม่ได้ตอบใด ๆ

ฉินจุนเหลือบดูข่า วและปิดโดยไม่ได้เอาจริงเอาจัง

ทันใดนั้น ซุนเจี้ยนหมินโทรมา และฉินจุนก็รับสายโดยตรง

“ศิษย์น้อง ตระกูลฉีเมื่อวานนี้ …”

“ฉันฆ่าพ่อและลูกชายของตระกูลฉี”

ฉินจุนเป็นคนตรงไปตรงมา และไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวจากพวกเขา

ซุนเจี้ยนหมินหยุด และพูดว่า “ตกลง ฉันจะดูแลในสิ่งต่อไป ไม่ต้องกังวล”

“อีกอย่างหนึ่ง ศิษย์น้องคนที่หกรู้เรื่องอาหารเย็นกับรุ่นพี่ของเราห้าคนเมื่อวานนี้ … เขาอิจฉามาก และอยากมาหานาย”

“ศิษย์น้องคนที่หก คนอ้วนคนนั้นน่ะเหรอ?” น้องชายและน้องสาวสิบคนของฉินจุน เขายังคงจำศิษย์น้องคนที่หกนี้อยู่บ้าง เขาเป็นคนอ้วนมาก

ซุนเจี้ยนหมินยิ้มและพูดว่า “ใช่ คนอ้วนคนนี้ชื่อหม่าเหลียงเทียน เป็นคนจินกัง ตอนนี้เขาอยู่ที่แผ่นดินใหญ่ หลังจากได้ยินเรื่องนี้ เขาก็บินมาที่นี่แล้ว”

ฉินจุนจำได้ว่า ศิษย์น้องคนที่หกคนนี้ชื่อหม่าเหลียงเทียน ผู้ประกอบการในวงการบันเทิงรายใหญ่