สรุปเนื้อหา บทที่ 312 อารองกลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว – ผู้รักษาสุดแกร่ง โดย Internet
บท บทที่ 312 อารองกลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว ของ ผู้รักษาสุดแกร่ง ในหมวดนิยายการโต้แย้ง เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ตอนนี้สีหน้าของฉินจุนค่อนข้างซีด สีเลือดที่ริมฝีปากค่อย ๆ น้อยลง แต่ว่าเขายังคงพยักหน้าด้วยแววตามุ่งมั่น
ข่งฝานหลินเห็นว่าท่าทางของฉินจุนยังดีอยู่ ถึงแม้ว่าจะทำการเจาะเอาเลือดบริสุทธิ์ไปแล้วหนึ่งหยด แต่ก็ไม่ได้มีอะไรร้ายแรงเกิดขึ้น ทำให้เขาเบาใจไปไม่น้อย
เขาเจาะเอาเลือดหยดที่สองออกมาอย่างระมัดระวัง
หลังจากเจาะเอาเลือดบริสุทธิ์หยดที่สองออกมา ฉินจุนก็ดูอ่อนแอมาก ๆ ท่าทางของเขาเหมือนกับผู้ที่ที่เพิ่งทำการคลอดลูกอย่างนั้นเลย
“ประคองผมขึ้นหน่อย”
ฉินจุนรู้ดีว่าครั้งนี้มันเป็นการเสี่ยงอันตราย แต่ว่าเพื่อรักษาอาการของอารอง การเสี่ยงอันตรายก็ถือว่าคุ้มค่า
ข่งฝานหลินกับเย่หวันเอ๋อช่วยกันประคองฉินจุนขึ้นมา ฉินจุนในขณะนี้ไร้เรี่ยวแรงไปทั้งตัว เหมือนคนที่ป่วยหนัก แต่ว่าก็ยังคงกัดฟันฝืนนำเข็มที่มีหยดเลือดติดอยู่ทั้งสองเล่มออกมา
เข็มเล่มหนึ่งนำไปฝังลงกลางอกของอารอง
พอเข็มเล่นนี้ถูกแทงลงไป อารองก็หมดสติไปทันทีโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้าแต่อย่างใด ราวกับว่าถูกฉีดยาสลบ
อาฉินคนรองขมวดคิ้วมุ่น ราวกับรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย
ฉินจุนเอ่ย “พลิกตัว!”
ทั้งสองคนรีบเข้ามาจับตัวของอาฉินคนรองพลิกกลับด้าน แล้วก็นำเข็มที่สองแทงลงไปที่หลังหัวใจของเขา
โชคดีที่พวกเขาทั้งสองเป็นอาหลานกันแท้ ๆ ไม่อย่างนั้นคงใช้วิธีการนี้ไม่ได้
พอฝังเข็มทั้งสองเล่มลงไปแล้ว ทันใดนั้นอาฉินคนรองก็ลุกขึ้นนั่งทันทีจากนั้นก็พ่นเลือดสีดำออกมาเต็มปาก
สีหน้าของเขาดูมึนงง แววตาทั้งสองดูว่างเปล่าไร้ชีวิตชีวา เลื่อนลอย
ผ่านไปไม่กี่วินาที ดวงตาของอาฉินคนรองก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นทีละนิด มองสำรวจรอบด้านอย่างมึนงง ชั่วพริบตาความทรงจำตลอดสิบปีก็ประเดประดังเข้ามาในหัวของเขา อาฉินคนรอง รีบหันหน้ากลับไปมองอย่างรวดเร็วด้วยสีหน้าที่ตื่นเต้นสุด ๆ
“เสี่ยวจุน!”
เมื่อเห็นดวงตาที่ลึกล้ำและการแสดงออกทางสีหน้าที่แน่วแน่ของอโดารอง ฉินจุนก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก ล้มลงไปบนเตียงก่อนจะสลบไปทันที
อาฉินคนรองรีบพลิกตัวขึ้นมาประคองตัวของฉินจุนเอาไว้ ราวกับว่าเขามีพละกำลังที่ไม่สิ้นสุด
“เสี่ยวจุน!เสี่ยวจุนเป็นอะไรไป!”
