ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 220

หญิงชราคนนี้ไม่ได้พบรองประธานหวังมากนัก และไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับคนหนุ่มสาวเท่าไหร่ แต่เธอรู้ว่าหวังหรุ่ยมีน้ำหนักมากในซวนหยวนกรุป และรองผู้อำนวยการคนอื่น ๆ ก็ไม่มีพลังเท่าเธอ

เมื่ออายุยังน้อย เธอได้ครอบคลุมท้องฟ้าในบริษัทแล้ว และสิ่งที่เธอพูดก็ไม่ใช่เรื่องตลกเลย

จู้หมิงไม่ได้คาดหวังว่าหวังหรุ่ยจะมีปฏิกิริยาตอบสนองเช่นนี้ ดังนั้นเขาจึงรีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และกดหมายเลขของเพื่อนสองสามคน

“สวัสดี ฉันจู้หมิง นายมีความสัมพันธ์กับผู้บริหารระดับสูงของซวนหยวนกรุปใช่มั้ย? นายช่วยผมถามอะไรหน่อย …”

จู้หมิงติดต่อกับเพื่อนหลายคนติดต่อกัน เรื่องแบบนี้ต้องถามถึง

ในเวลานี้ซวนหยวนกรุป

ตอนเที่ยง หวังหรุ่ยกำลังทานอาหารอยู่ในโรงอาหาร

ในบริษัทนี้ หวังหรุ่ยมีเพื่อนไม่มาก เธออยู่ในแผนกตรวจสอบคุณภาพ และเพื่อนร่วมงานของเธอเป็นครอบครัวที่เกี่ยวข้องกันทุกคน ไม่มีใครสามารถเป็นเพื่อนที่ดีกับเธอได้ ยกเว้นฉินจุน

ดังนั้นเวลากินข้าว หวังหรุ่ยจะกินคนเดียว

ขณะรับประทานอาหาร เพื่อนร่วมงานหญิงก็เดินมา

“ท่านประธานหวัง วันนี้อาหารอร่อยมั้ย เป็นยังไงบ้าง?”

หวังหรุ่ยยิ้ม “ไม่เป็นไรนี่ เชฟโรงอาหารของเรามีฝีมือดี”

เพื่อนร่วมงานหญิงนั่งลงอย่างเป็นธรรมชาติ และทั้งสองก็พูดคุยกันขณะรับประทานอาหาร แม้ว่าหวังหรุ่นจะเป็นรองประธาน แต่เธอก็ไม่มีความเย่อหยิ่งในที่ทำงาน และค่อนข้างสุภาพ

ขณะสนทนา จู่ ๆ เพื่อนร่วมงานหญิงก็พูดขึ้น

“ถังเสินหมายเลข 2 ที่บริษัทของเราเพิ่งนำเสนอนั้นร้อนแรงจริง ๆ นี่มันยอดเยี่ยมจริง ๆ”

หวังหรุ่ยเม้มริมฝีปากของเธอ

“ตระกูลจู้? ตระกูลจู้นั้นไม่มีอะไรดีเลย ไม่มีความเข้าใจ และไม่รู้ว่าจะสนับสนุนเขายังไง”

เพื่อนร่วมงานหญิงเลิกคิ้ว ถามอย่างรวดเร็วเมื่อมีโอกาส

“โอ้ จะพูดยังไงดี”

หวังหรุ่ยกล่าวว่า “พวกเขาไม่เข้าใจจนถึงตอนนี้ เหตุผลที่เราร่วมมือกับตระกูลจู้ทั้งหมดเป็นเพราะใบหน้าของจู้หลินหลิน พวกเขายกเลิกคุณสมบัติผู้ถือหุ้นของจู้หลินหลิน จริง ๆ มันจบแล้ว”

เพื่อนร่วมงานหญิงยังหัวเราะ และสะท้อนประโยคสองสามประโยค

หลังอาหาร จู้หมิงได้รับแจ้งเรื่องนี้

หลังจากที่จู้หมิงได้รับโทรศัพท์ ใบหน้าของเขาก็ซีด และใบหน้าของเขาก็ตกตะลึง

หญิงชราขมวดคิ้ว “เกิดอะไรขึ้น เร็วเข้า!”

จู้หมิงถอนหายใจ และเปลี่ยนคำพูดเดิมของหวังหรุ่ย

หญิงชราจ้องมอง ใบหน้าของเธอดูน่าเกลียดเล็กน้อย จู้หลินหลินสำคัญกับเรื่องนี้มากเหรอ?

“แม่ครับ เราจะฟื้นฟูสถานะผู้ถือหุ้นของจู้หลินหลินได้ยังไง?”

หญิงชราส่ายหัว “ไม่ได้ เธอคนนี้มันเจ้าเล่ห์ไปหน่อย และเธอไม่แม้แต่จะสบตาฉันด้วยซ้ำ ถ้าคราวนี้เธอตามใจเธออีก ฉันเกรงว่าครอบครัวนี้จะทำไม่ได้ และต้องยอมเธอ!”

“ซวนหยวนกรุปต้องลากมันไปสักพัก คราวนี้เธอต้องมีความทรงจำที่ดีกว่านี้”

“ยกเลิกตำแหน่งรองผู้จัดการของจู้หลินหลินโดยตรง และลดตำแหน่งเป็นพนักงานธรรมดา!”

ก่อนหน้านี้ที่คฤหาสน์ชิงเหมย จู้หลินหลินไม่ฟังคำพูดของหญิงชรา เหตุการณ์นี้ทำให้เธอรู้สึกแย่ คราวนี้เธอต้องสอนบทเรียนจู้หลินหลิน มิฉะนั้นเธอจะคิดว่ามันคงไม่ทำงานหากไม่มีเธอ

ไม่นาน ข่าวก็ดำเนินต่อไป

หลังจากที่จู้หลินหลินได้รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอก็แปลกใจมากเช่นกัน

จากผู้ถือหุ้นเป็นรองผู้จัดการ และจากรองผู้จัดการเป็นพนักงานธรรมดา

คราวนี้คุณย่าโกรธมาก

จู้หลินหลินรู้สึกเสียใจมาก ตอนนี้ผลิตภัณฑ์ยอดนิยมของบริษัทยาจู้กรุป คือถังเสินหมายเลข 2 ถังเสินหมายเลข 2 นี้ถูกพัฒนาโดยจู้หลินหลินจากการผลิตสู่การขาย เธอเองได้เปิดตลาดทีละนิด ต่อสู้ท่ามกลางผลิตภัณฑ์มากมาย

เป็นผลให้ตอนนี้ฮีโร่ที่ใหญ่ที่สุดของบริษัท กลายเป็นพนักงานธรรมดา