ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 259

หวังหยุนก็รู้สึกไม่มีความสุขเล็กน้อย เมื่อได้ยินทั้งสองเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย

“พี่ใหญ่ คุณไม่ลืมตาและพูดเรื่องไร้สาระเหรอ อาการป่วยของแม่ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดหลังจากการฝังเข็มและการรมยาของ ฉินจุนเมื่อกี้ ทำไมเป็นเพราะเขาล่ะ?”

จู้หมิงพูดอย่างเย็นชาว่า “เครดิตของใครแม่จะไม่คิดอยู่ในใจเหรอ? เห็นได้ชัดว่าเป็นการทำกัวซาของหมอลู่ และเป็นเวลาที่ฉินจุนเข้ามาพอดีตรวจพอดี มันแค่บังเอิญเท่านั้น”

“เธอเคยได้ยินไหมว่ายาจีนชนิดใดรักษาโรคให้มีผลทันที การรักษาเสร็จสิ้นแล้ว จะไม่มีผลอีกเหรอ?”

หวังหยุนขมวดคิ้ว “พี่ใหญ่ พี่พูดได้เย่อหยิ่งจริง ๆ ทุกคนสามารถเห็นสถานการณ์ได้ในเมื่อกี้นี้ เห็นได้ชัดว่าพี่ไร้สาระ!”

“ฉันพูดไร้สาระ นายฉินอายุเท่าไหร่ ทักษะทางการแพทย์ของเขาเทียบกับอาจารย์ลู่ได้เหรอ ไม่ต้องถามแล้วสถานะอาจารย์ลู่ในเมืองหลวงเป็นยังไงบ้าง เธอคิดว่าทางการแพทย์ของฉินจุนเป็นอย่างไรบ้าง ทักษะดีกว่าอาจารย์ลู่เหรอ?”

หญิงชราตบโต๊ะทันที “พอแล้ว อย่าส่งเสียงดัง!”

“หลังจากที่แพทย์อัจฉริยะคนนี้ขูดกัวซาให้ฉัน ฉันรู้สึกว่ามันมีประสิทธิภาพมาก และมันยังคงดำเนินต่อไป”

“เด็กฉินฝังเข็มให้ฉัน ฉันไม่รู้สึกอะไรเลย”

คำพูดของหญิงชราได้รับการสรุป และประกาศผล

หวังหยุนก็หน้าซีด และต้องการจะโต้เถียง แต่หญิงชราได้พูดไปแล้ว และเธอก็ทำได้เพียงยอมแพ้

ฉินจุนเยาะเย้ย หญิงชรารู้ว่าใครรักษาหายเมื่อครู่นี้

สำหรับโรคนี้ กัวซาไม่เพียงแต่ไม่มีผล แต่ยังทำให้ร่างกายของเธออ่อนแอลงด้วย ดังนั้นจึงเป็นเรื่องไร้สาระที่จะบอกว่าเธอรู้สึกสบายใจหลังจากทำกัวซา

และการลงมือของฉินจุนจะต้องเกิดขึ้นทันที และจะมีผลหลังจากเจาะเข้าไป และหญิงชราจะมีความรู้สึกที่ชัดเจนอย่างแน่นอน

เหตุผลที่พูดแบบนี้ ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าอคติในใจของเธอเอง

เธอต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อให้จู้หมิงควบคุมบริษัทยาจู้กรุป

จู้หลินหลินขมวดคิ้ว แม้ว่าเธอจะไม่เต็มใจ แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไร

หญิงชรากล่าวว่า “ตั้งแต่เดือนหน้าเป็นต้นไป ฉันจะมอบสิ่งของของบริษัทให้กับจู้หมิงแต่ละคน และจู้หมิงจะเป็นผู้รับมรดกของตระกูลจู้ของเราในอนาคต …”

หลังจากที่หญิงชรากล่าวเช่นนี้ ศิลาในใจของทุกคนก็ตกลงสู่พื้น มีเพียงครอบครัวของหวังหยุนที่ดูไม่ดี

ตาประหลาดของหญิงชราดูแย่มาก เห็นได้ชัดว่าบริษัทยาจู้กรุปต้องใช้ผลิตภัณฑ์ของจู้หลินหลิน แต่ต้องส่งต่ออำนาจให้จู้หมิง! นี่มันไม่ยุติธรรมจริง ๆ!

หญิงชราเพิ่งพูดจบ และจู่ ๆ ก็มีคนรายงานอยู่ข้างนอก

“ผู้คนจากบริษัทอสังหาริมทรัพย์เหอกรุปมาที่นี่แล้วครับ”

บริษัทอสังหาริมทรัพย์เหอกรุป? ทุกคนตกตะลึงชั่วขณะ คนของบริษัทอสังหาริมทรัพย์เหอกรุปมาเยี่ยมเยียนได้อย่างไร? ดูเหมือนว่าจะไม่มีความสัมพันธ์ทางธุรกิจระหว่างพวกเขา

แม้ว่าไม่รู้จักกัน แต่ทุกคนไม่กล้าละเลย หญิงชรารีบลุกขึ้น

“ฉันจะไปเจอเอง!”

