ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 20

หลังพูดจบ ฉินจุนก็ได้โทรหาหวังจินไห่

หลังจากพูดง่ายๆ ไปไม่กี่คำ แล้วก็วางสายไป

ราวกับว่าตรงข้ามเป็นเพียงแค่คนธรรมดา

เห็นฉินจุนอธิบายแบบผ่านๆ แบบนี้ ทุกคนยิ่งไม่เชื่อเข้าไปใหญ่

จินซานหลงยิ้มอย่างเย็นชา “คนแซ่ฉิน ที่นายเสแสร้งแบบนี้มันหมายความว่ายังไง แค่สายที่ในโทรเมื่อกี้นี้ ก็สามารถเรียกเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธมาได้เลยเหรอ? ขี้โม้แบบนี้ไม่กลัวโดนลิ้นเคล็ดเหรอ ถ้าเฮลิคอปเตอร์ไม่มา เราก็ต้องรอเป็นเพื่อนแกแบบนี้เหรอ?”

อย่างไรก็ตาม ทันทีที่จินซานหลงพูดจบ มีเสียงดังก้องกังวานมาจากที่ไกลๆ

มีเฮลิคอปเตอร์บินมาจากที่ไกลๆ

ทันใดนั้น ทุกคนก็ตกตะลึงมาก

หลิวหยุนและจู้หลินหลินอึ้งจนเบิกตากว้าง และมองดูเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธที่กำลังบินมาจากที่ไกลๆ น่าตกใจจริงๆ

มาแล้ว?

คาดไม่ถึงว่าจะมาจริงๆ

ที่ฉินจุนโทรไปเมื่อครู่นี้ จะสามารถเรียกเฮลิคอปเตอร์มาได้จริงๆ งั้นเหรอ?

ขณะที่ทุกคนตกใจจนพูดอะไรไม่ออก ทันใดนั้นมือถือของจินซานหลงก็ดังขึ้น

“ฮัลโหล พ่อ?”

“อะไร? ” พ่อมารับผมเหรอ? ที่แท้เป็นพ่อเองเหรอ โอเค ผมจะออกไปเดี๋ยวนี้!”

หลังจากจินซานหลงรับโทรศัพท์แล้ว บนใบหน้าเผยความดูหมิ่นออกมา

“ตกใจหมดเลย ฉันนึกว่าเฮลิคอปเตอร์นั่นนายโทรเรียกมาจริงๆ ที่แท้ก็เป็นพ่อฉันมารับฉันเอง”

หวังหยุนถอนหายใจด้วยความโล่งอก เฮลิคอปเตอร์พวกนี้ทำให้เขาตกใจจริงๆ ที่แท้ก็เป็นพ่อของคุณชายจิน

“พี่จินถึงกับมาด้วยตัวเอง? เขาเป็นคนช่วยฉัน ฉันควรขอบคุณดีๆ สักรอบถึงจะถูกสิ”

จินซานหลงพูด “น้าหวังไม่ต้องเกรงใจ ต่อไปพวกเราก็เป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว วันนี้พ่อผมเหมือนจะมีเรื่องอื่น วันหลังพวกเราค่อยมาเยี่ยมเยียนกันอีก “น้ำเสียงของพ่อดูไม่ค่อยเป็นมิตรนัก ดังนั้นจินซานหลงเลยตัดสินใจไม่อยู่ต่อแล้ว

“งั้นก็ดี คุณชายจินค่อยไปนะ!”

หลังจากที่ดูจินซายหลงจากไป ในสายตาของหวังหยุนก็เผยความนับถือออกมา

“ดูสิ นี่แหละคือคนใหญ่คนโต! เพียงแค่ยกมือเล็กน้อย ก็ทำให้เกิดความเคลื่อนไหวขนาดนี้ได้”

“หลินหลิน เห็นไหม นี่คือที่พักใจที่ดีที่สุดของแก อย่าคิดอะไรอย่างอื่นเลย”

พูดจบ หวังหยุนก็ถลึงตามองฉินจุน

“ไปอยู่ข้างนอกมาตั้งหลายปี ฝึกพูดจาโอ้อวดแบบนี้ได้ไง ถึงจะไม่ใช่แกช่วยฉันก็ไม่ว่าอะไรหรอก เพราะยังไงแกก็ไม่มีกำลังที่จะช่วยอยู่แล้ว แต่ที่แกโกหกแบบนี้มันเป็นความผิดแกนะ ฉินจุน แกทำให้ฉันผิดหวังมาก”

จู้หลินหลินขมวดคิ้วแล้ว พูด

“พอแล้วแม่ หยุดพูดได้แล้ว พี่เสี่ยวจุนก็ช่วยเรามาโดยตลอดอยู่แล้ว แม่ถูกจับเขาก็ร้อนใจมาก”

จู้หลินหลินก็ไม่เชื่อว่าฉินจุนจะช่วยได้ แค่ไม่อยากฟังคุณแม่บ่นพี่เสี่ยวจุนเท่านั้นเอง

หวังหยุนกลอกตา และขี้เกียจจะพูดถึงเขา เธอเดินเข้าไปในห้องทันที

ฉินจุนเลยจำใจส่ายหัว เดิมที่ครอบครัวหลินหลินก็เป็นคนซื่อสัตย์จริงใจ ในตอนที่ตระกูลฉินจะรุ่งโรจ์ น้าหวังดูกระตือรือร้นมากกว่าใครเลย แต่ตอนนี้ตระกูลฉินตกต่ำแล้ว ไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนเห็นแก่ฐานะอำนาจแบบนี้

ฉินจุนหยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วโทรหาหวังจินไห่ บอกให้เขากลับไป

ที่ช่วยพวกเขา ไม่ได้ต้องให้พวกเขาขอบคุณ

……

จินซานหลงก็ได้ออกจากตระกูลจู้ และมุ่งหน้าไปยังเฮลิคอปเตอร์ แต่เดินออกไปได้ไม่นาน เขาก็เห็นรถของพ่อ

จินซานหลงรู้สึกงงไปหมด

“พ่อ ทำไมพ่ออยู่ในรถล่ะ”

จินก่วงจื้อขมวดคิ้ว ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด