ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 260

หลังจากที่หญิงชราพูดจบ ก็มีรถอีกคันมาที่ประตู คราวนี้เป็นรถตู้ โดยที่บริษัทอสังหาริมทรัพย์ของเขาเขียนไว้อย่างชัดเจน

ประตูยังไม่ปิด หญิงชราและคนอื่น ๆ ดูประหลาดใจ เขามาจากบริษัทอสังหาริมทรัพย์ ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่อีก?

หญิงชราใช้ไม้ค้ำพยุง และรีบออกไปทักทายเขา ตระกูลจู้ยืนอยู่ที่ประตูคฤหาสน์ชิงเหมยด้วยสายตาจับจ้องไปที่รถ

ไม่นานรถก็หยุดลง และชายหนุ่มที่แข็งแรงสองสามคนก็ลงจากรถ แล้วถาม

“ใครคือจู้หลินหลิน หัวหน้าตระกูลจู้ครับ?”

“ฉันเองค่ะ” จู้หลินหลินเดินออกไป

“ครับ นี่เป็นของขวัญจากคุณเหอ โปรดรับไว้”

ด้วยเหตุนี้ ชายหนุ่มเหล่านี้จึงเริ่มลงจากรถ และขนของขวัญ กล่องเครื่องประดับทองและเงิน ชุดราตรีสองสามชุด รองเท้าส้นสูง เครื่องประดับล้ำค่า และอื่น ๆ

เมื่อเห็นเช่นนี้ หญิงชราและคนอื่น ๆ ก็ตกตะลึง บริษัทอสังหาริมทรัพย์เหอกรุปจะให้ของขวัญชิ้นใหญ่เช่นนี้ได้อย่างไร?

จู้หลินหลินประหลาดใจมากขึ้น “นี่ … มันแพงเกินไป ฉันรับไม่ได้หรอกค่ะ”

คนหนุ่มสาวสองสามคนหัวเราะอย่างขมขื่น “ฉันหวังว่าคุณจะไม่ทำให้เราลำบากใจ เราแค่ส่งของไป หากคุณให้เรานำมันกลับไป เราไม่สามารถอธิบายได้”

ไม่ว่าจู้หลินหลินจะยอมรับหรือไม่ก็ตาม คนหนุ่มสาวก็วางมันลงที่สนามโดยไม่ลังเลใจใด ๆ มันไม่ใช่ของใหญ่ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่วางไว้ในบ้าน

หลังจากที่รถออกไป ทุกคนก็เริ่มตรวจสอบอัญมณีเหล่านี้ทันที เมื่อพวกเขาเปิดออก พวกเขาล้วนเป็นอัญมณีล้ำค่า แม้แต่สร้อยข้อมือขนาดเล็กที่ไม่เด่นสะดุดตาก็มีราคาหลายหมื่น

หญิงชราตกตะลึงเล็กน้อย “นี่มันหมายความว่ายังไง บริษัทอสังหาริมทรัพย์เหอกรุปจะมอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้กับบ้านในฝันของฉันได้ยังไง?”

หวังหยุนกล่าวอย่างรวดเร็ว “แม่คะ อย่าเข้าใจผิดค่ะ นี่ไม่ใช่สำหรับตระกูลจู้ของเรา แต่เป็นสำหรับหลินหลินค่ะ”

เมื่อไม่กี่คนมาตอนนี้ พวกเขาตั้งชื่อตามชื่อ และบอกว่านี่เป็นของขวัญสำหรับจู้หลินหลิน และพวกเขาทั้งหมดได้ยินอย่างชัดเจน

การให้กับตระกูลจู้ และมอบให้จู้หลินหลิน เป็นแนวคิดที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง หวังหยุนได้รับความเดือดร้อนมากมายเมื่อครู่นี้ ดังนั้นคราวนี้เธอต้องทำให้ชัดเจน

หญิงชรากลอกตา แม้ว่าเธอจะไม่พอใจ แต่สิ่งที่หวังหยุนพูดนั้นเป็นความจริง

กล่องเครื่องประดับขนาดใหญ่เหล่านี้ รวมทั้งชุดราตรีราคาแพงและรองเท้าส้นสูง ถ้าคุณวางไว้ในบ้านธรรมดา ๆ คุณอาจจะซื้อวิลล่าได้

“หมายความว่ายังไง หลินหลิน เธอรู้รึเปล่าว่ามันเกิดอะไรขึ้น?”

จู้หลินหลินส่ายหัว เธอก็อธิบายไม่ถูกเช่นกัน

หวังหยุนพูดขึ้นทันทีว่า “เดี๋ยวนะ รู้มั้ยว่าประธานเหอเนี่ยนอิง มีลูกชายคนหนึ่ง?”

ทุกคนเข้าใจสิ่งที่หวังหยุนพูด

เซี๋ยต้าหลิน เป็นลูกชายของเหอเนี่ยนอิงไม่ใช่เหรอ?