เมื่อเธอไปถึงประตู เธอเห็นชายหญิงคู่หนึ่งยืนอยู่ที่ประตู ทุกคนแต่งกายด้วยเสื้อผ้าที่เป็นทางการ

“สวัสดีครับ เราเป็นผู้จัดการของบริษัทอสังหาริมทรัพย์เหอกรุป นามสกุลของผมคือซุน”

หญิงชรารีบจับมือกับคนอื่น ๆ แม้จะเป็นเพียงผู้จัดการของบริษัทอสังหาริมทรัพย์เหอกรุป แต่เขามีสถานะที่ดีกว่าหญิงชรามาก ดังนั้นเธอจึงให้เกียรติ

ผู้จัดการซุนกล่าวว่า “เรามีการเปิดตัวผลิตภัณฑ์ในบริษัทอสังหาริมทรัพย์เหอกรุปในเดือนหน้า ผมต้องการเชิญผู้บริหารของจู้กรุปเข้าร่วม นี่คือจดหมายเชิญ โปรดยอมรับมันไว้ด้วยครับ”

หญิงชราก็ปลื้มใจ “ดี ๆ ๆ! เราจะไปแน่นอน!”

พวกเขาตระกูลจู้ไม่เคยเข้าร่วมงานแถลงข่าวครั้งยิ่งใหญ่เช่นนี้มาก่อน พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าจะได้รับคำเชิญจากบริษัทอสังหาริมทรัพย์เหอกรุปในครั้งนี้ นี่เป็นเรื่องน่าประหลาดใจ

หญิงชราพยักหน้า ไม่จำเป็นต้องพูด แม้ว่าเธอจะเต็มใจที่จะล่าถอยเบื้องหลัง ตราบใดที่เธอไม่ล่าถอย ตระกูลจู้ก็ยังคงเป็นเธอที่มีคำพูดพูดเป็นครั้งสุดท้าย

และสำหรับโอกาสที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ เธอเองก็ต้องการมีส่วนร่วม ก่อนเกษียณ เธอยังรู้สึกได้ถึงความรุ่งโรจน์!

ดังนั้น เธอจึงต้องเกาเข้าร่วมการประชุมครั้งนี้

“อืม ฉันจะไปอย่างแน่นอน จู้หมิงจะเป็นหัวหน้าของตระกูลจู้จากนี้ไป เขาจะไปด้วยโดยธรรมชาติ ไม่ว่าเขาจะได้พบกับโลกหรือขยายการติดต่อของเขา เขาต้องมีที่ของนาย”

“ที่ของนาย …”

หญิงชราลังเล เหลือบมองที่จู้หลินหลิน จากนั้นจึงมองไปที่จู้เหวินเทา และกล่าวว่า

“แม้ว่าหลินหลินจะยังเด็กและมีความสามารถ แต่เธอก็เป็นผู้หญิง ให้เหวินเทาให้โอกาสนี้”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ จู้เหวินเทาก็ประหลาดใจในทันที

ตั้งแต่จู้หลินหลินเติบโตขึ้นมาในครอบครัวของจู้ จู้เหวินเทาก็อยู่ในสภาพที่ตกต่ำ เดิมที เขาต้องพึ่งพาจู้หมิงพ่อของเขา

ในท้ายที่สุด จู้หมิงก็ไม่ดีเท่ากับจู้หลินหลิน และเขาก็ไม่ต้องพูดถึง

เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นเพื่อนร่วมงาน และจู้เหวินเทายังคงเป็นพี่ชายคนโต แต่การถูกจู้หลินหลินบดขยี้นั้นรู้สึกไม่สบายใจจริง ๆ

แต่ตอนนี้มันดีแล้ว ความตั้งใจของคุณย่าชัดเจนอยู่แล้ว หวังว่าหลินหลินจะยิ่งใหญ่ แต่ยังเป็นเด็กผู้หญิง และเธอจะแต่งงานในอนาคต

เมื่อดูจากหน้าตาตอนนี้ บางทีมันอาจจะเกี่ยวกับการแต่งงานกับเด็กที่ชื่อฉิน และตระกูลจู้ก็เป็นทรัพย์สินที่ใหญ่โตเช่นนี้ ควรมอบให้แก่คนที่มีนามสกุลต่างกันเหรอ?

หวังหยุนรู้สึกไม่มีความสุข “แม่คะ คุณลำเอียงเกินไป ไปครอบครัวเดียวกันไม่ใช่เหรอ มันไม่มากเกินไปสำหรับทั้งพ่อและลูกชายที่จะมาที่นี่เหรอ?”

หญิงชราพูดเบา ๆ ว่า “นี่ไม่ใช่ความลำเอียง ฉันยังอยู่ในการพิจารณาของตระกูล เราหวังว่าครอบครัวของเราจะดีขึ้นเรื่อย ๆ เราไม่สามารถพึ่งพาหลินหลินได้เสมอ เราต้องให้ความสำคัญกับการปลูกฝังเหวินเทาด้วย”