ไช่หยานที่อยู่ด้านข้างเห็นแบบนั้นก็ตะลึงตาค้าง เธอตื่นเต้นจนดวงตาแดงก่ำ
“คุณฉิน!คุณอย่าตื่นเต้นไป ที่ฉินจุนเป็นแบบนี้เพราะช่วยคุณไว้ ไม่ได้เป็นอะไร”
ข่งฝานหลินเองก็พยักหน้า “ถูกต้องครับ อาการของคุณฉินจุนไม่ได้มีอะไรร้ายแรง เพียงแค่ร่างกายอ่อนเพลีย ตามหลักการแล้วคงจะต้องใช้เวลาประมาณหนึ่งปีครึ่งในการฟื้นตัว แต่ว่าดูจากสมรรถภาพทางกายของคุณฉินจุนแล้ว คาดว่าสองเดือนก็น่าจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมครับ”
เลือดบริสุทธิ์จะถูกสร้างขึ้นมาใหม่เร็วหรือช้านั้น ขึ้นอยู่กับสมรรถภาพทางด้านร่างกายบุคคล ถ้าเป็นร่างกายของคนปกติ ถ้าถูกเจาะเลือดบริสุทธิ์ไปสองหยดแบบนี้ โดยปกติคงจะนอนอัมพาตอยู่บนเตียงแล้ว
แต่ฉินจุนนั้นเหนือมนุษย์ธรรมดาทั่วไปเหมือนเป็นพรสวรรค์ ขนาดเจาะเลือดออกไปแล้ว เขายังสามารถรักษาคนต่อได้ ร่างกายแบบนี้ ความเร็วในการสร้างเลือดบริสุทธิ์จะต้องเร็วมาก ๆ ไม่แปลกใจเลยที่ฉินจุนกล้าที่จะใช้วิธีการนี้
เจิ้งผิงหลงเห็นฉินจุนสลบไปก็รีบเอ่ย
“ตอนนี้ร่างกายของคุณฉินจุนอ่อนแอแบบนี้ สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับพวกเราตอนนี้เลยคือการรักษาความปลอดภัยให้คุณฉินจุน เรื่องนี้จะปล่อยให้เล็ดลอดออกไปไม่ได้เด็ดขาด”
อาฉินคนรองเอ่ยด้วยเสียงเย็นชา “คนที่อยู่ในเหตุการณ์พวกนี้ก็เป็นคนสนิททั้งนั้น แต่ว่าต่อให้เป็นคนสนิท ฉันก็ขอเตือนเอาไว้ก่อนเลย ถ้าหากมีข่าวเล็ดลอดออกไป ก็รอรับผลที่จะตามมาได้เลย”
ขณะที่อาฉินคนรองพูดอยู่นั้น ในน้ำเสียงมีความน่าเกรงขาม ต่างกับท่าทางโง่เขลาก่อนหน้านี้ ไช่หยานที่ยืนมองดูด้านข้างยังรู้สึกไม่คุ้นเคย นี่ใช่สามีของเธอหรือเปล่า?
อาฉินคนรองเหลือบไปมองไช่หยาน ภายในดวงตาเต็มไปด้วยความหดหู่
“เสี่ยวหยาน ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอคอยดูแลฉันมาตลอด ลำบากแย่เลย”
สิบปีที่ผ่านมา นี่เป็นครั้งแรกที่ฉินเฟยหยูพูดกับเธออย่างจริงจัง ทำเอาเธอตื้นตันจนดวงตาแดงก่ำมีน้ำตาไหลออกมา
พอเห็นสีหน้าหวาดผวาของจู้หมิงแล้ว เจิ้งผิงหลงก็ขมวดคิ้วเข้าหากันก่อนจะเอ่ยถาม
“ให้ผมควบคุมตัวเขาไว้ไหมครับ?”
ฉินเฟยหยูส่ายหน้า “ไม่น่าจะต้องหรอก อย่างไรแต่ก่อนเราสองครอบครัวก็เป็นมิตรต่อกัน เขาไม่น่าทำอะไรให้ตระกูลฉินของฉันเสียหาย”
ฉินเฟยหยูพาฉินจุนกลับมาที่บ้านหลังเก่า ตอนนี้เขารื้อฟื้นความทรงจำทั้งหมดแล้ว เพียงแต่ว่าร่างกายยังคงอ่อนแออยู่นิดหน่อย เขาจะไปสักการะบรรพบุรุษและญาติผู้ล่วงลับเสียหน่อย
……
หลังจากจู้หมิงออกมาจากคลินิกซวนหยวน ยิ่งคิดเท่าไหร่เขาก็ยิ่งรู้สึกว่ามันมีอะไรผิดปกติ ฉินจุนไอ้เด็กนี่มันแข็งแรงจะตาย ทำไมจู่ ๆ ก็หมดแรง?ก็แค่รักษาอาการป่วยแค่นั้น ถึงขนาดอ่อนแรงขนาดนี้เลยเหรอ?
ไม่ใช่ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นหรอกเหรอ?
จู้หมิงรู้สึกมีความสุขเล็กน้อย ช่วงนี้เขาถูกยัยจู้หลินหลินเล่นงานเกือบตาย
ตอนนี้จู้หลินหลินแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ เธอมีทักษะและความสามารถ แถมยังมีคนคอยสนับสนุนอยู่ด้านหลังไม่ว่าจะเป็นเงินทุนหรือคอนเนกชั่นที่มีมาไม่ขาดสาย
จู้หมิงอยู่ในบริษัทกลายเป็นคนคนคอยทำเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ
ตอนนี้จู้หมิงเข้าใจหมดแล้ว สาเหตุที่จู้หลินหลินประสบความสำเร็จมาจนทุกวันนี้ ทั้งหมดก็เป็นเพราะว่าฉินจุนคอยช่วยเหลือ
ไอ้ฉินจุนไม่ได้มีความสามารถอะไร มีแค่สามารถรักษาคนได้ ไม่เพียงแค่รักษาคนเพื่อสร้างคอนเนกชั่นให้ แถมยังคิดสูตรยาถังเสินหมายเลข 2 ให้อีก แค่นี้ก็ทำให้จู้หลินหลินปีกกล้าขาแข็งแล้ว
ถ้าหากฉินจุนล้มลง ยัยจู้หลินหลินจะเหลืออะไร?
ก่อนหน้านี้คุณชายรองตระกูลซูเคยติดต่อจู้หมิงมา แต่เนื่องจากจู้หมิงเป็นแค่ตำแหน่งเล็ก ๆ ไม่มีประโยชน์อะไร ดังนั้นจึงไม่ได้ทำอะไรต่อ
ครั้งนี้ จู้หมิงคิดว่าตัวเองจะต้องได้หน้าแน่ ๆ
เขาจึงขับรถมุ่งหน้าไปที่ตระกูลซู
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้รักษาสุดแกร่ง