เซี๋ยต้าหลินเป็นลูกคนรวยที่รู้จักกันดี ใครไม่รู้จักเขากันล่ะ หมายถึงของหวังหยุนคือ …

หญิงชราเลิกคิ้วขึ้นทันที “เธอหมายถึง นี่คือสินสอดทองหมั้นจากตระกูลเหอ?”

ทันทีที่มีการคาดเดานี้ออกมา ทันใดนั้นสมาชิกตระกูลจู้ต่างก็ตกใจ

และทุกคนมองไปที่ฉินจุน

เนื่องจากฉินจุนและจู้หลินหลินใกล้ชิดกันมาตลอด พวกเขาแทบแยกไม่ออกจากแฟนหนุ่มและแฟนสาวของกันและกัน แม้ว่าตระกูลจู้จะไม่เคยตกลงกัน แต่จู้หลินหลินก็เต็มใจและพวกเขาก็ไม่เข้าไปยุ่ง

“เมื่อกี้ที่ฉันบอกว่าจู้หมิงเป็นผู้สืบทอดตระกูล พักไว้ก่อน”

เมื่อเสียงหายไป ใบหน้าของจู้หมิงก็ดูน่าเกลียดเล็กน้อย

แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงคำสั่งอย่างกะทันหันจะไม่ค่อยดีนัก แต่หน้าของหญิงชราก็หนาเป็นปกติอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ เธอจึงไม่สนใจเรื่องเหล่านี้โดยธรรมชาติ ยังไงซะที่บ้านนี้เธอพูดอะไรก็ถือเป็นคำขาด จะตัดสินใจอย่างไรก็เป็นเรื่องของเธอ

ก่อนหน้านี้ เธอเคยลำเอียงและต้องการมอบอำนาจของตระกูลจู้ให้กับจู้หมิง เพราะจู้หมิงเป็นลูกชายและเป็นที่โปรดปรานของเธอ

แต่ตอนนี้มันแตกต่างออกไป ตอนนี้ตระกูลเหอได้จินตนาการถึงจู้หลินหลิน และจู้หลินหลินจะกลายเป็นลูกสะใภ้ของตระกูลเหอโดยธรรมชาติแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะมองไปที่ธุรกิจขนาดเล็กของตระกูลจู้ เพราะฉะนั้น ผู้สืบสกุลจึงต้องละทิ้งไป

แม้ว่าจู้หมิงจะไม่เต็มใจนัก แต่เขาก็เข้าใจด้วยว่า หญิงชรานั้นคิดถึงครอบครัวเป็นหลัก ตระกูลเหอไม่ใช่สิ่งที่เขาจะเทียบได้

หวังหยุนดูมีความสุข เธอคิดว่าครอบครัวของเธอกำลังจะสูญเสียอำนาจ แต่เธอไม่ได้คาดหวังว่าตระกูลเหอจะหันหลังกลับ มันดีแล้ว และจู้หลินหลินจะเป็นกระดูกสันหลังของตระกูลจู้ในอนาคต

ตระกูลจู้จะมีความสุขมาก แต่มีคนหนึ่งที่คิดว่าพวกเขาจะไม่อารมณ์ดีอย่างแน่นอน นั่นคือฉินจุน

แม้ว่าใบหน้าของฉินจุนจะไม่เปลี่ยนแปลงในตอนนี้ ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทุกคนเข้าใจว่าเขารู้สึกไม่สบายใจอย่างแน่นอน

หวังหยุนแค่นเสียงเหอะอย่างเย็นชา “นายฉิน เห็นรึยัง มีแค่คนประเภทนายน้อยเซี๋ยเท่านั้น ที่เหมาะสมกับลูกสาวของฉัน นายรีบตัดใจเถอะ”

หญิงชราก็พยักหน้าเช่นกัน “นายอยู่ในบ้านของเรามานานแล้ว ถึงเวลาที่จะเลิกติดต่อกับหลินหลินได้แล้ว ในอนาคตหลินหลินน่าจะเป็นลูกสะใภ้ของตระกูลเหอ ฉันไม่อยากได้ยินเรื่องของหลินหลินมีเรื่องอื้อฉาวกับคนอื่น ฉินจุน เข้าใจมั้ย?”

ทั้งหญิงชราและหวังหยุนกล่าว ทำให้จู้หลินหลินดูไม่มีความสุขเล็กน้อย

“แม่คะ คุณย่าคะ! คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร! การแต่งงานของตระกูลเหอคืออะไร หนูไปยอมตั้งแต่เมื่อไหร่!”

หญิงชราถอนหายใจ “ขึ้นอยู่กับเธอที่ต้องเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยเหรอ! หลินหลิน ฝ่ายตรงข้ามไม่ใช่ตระกูลเล็ก ๆ ไม่ใช่เธอจะปฏิเสธก็ปฏิเสธได้ เธอต้องดูน้ำหนักของสถานะตัวเองด้วย”