ชายหนุ่มคนนั้นชะงักไปทันที ลูกพี่ของเซี๋ยต้าหลิน?
บนโลกใบนี้ยังมีใครสามารถทำให้นายน้อยเซี๋ยเรียกว่าลูกพี่ได้อีกเหรอ?
พวกเขาต่างพากันแปลกใจอย่างมาก ตกลงแล้วงานแถลงข่าวนี้เชิญบุคคลท่านใดมากันแน่ถึงได้จัดอย่างอลังการขนาดนี้
ในตอนที่พวกเขากำลังจัดงานนั้น แถวที่นั่งหน้าเวทีแถวที่หนึ่ง ที่นั่งทุกตัวจะมีการติดชื่อไว้ที่ด้านหลัง
งานครั้งนี้เชิญแต่บุคคลสำคัญมาร่วมงานทั้งนั้น เมิ่งเหวินกัง ซุนเจี้ยนหมิน แม้กระทั่งนายพลยศใหญ่และเป็นนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงระดับโลกอย่างหวังจินไห่
ชื่อของพวกเขาถูกแปะลงทั้งสองฝั่งซ้ายขวา ส่วนที่นั่งตรงกลางซึ่งเปรียบเสมือนที่นั่งของบุคคลที่สำคัญที่สุดนั้นถูกเว้นว่างไว้
ด้านซ้ายคือซุนเจี้ยนหมิน ด้านขวาคือหวังจินไห่ สรุปว่าเขาเป็นใครกันแน่ ถึงได้ทำให้ผู้นำเหล่านี้มาคอยต้อนรับขนาดนี้?
ไม่นานเหอเนี่ยนอิงก็มาถึงที่งานพร้อมกับออกคำสั่งด้วยตัวเอง ทุกคนต่างปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด ไม่ใช่แค่นายน้อยเซี๋ยมาลงมือเอง ตอนนี้แม้กระทั่งท่านประธานเหอก็มาสั่งงานด้วยตัวเอง ดูแล้วงานครั้งนี้สำคัญมาก ๆ
ที่ผ่านมามีการงานแถลงข่าวเปิดตัวแบบนี้มากมาย แต่ก็เป็นเพียงงานขายที่ดิน เปิดตัวคอนโดหรืออาคารสำนักงาน หลังจากนั้นก็จะทำการแนะนำ
แต่สำหรับบริษัทอสังหาริมทรัพย์เหอกรุปก็มักจะเป็นงานเล็ก ๆ ไม่ได้ใหญ่โตอะไร แต่ไม่รู้ว่าทำไมงานวันนี้ถึงได้ยิ่งใหญ่ขนาดนี้
“ท่านประธานเหอครับ ท่านจะดูใบรายชื่อแขกผู้ร่วมงานสักหน่อยไหมครับ?”
เหอเนี่ยนอิงหยิบใบรายชื่อไปดู โดยเฉพาะรายชื่อจากตระกูลจู้เขาตั้งใจดูเป็นพิเศษ
โอวหยางเยี่ยนเยี่ยน จู้หมิง จู้หลินหลิน
ตอนแรกเขาคิดว่าจะเป็นครอบครัวของจู้หลินหลินสามคนพ่อแม่ลูก สุดท้ายกลับเป็นคุณนายใหญ่ของตระกูลจู้ ดูเหมือนพวกเธอจะเข้าใจผิดแล้วล่ะ
“เอาชื่อของคุณจู้หลินหลินมาไว้ด้านหน้า ส่วนสองคนนั้นก็ให้อยู่ที่เดิมตามปกติ”
“ครับ!”
เช้าวันตอนมา เซี๋ยต้าหลินมารับฉินจุนแต่เช้า
“พี่ ซ้อล่ะครับ?”
ฉินจุนส่ายหน้า “มีแค่ฉันคนเดียวเนี่ยแหละ ไปกันเุถอะ”
พอขึ้นมาบนรถ ฉินจุนก็รีบไปงานล่วงหน้า พอมาถึงก็มีแขกหลาย ๆ คนมารองานเริ่มแล้ว ซุนเจี้ยนหมิน เมิ่งเหวินกังและคนอื่น ๆ พอได้มาเจอกันอีกครั้ง ก็ขึ้นไปฉลองกันเล็กน้อย
นอกจากเจ้าอ้วนหม่าแห่งท่าเรือเทียนจินแล้ว คนอื่นๆ ก็ต่างมากันพร้อมหน้าพร้อมตา
พอดื่มเหล้าไปสักพัก ฉินจุนก็ลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำ
……
ขณะที่เหล่าบุคคลสำคัญกำลังปาร์ตี้เล็กกันอยู่ด้านบน ที่ด้านล่างผู้คนก็เริ่มทยอยกันเข้ามา
จู้หลินหลินสวมชุดราตรีและเครื่องประดับที่ตระกูลเหอส่งมอบมาให้อย่างไม่เต็มใจยืนอยู่ที่หน้าประตู
เธอไม่ได้อยากจะสวมใส่ของพวกนี้ แต่เป็นเพราะถูกหญิงชราและหวังหยุนคะยั้นคะยอทุกวิถีทาง สุดท้ายเธอจึงยอมใส่
หญิงชราพอใจอย่างมาก นี่เป็นของขวัญที่ตระกูลเหอส่งมาให้เชียวนะ สวมใส่ไปถ้าเขาเห็นขึ้นมาต้องดีใจมากแน่ ๆ
ทั้งสามคนมาถึงหน้าประตูทางเข้าทำการตรวจสอบบัตรเชิญ
หญิงชราการ์ดรักษาความปลอดภัยเยอะแยะขนาดนี้ก็ตกตะลึงขึ้นมาทันที คิดไม่ถึงเลยว่างานแถลงข่าวของบริษัทอสังหาริมทรัพย์เหอกรุปจะมีการ์ดรักษาความปลอดภัยเคร่งครัดขนาดนี้ สมกับเป็นบริษัทยักษ์ใหญ่จริง ๆ
แน่นอนว่ามันไม่ได้เคร่งครัดขนาดนี้ทุกครั้ง แต่เป็นเพราะว่าครั้งนี้มีฉินจุนอยู่ด้วย จึงเคร่งครัดแบบนี้
ฉินจุนเดินออกมาจากห้องน้ำชั้นสอง พอเห็นด้านล่างว่าจู้หลินหลินมาแล้ว ก็เดินลงไปข้างล่างกะว่าจะไปทักทาย
“หลินหลินมาแล้ว”
จู้หลินหลินได้ยินเสียงก็ชะงัก เงยหน้าขึ้นไปมองพอเห็นว่าเป็นฉินจุนก็ตะลึงด้วยความดีใจทันที
“พี่เสี่ยวจุน?พี่มาได้ยังไง!”
แต่หญิงชรากับจู้หมิงกลับมีสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย เดินเข้ามาหาด้วยสีหน้าโมโหพร้อมกับเอ่ยถาม
“ทำไมแกก็มาด้วย!ใครใช้ให้แกมามิทราบ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้รักษาสุดแกร่ง