ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 206
สรุปบท บทที่ 206 เจอกันโดยบังเอิญ: ผู้รักษาสุดแกร่ง
อ่านสรุป บทที่ 206 เจอกันโดยบังเอิญ จาก ผู้รักษาสุดแกร่ง โดย Internet
บทที่ บทที่ 206 เจอกันโดยบังเอิญ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการโต้แย้ง ผู้รักษาสุดแกร่ง ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย Internet อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
นี่เป็นการปฏิบัติต่อเจ้าหญิงจริงๆ สายตาของผู้คนมากมายจับจ้องมาที่เธอ และเธอก็รู้สึกได้ถึงสายตาอิจฉาของทุกคน
ถังโหรวหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาถ่ายวิดีโอสั้นๆ แล้วโพสต์ลงโมเมนต์ในวีแชต
มีหลายคนตอบกลับมาทันที
“แม่เจ้า นี่ร้านอาหารฝรั่งเศสบนถนนกุ้ยหลินใช่ไหม? ฉันได้ยินมาว่าที่นั่นแพงมากเลยนะ!”
“ถังโหรวคุณนี่รวยเกินไปแล้วได้ไปกินร้านอาหารแบบนั้นด้วย สุดยอดไปเลย!”
“มีไวโอลินเล่นให้ดูส่วนตัวด้วย เวอร์มากแม่!”
“มีแฟนรวยนี่ดีจังเลย น่าอิจฉาสุดๆ”
เมื่อเห็นคอมเมนท์ของเพื่อนๆ แต่ละคน ใบหน้าของถังโหรวก็แสดงท่าทางภูมิใจ เธอชอบความรู้สึกที่ถูกคนอื่นอิจฉาแบบนี้มาก
ชีวิตคนเรามักมีช่องว่างที่ต่างกัน บางคนมีชีวิตที่ยากจน ในขณะที่อีกคนกำลังหาความสุขให้กับชีวิต
เช่นเดียวกับหวังตงเสวี่ย แฟนหนุ่มไม่สามารถซื้อได้แม้แต่รถยนต์ เดินอยู่บนถนนยังต้องคอยเก็บขวดขาย มันเทียบกับเธอได้เหรอ?
เธอก็คิดว่าตอนนี้หวังตงเสวี่ยอาจจะกำลังกินหม่าล่าทั่งชามละไม่กี่หยวนอยู่ริมถนน แต่เธอกำลังเพลิดเพลินกับเสียงเพลงและอาหารชั้นเลิศในร้านอาหารฝรั่งเศสแห่งนี้ เธอรู้สึกสะใจมาก
ในเวลาเดียวกันหวังตงเสวี่ยและฉินจุนก็มาถึงประตูร้านอาหาร และเดินเข้าไป
“พี่ฉิน ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อน รอฉันด้วย”
“โอเค”
ทั้งสองคนเดินเข้ามา หวังตงเสวี่ยไปเข้าห้องน้ำ และฉินจุนก็ยืนรออยู่ที่หน้าประตู
ถังโหรวที่อยู่ชั้นบนเมื่อเห็นฉินจุนก็ขมวดคิ้วทันที
“สามี คุณดูคนนั้นสิ ใช่แฟนของหวังตงเสวี่ยเมื่อกี้นี้หรือเปล่า?”
“เหมือนจะใช่นะ เขาไปทำอะไรอยู่ตรงนั้น?”
“หึหึ เดาว่ามาขโมยขวดล่ะสิ? ฉันจะไปดูหน่อย!”
ขณะที่ฉินจุนกำลังรออยู่ ชายคนหนึ่งก็เดินออกมา ล้างมือเสร็จก็โยนขวดเครื่องดื่มลงบนพื้น
ฉินจุนขมวดคิ้ว ในใจคิดว่าคนเดี๋ยวนี้เป็นอะไรกันไปหมด แต่งตัวก็ดีแต่ทำตัวเหมือนสุนัข
ฉินจุนไม่ได้คิดอะไรมาก หยิบขวดขึ้นมาและกำลังจะโยนมันลงถังขยะ
แต่ขณะที่เขากำลังก้มลงไปหยิบขวด ถังโหรวก็ปรากฏตัวตรงหน้าเขา และหัวเราะออกมาเสียงดัง
“ฮ่าๆ ! ฉันจับได้แล้ว ฉันว่าแล้วว่าคุณต้องเอาถุงพลาสติกมาเก็บขวด คุณนี่ก็กล้าดีนะ ที่นี่ที่ไหน คุณยังกล้าเข้ามาขโมยขวดอีกเหรอ?”
พอพูดจบ ทุกคนก็มองมาที่พวกเขา นี่เป็นหนึ่งในร้านอาหารสุดหรูในตงไห่ ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
ทุกคนต่างก็คิดว่ามันน่าสนใจมาก คนชั้นต่ำเก็บขวดขายก็กล้าเข้ามาขโมยขวดในร้านอาหารหรูๆ แบบนี้ด้วยเหรอ?
เมื่อถังโหรวพูดเช่นนี้ฉินจุนก็ขมวดคิ้วแน่น มองเธออย่างหมดคำจะพูด
“พูดไร้สาระอะไร? พวกเรามากินข้าว”
“กินข้าว? ฮ่าๆๆ อย่ามาโม้ คุณรู้ไหมว่าที่นี่คือร้านอาหารระดับไหน? คนระดับคุณกินไหวเหรอ?”
“คุณคงไม่คิดว่าเก็บขวดทั้งวัน แล้วจะสามารถมากินข้าวที่นี่ได้สักครั้งหรอกนะ? อย่ามาตลก!”
“พนักงานรีบไล่พวกเขาออกไป พวกเขาอยู่ที่นี่มันส่งผลกระทบต่ออรรถรสในการทานอาหารของเรา”
พนักงานเสิร์ฟหญิงคนหนึ่งเดินเข้ามา และขมวดคิ้วทันทีเมื่อเห็นในมือของฉินจุนถือถุงพลาสติก และอีกมือหนึ่งก็ถือขวดอยู่
“เชิญคุณออกไปด้วยค่ะ ร้านเราไม่อนุญาตให้คนเก็บขยะเข้ามาค่ะ”
ฉินจุนพูดไม่ออก “ฉันบอกแล้วว่าผมกับแฟนมาทานอาหารที่นี่ ผมจองมาแล้วด้วย”
หลังจากพูดจบ หวังตงเสวี่ยก็เดินออกมาจากห้องน้ำ และเธอก็แปลกใจเล็กน้อยที่เห็นถังโหรวที่นี่
“ฮ่าๆ คุณนี่ตลกจริงๆ ! จะพูดก็พูดให้มันน่าเชื่อถือหน่อย จะบอกให้นะ ฉันกับสามีของฉันนั่งที่โต๊ะหมายเลข 1 คุณกำลังโม้อะไร?”
เมื่อเสียงลดลง หลายคนก็ปิดปากและหัวเราะ มองดูฉินจุนทั้งสองคนราวกับกำลังดูละคร
แต่หลังจากที่พนักงานไปตรวจสอบมาแล้ว เขาก็รีบวิ่งกลับมา และพูดว่า
“ขอโทษด้วยค่ะคุณผู้ชาย ฉันสะเพร่าเอง คุณมีการจองไว้จริงๆ เชิญด้านบนเลยค่ะ”
ถังโหรวอึ้งไปครู่หนึ่ง “อะไรนะ! เขาจองไว้จริง ๆ งั้นเหรอ? พวกคุณไม่ได้เข้าใจผิดใช่ไหม? พวกชั้นต่ำอย่างแกทั้งสองคนจะมากินข้าวในสถานที่แบบนี้ได้อย่างไร?”
“และฉันกับสามีเป็นคนจองโต๊ะหมายเลข 1 ไว้นี่”
พนักงานเสิร์ฟตอบกลับ “ใช่ค่ะ คุณสองคนจองโต๊ะหมายเลข 1 ไว้ แต่เป็นโต๊ะหมายเลข 1 ของชั้น1 ค่ะ ขอโทษด้วยค่ะ พนักงานเสิร์ฟคนเมื่อกี้เพิ่งมาใหม่เลยไม่ค่อยรู้เรื่องน่ะค่ะ”
“เชิญทั้งสองท่านย้ายไปชั้นหนึ่งด้วยค่ะ”
เมื่อเห็นที่นั่งธรรมดาๆ ในชั้น 1 ถังโหรวก็เข้าใจทันที
ที่แท้ฉินจุนก็จองโต๊ะหมายเลข 1 ของชั้นบน!
แต่ถังโหรวและเว่ยเจี้ยนจวินจองไว้คือชั้นล่าง!
แม้ว่าจะเป็นโต๊ะหมายเลข 1 เหมือนกัน แต่ตำแหน่งและสภาพแวดล้อมต่างกันราวฟ้ากับดิน
แน่นอนว่าสภาพแวดล้อมชั้นล่างก็ดีมากเช่นกัน แต่หลังจากได้สัมผัสกับความหรูหราชั้นบนแล้ว ชั้นล่างนี้ดูธรรมดาไปเลย
ถังโหรวกัดฟันแน่น ใบหน้าของเธอดูบูดเบี้ยวเล็กน้อย
“เฮ้ พวกคุณบริการกันอย่างนี้เหรอ? พวกเรานั่งไปแล้วและก็สั่งอาหารเสร็จแล้วนะ แล้วจะให้เปลี่ยนที่นั่งตอนนี้เนี่ยนะ?”
พนักงานเสิร์ฟอึ้งไปครู่หนึ่ง พูดอย่างลำบากใจ “คุณผู้หญิงคะ ถ้าอย่างนั้นพวกคุณลองปรึกษากันดูไหมคะ?”
ถังโหรวแค่นหัวเราะอย่างเย็นชา “ปรึกษาอะไร? คุณดูท่าทางพวกเขาสิ เหมือนคนที่สามารถมากินที่นี่ได้หรอ? เขาโทรมาจองแล้วยังไงล่ะ บางทีพวกเขาอาจจะสั่งน้ำน้ำแข็งหนึ่งแก้วแล้วนั่งสักแป๊บ ถ่ายรูปอัพโซเชียลแสร้งทำเป็นเจ๋งแล้วก็ไปก็ได้หนิ”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้รักษาสุดแกร่ง